-
به بهانه برچسب سیاسی کاری به رییس هیات مدیره خانه سینما
انسان، حیوان سیاسی
سینماارسطو در کتاب سیاست می گوید:انسان حیوان سیاسی است. بی تردید اغلب کنش های اجتماعی ما آدمیان سیاسی است.
-
گزارش یک بازدید از خانه پدری جلال آل احمد
موریانهها یا لاکپشتها؟
ادبیاتدیروز مراسمی برگزار شد در خانه پدری مرحوم جلال آلاحمد، به مناسبت صدمین سالگرد تولد او و با هدف بازدید از پیشرفت عملیات مرمت و بازسازی این خانه، خانهای تاریخی متعلق به دوره قاجار که ۱۵ سال پیش در اختیار "سازمان" و بعداً "وزارت" میراث فرهنگی قرار گرفت تا پس از مرمت و بازسازی، به یک نهاد فرهنگی همگانی در محله پاچنار تهران تبدیل شود.
-
پرتگاه های تشبیه
چه بسیار توجیه خون های ریخته که باز هم با الگوی های همریخت به آسانی پذیرفته شد. یادم نمی رود که یکی از اعاظم در اوایل، انقلاب ایران را با انقلاب اکتبر مقایسه می کرد و نتیجه می گرفت که برای فداکردن خون، خیلی جا داریم.
-
علامه طباطبایی؛ ره یافته رهگشا
«علامه طباطبایی، خود؛ عنایت خداوند را سبب علم آموزی اش میداند»
-
مرگ یا آزادی
چگونه می توان مبارزه کرد بدون آتکه دیگرانی آسیب ببینند؟ مردم غزه بدون چنین عملیاتی چگونه ممکن است روزی رها شوند؟تلاش برای رسیدن به آزادی، امری فطری است که نمی توان از انسان ها سلب کرد و هیچ قانون نوشته و نانوشته ای مانع آن نخواهد بود و این چیزی است که گاه به عمد کوشش می شود تا فراموش شود.
-
جلال کِی به دنیا آمده است؟
ادبیاتچند سالی است که هم در سایتها و پایگاههای اینترنتی و هم در مطبوعات و رسانههای نوشتاری، شاهد نوعی تردید یا تفاوت نظر درباره روز تولد مرحوم جلال آلاحمد هستیم.
-
نگاهی به نمایش «پدر» با بازی رضا کیانیان
تئاترنمایش پدر که این روزها در سالن اصلی تئاتر شهر اجرا میشود، کاری از «آروند دشت آرای» و گروه نمایشی اوست، نقش اصلی این نمایش را رضا کیانیان بازی میکند و نمایشنامه آن را نویسنده جوان فرانسوی «فلوریان زلر» نوشته که سال ۲۰۲۰ بر اساس همین نمایشنامه فیلمی با بازی آنتونی هاپکینز نیز ساخته و اکران شد.
-
آن مرد یک رسانه بود!
یک اتفاقی در جامعه ایرانی در حال رخ دادن است که مشابه اش را نمی توان در آمریکا یا ژاپن مشاهده کرد: در ایران بر خلاف بسیاری کشورها، افرادی هستند که از خارج از جریان اصلی رسانه ای (Mainstream) دارند با مردم حرف می زنند و دست کم بخشی از مردم حرفهای آنها را دنبال می کنند. یعنی جامعه یک بخشی از جریان اندیشه ورزی را “جدی” گرفته.
-
در وصف او که از دهان نهنگ آمد/ روزنامهنگاری بدون کاغذ
رسانهچند روز پیشازاین برای «یونس شکرخواه» بزرگداشتی گرفته شد که همه بزرگان رسانه در آن بودند، از خانیکی و رضاییان و یاری تا صدیقی و قاسمی و دیگر آن نامها که در رسانهها و کار رسانه مطرحاند. (خود این بزرگان به ما آموختند که پسوند و پیشوند و القاب در خبر و انواع آن معنا ندارد، وگرنه همه آنها استادند و اخذ دکترا در یک رشته اقل کاری است که کردهاند.)
-
و سواری که نامش مرگ است
ادبیاتقریب بیست سال است که میلیون ها نفر فلسطینی در یک زندان سرباز به نام غزه در اسارت یک رژیم اشغالگر آپارتاید هستند . رژیمی که تاکنون به هیچکدام از قراردادهای صلحی که خود و دوستانش به تحمیل برای مردم فلسطین نوشتهاند کوچکترین اعتنایی نداشته است.
-
چرا از دانشگاه دفاع کنیم؟
علم مدن و دانشگاه اگرچه قابل باز اندیشی و نقد است اما دستاوردهای چشمگیری برای سلامتی، رفاه، آسایش و بهروزی جامعه ما داشته و دارد و ما می توانیم با تقویت نگاه سازنده به ظرفیت دانشگاهی کشور نه از منظر ایدولوژیک یا بازار بل از منظر انسانی و زندگی به بهروزی جامعه خود کمککنیم.
-
وقتیکه اصفهان خاک و کاشان نابود میشود
کتابتصور جهان آینده -چه ویرانیِ رؤیاهای مدرن و چه شکوفایی آن- یکی از دستمایههای رمان، فیلم و سریالهای جهانی است؛ اما تا آنجا که میدانم در رمان فارسی اثری با محوریت آینده ایران در ۶۰- ۵۰ سال آینده خلق نشده است، بهجز «شهرهای منهدم شده» نوشته «جهانگیر شهلایی».
-
«در سایه هستم وگرنه . . .»
از اونجایی که یه راه ارتباطی آدمها تبادل هست، آدم وقتی نتونه وارد تبادل با آدمها بشه کمکم خودش را دور میکنه از جامعه و خودش را در سایه میبره.
-
چرا ما عقب ماندیم و کره جنوبی توسعه یافت؟
ما با هم شروع کردیم؛ حدود شصت سال پیش! اما کره جنوبی اکنون جزو قدرت های اقتصادی جهان و دارای کیفیت زندگی بالاتری است. این در حالی است که ایران با وجود داشتن منابع غنی تر و شرایط مناسب تر عقب ماند! شاید بلافاصله چالشهای خاص پیش روی ایران را برشمریم که از کنترل ما خارج بود. اما مشکلات پیش روی کره اگر از ما بیشتر نبود کمتر هم نبود
-
ای کاش ایرانیها هم از اهالی غزه بودند
مدیریت فرهنگیجالب است. مسئولان ما هرچه قدر که نسبت به ما سختگیرند به کشورهای همسایه و دوست و برادر که می رسند اهل تساهل و تسامح می شوند.
-
رابطۀ بین تمرکز ذهن و موفقیت
چگونه میتوان از پخش بودن ذهن افراد و یک نظام اجتماعی جلوگیری کرد؟ تجربۀ بشری میگوید به میزانی که استخدام کنندۀ اصلی در یک کشور نزد بخش خصوصی باشد به همان میزان، افراد و سیستم اجتماعی میآموزند تا میان منابع و اهداف، توازن برقرار کنند.
-
یادی از آن رفیق که هفت ساله شد
«سبحان الله استاد» از این همه نبودن شما و حیرت ما
رسانهآن بالا روی تپه ماهور اسدآباد چمدان جانت را به خاک سپردیم و سفر جسمت دیگر تمام شد، سفری که همه ما را همه ما که تو را می شناختیم، در بهت برده بود. آن سه روز تلخ که به ما به اندازه ماهی یا سالی گذشت و تو از تخت آن بیمارستان کذا برنخاستی تا روی دو پایت قدم بزنی و دوباره به تحریریه بیایی و باز باهم گپ بزنیم.
-
بازی بزرگان و حذف مهرههای سوخته
تلویزیونمهره هات رو جوری بچین که همه کیش و مات هم باشیم!
-
دست کم یکی از این شش کارت را باید بکشی
دقت کنیم قرار نیست همه ما، همه نقش ها را بازی کنیم. و حتما هم نقش ما در تغییرات یکسان نیست. ممکن است من در تغییر نظام بانکی، جزو روایت گران باشم و در تغییر نظام آموزشی جزو پشتیبان ها. حتی اگر داخل سیستم هستید و دست تان برای پیشگامی و روایت گری بسته است می توانید نقش محافظ و پرستار را بردارید. دست کم باید یک نقش را بازی کنیم، وگرنه صحبت از توسعه ایران حرف مفت است.
-
آقای مهرجویی سفرهی پهن نشدهی خانهی شما کابوس ابدی ما شد
سینمااین زنگ ساعتها نیست که صبحها ما را از خواب بیدار میکند. این خبرهای شوم است که زندگی را از ما میرباید. ابتدای صبح وقتی قرار است پی آغاز باشیم در چاه بینهایتی فرو میرویم. یخ میکنیم. یخ میزنیم و منجمد میمانیم تا خبری دیگر آوار شود.
-
روشنفکران مبهوت و کارگردان بزرگ
سینماابعاد تراژیک قتل داریوش مهرجویی و همسرش آنقدر زیاد است که کار بسیار سختی است اگر بخواهیم بدون در نظر گرفتن شیوه این مرگ، به آنکه مرگ در مورد او اتفاق افتاده، بپردازیم.
-
کسبوکارهای کوچک: چرا کتابخانههای عمومی؟
کتاباین روزها در دنیا کسبوکارهای کوچک، متوسط و خانگی به منزله یکی از نیروهای پیشبرنده اقتصاد مدرن، نقش بسزایی در بهبود فرصتهای اشتغال، تشویق افزایش صادرات و تقویت نوآوریهای فناورانه دارند. در سالهای اخیر، اهمیت این بنگاهها به اندازهای افزایش یافته است که از آنها به عنوان «ستون فقرات توسعه صنعتی» در کشورهای مختلف نام برده میشود.
-
در سوگ آن سیاوش که از آتش گذشت/ روایتی کوتاه از محمدرضا شجریان
موسیقینامش در شناسنامه محمدرضا بود و پدرش از قرأ مشهد، در نوجوانی شهره شهرش شد به خوشالحانی چراکه قرائتش کمنظیر بود. دلش را نغمههای ایرانی ربودند و در جوانی زانو بهزانو استادانی نشست تا نغمهخوان شود و چیزی نگذشت که نغمهخوانیش عالمگیر شد. از سر حرمت نغمهخوانی را مخفی کرده بود از پدر و نام سیاوش را برگزیده بود. برازنده بود این نام برایش چراکه زان آتش نهفته که در سینه داشت خورشید شعلهای بود که در آسمان این سرزمین میسوخت.
-
چوب را از لای چرخ نمایش های خانگی بردارید!
تلویزیونگاهی و یا بهتر است بگوییم اکثر اوقات در تنگنا قرار گرفتن برخی موقعیت ها بهترین گزینه راه خروج از بن بست هاست.
-
نگاهی به عملکرد جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان؛ این جشنواره بینالمللی نیست!
سینماامروز دومین روز از برگزاری سیوپنجمین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان در شهر زیبا و تاریخی اصفهان است. جشنوارهای که به میانسالی رسیده است اما هنوز همچون کودکی نابالغ رفتار میکند و نمیتواند نظم یا ثبات را در عملکرد خود جای دهد. البته اگر کمی عقبتر برویم و نگاه کلانتری به سینمای کودک داشته باشیم، متوجه میشویم که این خانه از پای بست ویران است.
-
احساسات نژاد پرستانه ما و انفعال و سکوت دولت
مدیریت فرهنگیمی خواستم بروم سر کوچه چیزی بخرم. با تیشرت و شلوار گرمکن از خانه بیرون زدم. همین که پایم را از خانه بیرون گذاشتم یک نفر گفت: هوی! بیا سر این کیسه رو بگیر. رفتم و کمکش کردم.
-
درباره شخصیتهای تازه زخم کاری/ یک چرخش دراماتیک
تلویزیونشاید گزافه نباشد که بگوییم حلقه وصل زخم کاری در فصلهای دوگانه آن، شخصیتهای اصلی درام هستند که در یک چرخش قهرمانه برساخته شده تا کاراکترهای آلترناتیو، جای خالی شخصیتهای پیشین را پر کرده یا تداوم ببخشند.
-
مهربانی با سینما لازم و ضروری است
سینمادر چند سال اخیر سینمای ایران بدلیل مشکلات بزرگی چون شیوع ویروس کرونا و مشکلات اقتصادی ناشی از تحریم و شرایط خاص اجتماعی، سینمایی کمرنگ بود و از شور و نشاط و پویایی گذشته نه چندان دور خود فاصله داشت.
-
متولدین ۶۰ و ۵۰ و عمو فردوس که ماندگار شد
سینماشب گذشته (یکشنبه نه مهر ۱۴۰۲) فردوس کاویانی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون درگذشت، این خبر برای متولدین دهههای ۵۰ و ۶۰ که کودکیشان چسبیده به جعبه جادو بود، آوار بخش بزرگی از خاطرات سیاهوسفید بود که نهایتاً از توپ سه جلد پلاستیکی خاطره رنگی دارند.
-
ایران ملت موزائیکی، موزائیک بعدی چیست؟
ما از رسوب تاریخ سر برآوردهایم، در دست تندبادها به جلو رانده شدهایم و بخشِ عمده استعداد و تلاشِ ما در این راه به کار افتاده که موجودیتِ خود را نگه داریم. بنابراین آنچه در ما عیب گرفته شده، از نوع تَذَبذُب [دو دلی و ناپایداری و حزب باد بودن]، تقیّه، افراط و تفریط، تکروی، بیراههجویی، اکنونبینی [بیتوجهی به آینده]، کمتوجهی به منطق؛ بدانیم که اینها کم و بیش زائیده مقتضیات [تاریخی و جغرافیایی] بودهاند، پس برای تصحیح یا تعدیلِ آنها باید مقتضیاتِ تغییرپذیر را تغییر داد.