با این شرایط در جام ملت‌ها موفق می‌شویم

گرچه به خاطر بازی تیم ملی مقابل بحرین و شکست دادن این تیم نمی‌شود از تیم ملی خیلی تعریف و تمجید کرد، اما من بازی با کره جنوبی را هم که دیدم، به این نتیجه رسیدم که اشکالات فنی تیم ملی تا حدودی برطرف شده است.

کاملا مشخص بود که صمیمیت بازیکنان در زمین بیشتر شده و آن‌ها سریع‌تر تصمیم می‌گیرند. بازیکنان دیگر زیادی با توپ بازی نمی‌کنند و سریع پاس می‌دهند. یک انضباط و دیسیپلینی در زمین حاکم بود که کاملا به چشم می‌آمد. این است فرق تیم ملی در این روزها و تیم ملی چند ماه گذشته.

تیم ملی در حمله و دفاع تا حدود زیادی مشکلات خود را حل کرده و این موضوع دلایل مختلفی دارد. از طرفی خلاقیت بچه‌ها، از طرف دیگر کمک‌ها و تاثیرات مثبت مربیان تیم‌های باشگاهی و از طرف دیگر، اثرات کادر فنی تیم ملی باعث شده این تفاوت‌ها ایجاد شود. البته به نظر من موضوعی که فعلا زیاد مورد توجه قرار نمی‌گیرد این است که تیم ملی باید همین شرایط را در مسابقات رسمی نیز داشته باشد چراکه مشکل اصلی ما مسابقات رسمی هستند.

خیلی وقت‌ها می‌بینید تیم ملی در یک مسابقه تدارکاتی 80 درصد از توان واقعی‌اش را به نمایش می‌گذارد اما همان تیم در یک مسابقه رسمی تنها 40 یا 50 درصد از توانش را نشان می‌دهد. این به خاطر تنش‌هایی است که بعضی وقت‌ها در تیم ملی به وجود می‌آید. این تنش‌ها جو تیم را به هم می‌ریزند و باعث می‌شوند بازیکنان نتوانند از توان واقعی خود استفاده کنند. کنترل کردن این تنش‌ها هم دست افرادی است که کنار تیم ملی حضور دارند. خود سرمربی تیم نقش فوق‌العاده زیادی در کنترل این تنش‌ها دارد. او اگر بتواند بازیکنان را به خوبی بشناسد و بداند باید چه برخوردی با تک تک آن‌ها داشته باشد، می‌تواند تنش‌های اطراف تیمش را از بین ببرد. سرمربی تیم ملی نباید اجازه دهد اتفاقات، تاثیری روی بازیکنان تیم ملی داشته باشد.

به نظرم اگر افشین قطبی بتواند تیم ملی را در همین شرایطی که هست نگه دارد، می‌تواند به موفقیت برسد، چراکه الان تیم ملی به شرایط خوبی رسیده و انضباط و دیسیپلین مناسبی دارد. در چند بازی گذشته تیم ملی که دقت کرده‌ام، دیده‌ام که بازیکنان به موقع پاس می‌دهند. به موقع همدیگر را می‌بینند و خوب تصمیم می‌گیرند. در بازی با کره جنوبی، پاس گلی که پژمان نوری داد، اگر یک صدم ثانیه دیرتر داده می‌شد ممکن بود ایران به گل نرسد. احساس می‌کنم بازیکنان می‌دانند چه موقع توپ را به چپ بفرستند و چه موقع به راست. سر به هوا بودن آن‌ها از بین رفته است و در مجموع به شرایط خوبی رسیده‌اند.

البته در مورد تیم ملی می‌توان در مورد خیلی از مسائل دیگر هم صحبت کرد. می‌توان نکات ریز فنی را به بحث کشید و از آن‌ها گفت. اما برای یک تیم، همین مسائلی که آن‌ها را توضیح دادم از همه چیز مهم‌تر است. برای یک مربی، هیچ چیز مهم‌تر از این نیست که بازیکنانش بتوانند به موقع تصمیم بگیرند و درست پاس بدهند. فقط این می‌ماند که این شرایط را حفظ کنند و با همین شرایط به جام ملت‌های آسیا بروند. با شرایط فعلی، می‌توان به موفقیت تیم ملی در جام ملت‌های آسیا امیدوار بود. فوتبال کشورهای آسیایی این قدر نزدیک است که اگر ایران بتواند همین شرایط را حفظ کند، نه تنها به موفقیتی در جام ملت‌های آسیا می‌رسد، بلکه می‌تواند به جام جهانی نیز برود و در آنجا هم موفق عمل کند.