در این گزارش تصویری، بهترین عکس‌های فضایی چند روز اخیر را به انتخاب سایت نشنال جئوگرافیک با هم مرور می‌کنیم: از دهانه مریخی و کپسول پیشتاز گرفته، تا زمین سوخته و سحابی دمبل.

سحابی دمبل: رنگ‌های موجود در این عکس که نمایانگر وجود عناصر اکسیژن (ته‌رنگ آبی)، هیدروژن آلفا (قرمز) و گوگرد (سبز) هستند، نشان دهنده پوسته خارجی گازهای در حال انبساط اطراف سحابی دمبل است که در مرکز این عکس در حال درخشش است؛ عکسی که به تازگی توسط رصدخانه ملی اخترشناسی اپتیکی آمریکا منتشر شده است.
اگرچه نور این سحابی هزاران سال برای رسیدن به زمین در راه است، سحابی دمبل یکی از درخشان‌ترین سحابی‌های ستاره‌ای است که در آسمان می‌درخشد و به آسانی با یک دوربین دوچشمی قابل مشاهده است.
 

اختروش چرخان: اختروش‌ها یا کوازارها، همانند این عکس که هفته قبل توسط آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا (JPL) منتشر شده ، نواحی پرانرژی و درخشان اطراف سیاهچاله‌های عظیم و فعال مرکز کهکشان‌ها هستند. این نخستین بار است که عکسی از این پدیده‌های مرموز کیهانی پس از ادغام دو کهکشان گرفته می‌شود.
یافته‌های جدید نشان می‌دهد که در مراحل شکل‌گیری کهکشان‌ها، پیش از آنکه اختروش‌ها روشن شوند و بادهای چرخان آنها بتواند گازهای نسبتا سرد مورد نیاز برای آبستنی ستاره‌ای را منتشر کنند، کهکشان‌ها دستخوش انفجاری عظیم از رشد ستاره‌ای می‌شود.
 

دهانه آتشفشانی مریخی: تصویر بستر سنگی برآمده دهانه آتشفشانی لوکی مریخ که در این عکس مشاهده می‌شود، توسط دوربین HiRISE مدارگرد شناسایی مریخ گرفته شده است. دوربین HiRISE که از سال 2007 / 1386 مشغول به تصویر کشیدن سطح مریخ با عکس‌های رنگی خیره‌کننده است، اکنون در بر دارنده هزاران عکس است که داده‌های عملی بی‌سابقه‌ای را در اختیار ما قرار داده است.
 

کمان ستاره‌ای: این عکس زیبا از کهکشان راه شیری، انحنای چشم‌نواز آن را بر فراز آسمان کوهستان فیگوئرا ایالت کالیفرنیا آمریکا به تصویر می‌کشد. چلو رائه که این عکس را گرفته است می‌گوید: «این بخش از کهکشان راه شیری تنها در تابستان دیده می‌شود، و طلوع و غروب آن هر دو در طول یک شب اتفاق می‌افتد.»
تمام ستارگانی که در آسمان شب دیده می‌شوند بخشی از کهکشان راه شیری هستند، همان کهکشان مارپیچی که ما در آن زندگی می‌کنیم. با این وجود برای بسیاری از علاقمندان به ستارگان، واژه کهکشان راه‌شیری اختصاصا به نوار ابرآلود و درخشانی ارجاع می‌دهد که از اعصار باستان فکر انسان را به خود مشغول کرده است.
 

زمین سوخته: زمین سوخته قرمز رنگی که در این تصویر با رنگ‌های غیرواقعی مشاهده می‌شود، مربوط به بعد از حریق جنگلی بیگلی کالیفرنیا است. این عکس در روز 11 سپتامبر / 20 شهریور و توسط ماهواره رصدخانه زمینی شماره 1 ناسا گرفته شده است. به گفته مرکز ملی اطفاء حریق آمریکا، بر اساس مساحت زمین‌های سوخته، این آتش‌سوزی مخرب‌ترین آتش‌سوزی فصلی تاریخ ایالات متحده از زمان شروع ثبت این وقایع در سال 1960 / 1339 است.
نقاط صورتی‌رنگ گوشه سمت راست پایین تصویر نوعی دیگر از پاکسازی جنگل را به تصویر می‌کشد، ویرانی که در اثر بریدن درختان ایجاد شده است.
 

کپسول پیشتاز: این عکس کپسول پروژه ردبول استراتوس را در محفظه فشار پایگاه هوایی بروکس سان‌آنتونیو تگزاس به تصویر می‌کشد. روز 8 اکتبر / 17 مهر، قرار است تا فلیکس بائومگارتنر با استفاده از این کپسول تا ارتفاع 36850 متری سطح زمین بالا برود، تا از آنجا سقوط آزاد تاریخی خود را انجام دهد.
پس از رسیدن به آن ارتفاع، بائومگارتنر با پایین پریدن از کپسول و پیش از باز کردن چترهای خود، به سرعتی بیش از سرعت صوت خواهد رسید. علاوه بر شکستن رکورد مرتفع‌ترین پرش آزاد دنیا، بائومگارتنر و گروه وی امیدوارند که این اقدام، داده‌های علمی مفیدی در خصوص محدودیت بدن انسان و همچنین تجهیزات پیچیده مورد نیاز فراهم کند که می‌تواند برای کاوش‌های فضایی آینده مفید باشد.
 

چشم پرنده: سرگردان در اقیانوسی از ستاره. سحابی مرغ دریایی یک ستاره جوان و داغ با نام HD 53367 را احاطه کرده است. این عکس توسط رصدخانه جنوبی اروپا واقع در شیلی گرفته شده است.
 

منبع: نشنال جئوگرافیک – ترجمه: محمود حاج‌زمان

53275

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 1 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 3
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • احمد ملوندی EU ۰۹:۲۴ - ۱۳۹۱/۰۷/۱۶
    0 0
    بسیار عالی وروشنگر است
  • محسن الهامیان A1 ۱۲:۲۱ - ۱۳۹۱/۰۷/۱۸
    0 0
    این عکس سحابی دمبل از کجا هست؟!!!! عکاس؟ تلسکوپ فضایی؟
  • کیمیا IR ۱۸:۴۸ - ۱۳۹۱/۰۷/۲۱
    1 0
    من یک نظری دارم.می گم نکنه اخر دنیا برسیم به یک دنیایی مثل خودمون.اخه داخل اتم ها هم مثل همین سحابی دمبلی،اوربیتال دمبلی داریم.می گم نکنه ما داریم تو یک اتم زندگی می کنیم؟؟؟!!!!!!منظورم منظومه شمسی و جهان پیرامون ماست.نظریه جالبی است،نه؟؟!! :)