تصاویری را که ملاحظه میفرمایید، گوشههایی حیرتانگیز از ازدحام مسافرین نوروزی تخت جمشید در پنجمین روز از بهار 1393 است. آیا کسی هست که راز این شیفتگی و جاذبه را در بین ایرانیان نداند؟
به جرأت میگویم که شاید هیچ کهنزادبوم دیگری را در ایران نتوان مانند تخت جمشید یافت که در نوروز، اینگونه پذیرای خیل مشتاقان خویش باشد. عبارت «تخت جمشید» را که در گوگل جستجو کنی، با بیش از 2 میلیون و یکصد و چهل هزار ارجاع مجازی روبرو میشوی که خود نشان از جذابیت بیرقیب مهد نخستین امپراطوری جهان در بین کاربران پارسیزبان دارد. کهنزادبومی که به قول وزیر فرهنگ الجزایر، آدمی را با عظمت ایرانیان آشنا میکند و گمان نبرم هیچ صاحب منصبی را در ایران بتوان یافت که دستکم یکبار از تخت جمشید بازدید نکرده باشد.
به نظرم این جایگاه ممتاز تاریخی ایران، میتواند به یکی از ابزارهای مهم فرهنگی در حوزهی انتقال پیامهای کوتاه اما مؤثر محیط زیستی بدل شود؛ فرصتی که هرچند تاکنون سازمان حفاظت محیط زیست از آن به درستی بهره نبرده است، اما امیدوارم زین پس، از این بزرگترین و پرمخاطبترین مقصد گردشگری ایرانیان و دیگر مردم جهان، بیشتر و سزاوارانهتر بهره بریم. موضوعی که نگارنده آن را با مهندس ابراهیمی کارنامی، مدیر دلسوز اداره کل محیط زیست استان فارس در میان نهاد و ایشان ضمن استقبال شدید از این پیشنهاد، قول دادند تا با تعامل با مسئولین میراث فرهنگی کشور، از این مزیت یگانه به نفع طبیعت ایران بیشتر و بهتر بهره برند و از همین فردا اقدامهای عملی خود را شروع کنند.
نظر شما