بیست و هفتم آذرماه، سالروز شهادت آیت‌الله دکتر محمد مفتح و روز وحدت حوزه و دانشگاه است. اندیشمندان از دیدگاه‌های مختلف به موضوع وحدت حوزه و دانشگاه پرداخته‌اند.
نظرات برخی از چهره ها و اساتید دانشگاه و حوزه را در زیر می‌خوانید:
| علی لاریجانی | اهمیت وحدت حوزه و دانشگاه به عنوان دو نهاد علمی و بالنده در جهت تعالی و سعادت جامعه و تحقق اهداف نظام مقدس جمهوری اسلامی بر کسی پوشیده نیست. حضرت امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری همواره بر وحدت همه جانبه حوزه و دانشگاه برای نیل به یک جامعه الگو و پیشرو، تاکید داشته‌اند. روز شهادت استاد شهید آیت الله دکتر محمد مفتح(ره) به نام روز وحدت حوزه و دانشگاه فرصتی است تا هر ساله ابعاد این مساله مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته تا از خاطره‌ها محو نگردد. |
| محسن غرویان: | حوزه‌های علمیه عمدتاً به امور فکری، اخلاقی، معنوی و نیازهای دینی انسان می‌پردازند و دانشگاه‌ها عمدتاً به نیازهای مادی و احتیاجات حیات دنیای انسان می‌پردازند و هر دو برای انسان امروز لازم هستند. فضای حاکم بر حوزه‌ها یک فضای دینی و متکی بر باورها و اعتقادات دینی است ولی در دانشگاه‌ها یک فضای ترجمه و انتقال فرهنگ غرب که یک فرهنگ غیر دینی است، حاکم است به گونه‌ای که اکثر اساتید ما در دانشگاه مترجم هستند و افکار و باورها و اندیشه‌ها را از مغرب زمین که ـ فرهنگ (آن) از اساس و پایه، با باورهای دینی و فلسفی الهی ما سازگاری ندارد ـ اخذ می‌کنند. |
| حسن رحیم پورازغدی: | هدف ارتباط میان حوزه و دانشگاه درسال‌های نهضت انقلاب، رفع سوء ذهن‌ها، آشنایی با علوم یکدیگر و نزدیک شدن به هم برای مبارزه با استبداد و ستم بود، نسل دوم حوزه و دانشگاه در حراست از آن اهداف در دو دهة گذشته سرمایه‌گذاری کلان کردند و موفقیت‌هایی داشتند، بسیاری از مسائل حل نشد. زیرا نظام‌سازی از نظام براندازی به مراتب سخت‌تر است. امروز نوبت نسل سوم حوزه و دانشگاه است که گام سوم را در راه نهادینه کردن ارزش‌های انقلاب و تکمیل پروژه وحدت بردارند. اگر نسل سوم نتوانند این پرچم را بالا نگه دارند، آن‌چنان سیلی به اسلام خواهند زد که غیر قابل وصف است. |
| عبدالحسین خسروپناه: | در حال حاضر مفهوم مشخصی درباره وحدت حوزه و دانشگاه وجود ندارد. در بحث ایجاد وحدت بین حوزه و دانشگاه وحدت معرفت شناختی، وحدت اجتماعی، وحدت غائی از عواملی هستند که در بحث ایجاد وحدت بین حوزه و دانشگاه دنبال شود. در ایجاد این وحدت سعی ما باید به جهتی سوق پیدا کند که علم و دین نزدیک شوند. |
| حسینی بوشهری: | اگر حوزه و دانشگاه به مسئولیت‌های خود عمل کنند، وحدت بین این دو عمیق‌تر می‌شود. با تقسیم وظیفه بین حوزه و دانشگاه، و عمل کردن هر دو گروه به مسئولیت‌های خود، می‌توانیم تحقق بخش وحدت حوزه و دانشگاه باشیم. |
| محسن قمی: | وحدت حوزه و دانشگاه امر محالی نیست، منظور از وحدت حوزه و دانشگاه، وحدت فیزیکی و وحدت در روش نیست بلکه منظور وحدتی است که هر دو آنها در رسیدن به توحید تلاش کنند. وحدت حوزه و دانشگاه تضمین کننده تداوم انقلاب اسلامی است و لازمه این امر این است که حوزه و دانشگاه نسبت به هم بدبین نباشند و به کارآمدی یکدیگر اعتماد داشته باشند. |
| سید محمد موسوی بجنوردی: | حوزه باید بپذیرد که دانشگاه یک مرکز علمی و پژوهشی است و در مسیر اسلام و انقلاب اسلامی گام برمی‌دارد. و این‌ها نخبگان جامعه هستند و دانشگاه نیز باید بپذیرد که حوزه علمیه، مجمع فرهیختگان و نخبگان جامعه است. یعنی هر دو باید یکدیگر را بپذیرند... بعد از اینکه مشخص شد هدف دانشجو تحصیل علم و ارتقای عظمت و شوکت اسلام است و همین هدف هم در حوزه دنبال شود، یک وحدت ایجاد خواهد شد که اتحاد، نتیجه آن است. زیرا اساسی‌ترین اصل اتحاد و وحدت در جامعه، وحدت در هدف است. ما باید باور کنیم که حوزه و دانشگاه، وحدت هدف دارد. |
| سیدجمال موسوی: | وحدت حوزه و دانشگاه یعنی دانشگاه باید بپذیرد که حوزه در جای خود با توجه به واقعیت‌های اجتماعی و فرهنگی جامعه ایران وجودش لازم و ضروری است. گفته امام خمینی هم ناظر به همین معنا بود که حوزه و دانشگاه همدیگر را نفی نکنند، بلکه وجود همدیگر را با اهداف و کارکردهای ویژه و خاص بپذیرند. بعد از طرح این موضوع، عده‌ای مسأله وحدت حوزه و دانشگاه را چنان پیچیده کردند که اصل موضوع بیشتر در پرده ابهام قرار گرفت. |
| عبدالله جاسبی: | آیت‌ا... دکتر محمد مفتح با حضور مستمر در حوزه‌های علمیه و دانشگاه و ... و به مدد تجربیات و یافته‌های علمی خویش نیک دریافته بود که همبستگی، همدلی و تعامل بین عالمان و حوزه‌های علمیه و نوع برخورد آنان با دانشگاهیان و همچنین موضعگیری مثبت و سازندة قشر دانشگاهی در برابر چهره‌های علمی حوزة علمیه، علاوه بر تسریع در روند تحکیم پیوند این دو جایگاه نخبگان، به ایجاد وفاق ملی و وحدت و یگانگی کل جامعة اسلامی و مسلمانان تأثیرگذار خواهد بود. |
| منوچهر آشتیانی: | اولین جهت‌گیری طرح ما این بود که از مطلق‌گرایی (آبسولوتیسم) و انحصارطلبی و سرکردگی گرایی (هرمونیسم) هر دو طرف (حوزه و دانشگاه) جلوگیری کنیم. یعنی به دانشمندان علوم طبیعی و به دانشگاه‌هایمان بگوییم شما پاره فرهنگ (part culture) هستید. همة فرهنگ عام ملت ما نیستید یکی از part culture های مائید که خیلی هم ارزش دارید. به حوزویان هم بگوییم شما یک فرهنگ عام نیستید بلکه یک پاره فرهنگید. |
| محسن رهامی: | این دو مرکز مهم و سرنوشت‌ساز کشور می‌توانند در مجموع نسبت به مسائل و مشکلات اساسی و کلان مردم و هدایت آنها با هم مساعدت نمایند. به نظر من امروز حوزه و دانشگاه مانند دو پزشک هستند که یک بیمار دارند و هر دو به او علاقه‌مندند ولی تخصص‌های مختلف دارند و با همفکری خود این بیمار را معالجه می‌کنند. |
| غلامحسین الهام: | در پیام‌های دهه آخر امام، ایشان از ذوب شدن در یکدیگر سخن گفته‌اند ... منظور از ذوب شدن، انحلال در یکدیگر نیست بلکه این ذوب شدن تجلی وحدت دین و سیاست و وحدت دین و نگرش‌های اداره جامعه و در واقع این وحدت همان هویت واحد فرهنگی جامعه است. وقتی می‌گوییم حوزه و دانشگاه یکی بشوند، یعنی جامعه ما به یکپارچگی فرهنگی‌ای که داشته است باز گردد. به نظر می‌رسد که در گذشته امور مذبور همگرا بوده‌اند و این جدایی‌ها عارضه‌ای از درون تجدد است. |
| مهدی هادوی تهرانی: | اگر حوزه ـ به عنوان کانون شناسایی و معرفی دین ـ ابعاد مختلف دین را در قالبی روزآمد و هماهنگ را با نیازهای فکری و فرهنگی ارایه دهد بدون هیچ تردیدی، جوان به سوی دین گرایش خواهد داشت ... اگر ما دین را به صورت صحیح به آنان عرضه کنیم و آنان آثار مثبت دین را در خود تجربه کنند و بیایند بدون شک، نسبت به دین اقبال خواهند داشت اما شاید ما در این جهت کمتر تلاش کردیم که ببینیم با معرفی و ارایه چه ابعادی از دین است که ناشناخته بودن یا عدم وضوح آن باعث شده که دین آن گونه که باید مورد توجه برخی افراد قرار نگیرد. |
| حسن غفوری فرد: | حوزه و دانشگاه دو ارگان هستند با دو روش ، یکی حوزه که با وجود شخصیت‌های بزرگ مذهبی خدمات بزرگی به علم و دانش دینی جامعه کردند و دیگری دانشگاه که‌با تربیت دانشمندان بزرگ و شخصیت‌های علمی بزرگی که از دانشگاه بلند شدند تحولاتی در جامعه بوجود آوردند. با شهادت شهید مفتح،منافقین فکر کردند با ترور شخصیت‌ها می‌توانند در روند انقلاب اسلامی خلل ایجاد کنند ولی دیدند که سرعت انقلاب اسلامی بیشتر و روز به روز محکمتر شد. آنچه با ترور شخصیت‌ها در انقلاب اسلامی اتفاق افتاد، احیای تفکر دینی و نابودی تفکر الحادی بود. |
*نظرات مذکور از رسانه های مختلف خبری جمع آوری شده است.
/30462
نظر شما