محبوبه عمیدی: بیش از 4ماه است که انفجار یکی از سکوهای نفتی بی.پی در خلیج مکزیک دوست‌داران محیط زیست، ساکنان منطقه و گروه‌های تحقیقاتی بیشماری را درگیر کرده است. در این زمان راه حل‌های متعددی پیشنهاد شدند و حتی جایزه‌ای 1.4میلیون دلاری توسط بنیاد ایکس‌پرایز برای بهترین ایده عملی تعیین شد، اما شواهد تازه نشان می‌دهند طبیعت پیش از انسان دست به کار شده و نفت نشست‌کرده در اعماق این خلیج به سرعت ناپدید می‌شود.
سال جاری برای بریتیش‌پترولیوم سال سختی بود. انفجار یکی از سکوهای نفتی این شرکت در خلیج مکزیک نه‌تنها خسارت زیست‌محیطی غیرقابل جبرانی به جاگذاشت بلکه باعث شد سهام این شرکت به شکل بی‌سابقه‌ای سقوط کند و از سوی دیگر هزاران شاکی از بی.پی در خواست غرامت کنند. هزینه پاکسازی آب‌های خلیج مکزیک بین 3 تا 10میلیارد دلار برآورد شده که باید توسط بی.پی پرداخت شود.
اما به گزارش تکنولوژی ریویو، طبیعت این خلیج و باکتری‌های میله‌ای شکل نفت‌خوار آن، کمک به پلیکان‌ها و آبزیان منطقه را آغاز کرده‌اند. این باکتری‌ها که در اعماق آب ساکن هستند دارند به سرعت قطره‌های نفتی را تجزیه می‌کنند و از بین می‌برند. در حال حاضر امکان استفاده از این باکتری‌ها برای برطرف کردن خطرات احتمالی آینده در خلیج وجود ندارد. شاید نتایج فعلی باعث شوند آژانس حفاظت محیط‌زیست در مورد خلیج‌ها تجدید نظر کند.
رالف پورتیر که متخصص زهرشناسی‌دریایی در دانشگاه ایالتی لوئیزیانا است، می‌گوید: «با اینکه نشت نفت صدها کیلومتر از باتلاق‌ها و زیستگاه‌های ساحلی را آلوده‌کرده اما شبیه‌سازی این روش در خلیج به دلیل قانون ملی تصویب‌شده در سال 2001 که استفاده از تجزیه‌کننده‌های زیستی را در زیست‌بوم خلیج‌ها لازم نمی‌داند، غیرممکن است».
تری هازن، زیست‌بوم‌شناس میکروبی که در زیست‌پیشگیری تخصص دارد، می‌گوید: «این قوانین می‌توانند زمانی به کار گرفته شوند که نشت نفت بسیار‌اندک و پراکنده است. تحقیقات ما نشان می‌دهند این میکروب‌ها در عمق 1100متری آب و دمای 5درجه سانتیگراد با مصرف حداقل اکسیژن به سرعت لکه‌های نفت را از میان می‌برند».
مطالعات هازن و همکارانش نشان می‌دهد هر یک از این باکتری‌های میله‌ای شکل می‌توانند با تجزیه لکه‌هایی با قطر بین 10 تا 60 میکرومتر، ابعاد آنها را ظرف 2 تا 6 روز به نصف کاهش دهند. مصرف اندک اکسیژن توسط آنها نمی‌تواند مشکلی برای آبزیان ایجاد کند و کاملا ایمن است. البته اگر اجازه استفاده از این میکروارگانیسم در مناطق ساحلی داده شود به دلیل عمق نفت ته‌نشین‌شده در رسوبات ساحلی و احتمال کمبود اکسیژن فرایند به مراتب کندتر پیش خواهد رفت. اما می‌توان به میلیاردها باکتری نفت‌خوار برای حل این مشکل اعتماد کرد.
نظر شما