نگاهی به اتاق خواب کودکان جهان

نه این یعنی اکثریت در چه شرایطی هستن ،شاید معنیه اکثریتم ندونی ، اکثریت یعنی اونایی که تعداد شون بیشتره ، نه اونایی که قدرت دستشونه

این اشک دیده ی من و خون دل شماست

چون پدران دهه 60 یکی دو تا بچه نداشته اند ,یک ایل و طایفه بچه داشتند

ایول. منم همینطور. چرا دقت نکرده بودم. تاثیرش هنوزم رو من هست.

ای کاش بجای نگاه کردن به عکس های اتاق خواب ها به عکس کودکان نگاه می کردیم که همه یکسان بود امید و معصومیت و پاکی موج می زد ای کاش ما بزرگترها کودکی خودمان را به یاد بیاریم که کی بودیم چه جوری بودیم چی شدیم سلام بر کودکی ها

نمی دونم این دهه 60 تی ها چرا اینقدر می نالند متولدین سالهای 50 چی بگیم که زیر بمب و موشک می رفتن مدرسه

البته آقا سعید نمی خوام جسارت کنم من خودم هم اتاق خواب نداشتم ولی خداییش بدون غرض بیا کلاهت رو قاضی کن اگه یکی از اتاق خواب های آلکس، بلال، دونگ، ایندیرا، جی اوتی یا لامینی رو می خواستن بهت بدهند، اه و پیف نمی کردی؟ اصلا پدر و مادرهای ماهم دون شان خودشون می دونستن. مشکل ما اینه که می خواهیم در حد اون آمریکاییه زندگی داشته باشیم ولی در حد اون بچه ی آفریقایی که تبر روی دوشش هست یا اون ایندیرا که چکش دستش هست هم نمی خواهیم سختی بکشیم این میشه که الان وضعیت ماست...... بدون اتاق خواب و خیلی چیزهای دیگه ..... اگر توی این مسائل یک مقدار هم به پایین دستها مون نگاه می کردیم بد نبود. نمی دونم دقت کردید یا نه ولی بعضی از این بچه ها کودکان ظاهرا کودکان کار بودند.

یعنی من حالم از این جمله و یکی را داده ای صد ناز و نعمت....به هم میخوره.