در روز 25 ماه می‌سال 2000 گروه‌های مقاومت لبنان بر اشغالگران اسرائیلی پیروز شدند و لبنانیها پس از گذشت 9 سال هنوز پیروزی مقاومت و روز آزاد‌سازی را جشن می‌گیرند.
در چنین روزی، مقاومت 18 ساله لبنان به ثمر رسید و لبنان، ملت آن، مقاومت مردمی و اسلامی آن سرانجام موفق به بیرون راندن ارتش اسرائیل از سرزمینهای خود شدند و ارتش اسرائیل با تانکهایش از دروازه فاطمه عقب‌نشینی کرد.
لبنان در آن روز توانست افسانه ارتش شکست‌ناپذیر را در هم شکند و ارتشی را که چهارمین ارتش پیشرفته دنیا و قویترین ارتش خاورمیانه نامیده می‌شود، شکست دهد تا روز 25 ماه می سرآغاز پیروزی‌های مقاومت و شکستهای اسرائیل باشد.
به ویژه اینکه عقب‌نشینی اسرائیل گزینه‌ای انتخابی از میان گزینه‌های پیشنهادی به اسرائیل نبود.
درخواست‌های متعددی از جانب جامعه بین‌الملل انجام شد و طی آن از اسرائیل خواسته شد تا از سرزمینهای لبنان عقب‌نشینی کند. مهمترین آنها دستور 425 بود. ولی ارتش اسرائیل این دستورات را نپذیرفت و در نهایت پس از تحمل شکست نظامی و سیاسی از گروه‌های مقاومت مجبور شد تا از جنوب لبنان عقب‌نشینی کند.
این زیباترین لحظه‌های تاریخ لبنان بود که اثرات آن محدود به آن لحظات نمی‌شد بلکه این پیروزی حماسه و شور را در دل تمام عربها به ویژه فلسطینی‌ها به وجود آورد که پس از این پیروزی انتفاضه‌ای را برای آزاد‌سازی سرزمین خود به راه انداختند.
بسیاری سعی داشتند که وانمود کنند این پیروزی تصادفی و ناگهانی بود و سعی داشتند دیگران را به تصادفی بودن این پیروزی قانع کنند، اما این درست نیست زیرا این پیروزی جز با مقاومت و ایمان مطلق لبنانیان تحقق‌پذیر نبود و هرگز نمی‌توانستند اشغالگران را از سرزمینهای خود بیرون برانند. بدون شک این دستاورد مقاومت معادلات منطقه‌ای و بین‌المللی را تغییر داد.
شایان ذکر است که عملیات آزاد‌سازی عملیات ساده‌ای نبود بلکه روشی که لبنانیها برای رسیدن به پایگاههای اسرائیلی در پیش گرفتند و ورود آنها طبق تاکتیک خاصی انجام گرفت.
همچنین لحظات آزاد‌سازی اسرا از زندان الخیام لحظات تأثیربرانگیزی بود که احساس شادی و پیروزی را با احساس اشتیاق و دیدار دوستان در هم آمیخت.
زیباترین صحنه‌های این روز تاریخی اجتماع تمام لبنانیها و مشارکت آنها در جشن پیروزی بود که در دوره اخیر لبنان به ویژه با جدایی‌هایی که در لبنان اتفاق افتاد به ندرت شاهد آن بودیم.
گذشته از احساسات و شادی‌ها که تمام لبنانیهایی که به این پیروزی افتخار می‌کردند را در بر گرفت، بدون شک این پیروزی انگیزه‌ای قوی برای لبنان و مقاومت آن بود که از آن پس هیچ گونه اشغالگری را نپذیرند.
اگر توانستیم صهیونیستها را در ماه می2000 شکست دهیم قطعاً قادر به شکست دوباره آنها هستیم که این را نیز در جنگ 33 روزه تموز 2006 ثابت کردیم.
از سویی دیگر نظامیان اسرائیلی نیز از حضور در جنوب لبنان هراس فراوانی داشتند که وصف‌ناپذیر بود و خبر عقب‌نشینی از لبنان برای آنها بهترین خبری بود که تا به حال شنیده بودند زیرا آنها همیشه از عملیات شهادت‌طلبانه که قهرمانان مقاومت انجام می‌دادند ویا تله‌هایی که گروه‌های مقاومت برای آنها قرار می‌دادند در هراس بودند.
حرف و حدیث‌هایی در مورد هراس نظامیان اسرائیلی پس از بازگشت از لبنان شنیده شد که در پی آن اسرائیلی‌ها خواستار برنامه‌ای برای آمادگی بیشتر نظامیان شدند که گواهی است بر پیروزی مقاومت و تأییدی بر برتری مقاومت اسلامی لبنان بر ارتشی است که ادعای قدرت می‌کند و معاهده‌های صلح را بر کشورهای عربی تحمیل می‌کند در حالی که آنها مردمی هستند که از صلح چیزی نمی‌دانند.
و در پایان جز این نکته نمی‌توان گفت که در سالروز نهمین پیروزی شکوهمند یادآور گفته معروف سیدحسن نصر‌الله دبیر کل حزب‌الله لبنان است که گفت" زمان شکست‌ها به پایان رسید و اکنون زمان پیروزی‌ها فرا‌رسیده است."
*روزنامه‌نگار معروف لبنانی و ستون‌نویس روزنامه النهار. قاسم قصیر، این یادداشت را به طور اختصاصی برای روزنامه خبر نگاشته‌اند.
نظر شما