پنج گونه بی ارزش حیات (برای انسان) که نیازمند نجات هستند

محمود حاج‌زمان: اگر یک گونه حیات هیچ فایده‌ای برای بشر نداشته باشد، آیا ارزش نجات دادن را دارد؟ اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUNC) فهرستی از 100 گونه در معرض خطر از حیوانات، گیاهان و قارچ‌ها را تهیه کرده است که علی‌رغم بی‌فایده بودن برای انسان، ارزش‌های منحصر به فردی دارند که آنها را سزاوار حفظ کردن می‌کند. در این گزارش تصویری به نقل از نیوساینتیست، با هم نگاهی به برخی از این گونه‌ها می‌اندازیم. برای مشاهده سایر گیاهان و جانوران این فهرست اینجا کلیک کنید.
 

میمون دماغ سر بالای ویتنامی: تخمین زده می‌شود که تنها حدود 250 قلاده از میمون‌های دماغ سر بالا در زیستگاه خود در جنگل‌های شمال شرقی ویتنام باقی مانده‌اند. این میمون‌ها بیشتر وقت خود را جنگل‌های همیشه سبز گرمسیری می‌گذرانند، و از برگ‌های نرم، میوه‌ها و دانه‌های جنگلی تغذیه می‌کنند. علی‌رغم ظاهر شکاک صورتشان، آنها به هیچ وجه خجالتی و ترسو نیستند؛ مساله‌ای که امکان هدف قرار گرفتن آنها را از سوی شکارچیان انسانی افزایش می‌دهد.
 

وزغ دروغین بولاک: این وزغ شیلیایی به حدی نادر است که جستجویی 10 ساله برای یافتن آنها، تنها منجر به یافتن یک وزغ بالغ در سال آخر جستجو شد. بچه وزغ‌ها از جلبک‌های روییده بر سنگ‌های رودخانه تغذیه می‌کنند، و وزغ‌های بالغ نیز تمایل دارند که در جریان‌های سریع رودخانه به دنبال غذای خود بگردند. صاف کردن جنگل و سایر صدمات زیست‌محیطی که باعث پر شدن جریان آب از گل و لای می‌شود، یافتن غذا را برای بچه وزغ‌ها مشکل می‌سازد.
 

ارکیده زیرزمینی: تنها یک حفار حرفه‌ای شانس دیدن این ارکیده زیبا را دارد، گلی که تمام طول زندگی خود را زیر زمین می‌گذراند. این حیات زیرزمینی شامل شکوفه دادن گل نیز می‌شود که از حدود 150 غنچه کوچک تشکیل می‌شود. پاکسازی زمین برای کشاورزی در غرب استرالیا، به همراه تغییرات آب و هوایی باعث کاهش شدید جمعیت این گل به زیر 100 شاخه شده است.
 

سمندر خالدار قیصر: تعداد اسامی مختلف این سمندر چالاک حتی از تعداد رنگ‌های آن نیز بیشتر است، اگرچه اغلب با نام سمندر خالدار قیصر شناخته می‌شود. سمندرهای بالغ نیز بسیاز کوچک هستند و تنها بین 10 تا 14 سانتی‌متر طول دارند. جمع‌آوری گسترده هیزم و سدسازی سکونتگاه‌های این سمندر را در معرض خطر قرار داده است، اما مهم‌ترین تهدید برای این جانور فروشندگان حیوانات خانگی هستند. بسیاری از سمندرهای بالغ به طور قانونی از زیستگاه اصلی آنها، ایران به خارج صادر می‌شوند. حتی در تهران نیز می‌توان این سمندرهای نادر را در فروشگاه‌های حیوانات خانگی پیدا کرد.
 

آدمک آراریپ: آدمک آراریپ (Araripe Manakin) تنها چند دهه قبل و در سال 1988 / 1367 کشف شد. از آن زمان تا کنون، این پرنده تنها در سه ناحیه کوچک در شمال شرقی کوهپایه‌های Chapada do Araripe برزیل یافت شده است. این پرنده نقاط مرطوب جنگل را ترجیح می‌دهد و خیلی نزدیک به نهرها و رودخانه‌ها باقی می‌ماند. کمتر از 800 قطعه از این پرندگان وجود دارند که اغلب به صورت جفت زندگی می‌کنند. پاکسازی جنگل برای کشت ذرت، موز، لوبیا و گوجه فرنگی، به همراه افزایش احشام و ساخت خانه مهم‌ترین تهدیدات این گونه به حساب می‌آیند.

53275