فیلماین شما و این بهترین روز جشنواره فیلم فجر با فیلم‌های خوب و بحث‌برانگیز؛ بالاخره زمان رونق جشنواره فرا رسید. اکران فیلم‌هایی که با تشویق ممتد حاضران در برج میلاد مواجه شد. می‌خواهید بدانید چه فیلم‌هایی؟ ویدیو را ببینید./خبرآنلاین
فیلمروز گذشته ۴ فیلم در کاخ رسانه نمایش داده شد. دو فیلم مربوط به دوران دهه ۶۰، یک فیلم بومی با قصه و بازیگران بومی و یک فیلم اجتماعی. هرچند ترکیب این ۴ فیلم به نظر ترکیب خوبی است اما نتیجه آنقدرها هم راضی کننده نبود که بتواند از همان روز اول تنور جشنواره را داغ کند. با این حال فیلم سینمایی «سونسوز» و طنازی بازیگرانش، به ویژه حمدالله سلیمی، تا حدودی توانست بار جلب رضایت تماشاگر رو به دوش بکشد. باید دید در ادامه کدام فیلم جشنواره چهل و سوم را رونق می‌بخشد./خبرآنلاین
دیپلماسیبیان دکتر عراقچی نه تنها قابل دفاع است، بلکه هم‌راستا با سیاست‌گذاری‌های کشورهای نوظهور و جهان چندقطبی امروز است. ائتلاف‌هایی مانند بریکس نه تنها استقلال اقتصادی و سیاسی برای اعضای خود به ارمغان آورده‌اند، بلکه نشان داده‌اند که می‌توان روابط جهانی را از انحصار غرب خارج کرده و به سوی چندجانبه‌گرایی سوق داد. این تغییر، افق جدیدی در سیاست بین‌المللی است که دکتر عراقچی به درستی بر آن تأکید کرده است.
رسانهدوست قدیمی و رفیق شفیقم سید عبدالجواد موسوی یادداشتی در روزنامه هم‌میهن نوشته است در دفاع از توئیت سید عباس عراقچی وزیر امور خارجه ایران که نوشته بود:
«the sun is rising from the East, and truly setting in the West» (به این معنا که خورشید در شرق طلوع می‌کند و واقعاً در غرب غروب.) سید عبدالجواد به منتقدان این گزاره یادآور شد که این حرف نه فلسفی است که شاهد بخواهد برای صدق و کذبش و نه آن را آل‌احمد و فردید گفته‌اند که بخواهید بار معنایی‌اش را زیروزبر کنید، عراقچی وسط جنگ و لفاظی طرفین، رجز خوانده و از این منظر بپذیرید که وزیر امور خارجه باید در زمان و زمانه‌ای رجز بخواند.
کتابتصور جهان آینده -چه ویرانیِ رؤیاهای مدرن و چه شکوفایی آن- یکی از دستمایه‌های رمان، فیلم و سریال‌های جهانی است؛ اما تا آنجا که می‌دانم در رمان فارسی اثری با محوریت آینده ایران در ۶۰- ۵۰ سال آینده خلق نشده است، به‌جز «شهرهای منهدم شده» نوشته «جهانگیر شهلایی».
رسانهآن بالا روی تپه ماهور اسدآباد چمدان جانت را به خاک سپردیم و سفر جسمت دیگر تمام شد، سفری که همه ما را همه ما که تو را می شناختیم، در بهت برده بود. آن سه روز تلخ که به ما به اندازه ماهی یا سالی گذشت و تو از تخت آن بیمارستان کذا برنخاستی تا روی دو پایت قدم بزنی و دوباره به تحریریه بیایی و باز باهم گپ بزنیم.
تلویزیونوحید جلیلی چهره‌ای است که این روزها با گفتگوی ۱۳ هزار کلمه‌ای با مجله سوره در قامت قائم‌مقام رسانه ملی موج جدیدی از حاشیه‌ها را در دایره فرهنگ و رسانه ایجاد کرده و واکنش‌های متفاوتی را برانگیخته است، او از یک طرف طبقه متوسط را انکار کرده و از سویی دیگر حرفی را که به نقل از او قبلاً گفته شده بود که صداوسیما باید برای ده درصد حزب‌اللهی‌ها برنامه تولید کند، را تکرار می کند.
رسانهچه کسی بحران را روایت می‌کند؟ جایگاه اطلاع‌رسانی در زمان و زمانه بحران‌ها چیست؟ صورت‌مسئله این است، در سه ماه گذشته که خبرهای بسیار مهم و نگران کننده مسمومیت دانش‌آموزان دختر از شهر قم آغاز شد، کدام نهاد بالادستیِ خبری و اطلاع‌رسانی روی این سوژه – با این درجه از اهمیت- سوار شده و آن را رصد و از منظره جایگاه قانونی بازتاب دهند درست و دقیق بوده و سعی در هدایت آن داشته است.
اگر پیگیر اخبار روز و حوزه اندیشه باشید، حتماً ماجرای دکتر عبدالکریم سروش و جریان‌های معارض او را در این چند روز دیده‌اید و شنیده‌اید، اینجا به پیکره و شاکله آن دعوا و چندوچون طرف‌ها کاری ندارم بلکه فقط دو نکته است که می‌خواهم مرور کنم و آن نکاتی است که عبدالکریم سروش درباره گلشیفته فراهانی گفت و بعد چند روزی، -شب گذشته- بر آن تکمله‌ای نوشت.
سینمانظرات درخشان و مشعشع ابوالقاسم طالبی جای خود، او می‌تواند هر نظر راست و ناراستی داشته باشد و می‌تواند برای اثبات عقیده خودش هر هجوی را سرهم کند؛ اما نکته اینجا است، بهروز افخمی اگر به‌عنوان نماینده تلویزیون -که نهادی رسمی است- آنجا نشسته، نباید حرف مدعو برنامه را اصلاح کند یا به احترام ساحت عمومی به سخنانش تعریضی داشته باشد؟
قره، حسینچه کسی می‌توانست چون او اثری را بر روی صحنه زنده کند، آن قدر قدرتمند که مخاطبانش سال‌ها سال بعد وقتی صحبتی از تئاتر می‌شود، او و آثار او را به یاد بیاورند.
قره، حسین«گیتی همسر علیرضا» به کارگردانی حمیدرضا هنری، روایت سینمایی زنی است (گیتی) که در کودکی پاهایش آسیب‌دیده و امروز با عصای زیربغل، استاد دانشگاه است. مقاله او و گروهش در یکی از معتبرترین سمپوزیوم‌های بین‌المللی پذیرفته‌شده است. او و گروهش، خوشحال از این موفقیت هستند و خود را برای ارائه آن مقاله آماده می‌کنند؛ اما در همین روزها، همسرش (علیرضا) بنا بر توصیه روانشناس، راز کابوس‌های شبانه‌ای را که می‌بیند، با گیتی در میان می‌گذارد و ناخواسته و ندانسته راز دیگری هم از زندگی سابق علیرضا بر آفتاب می‌افتد، تنش، با آگاهی آدم‌ها از لایه‌های زیرین شخصیت‌های مقابل‌شان آشکار می‌شود.
قره، حسیننمایش «مانستر» که در سالن صنوبر تئاتر شهرزاد روی صحنه رفته، اثر گروهی جوان و خوش آتیه است؛ قصد تحلیل نمایشنامه را ندارم، پرسش بزرگی در ابتدا مطرح می‌شود و آن این‌که چرا نویسندگان جوان برای پیشبرد ایده‌شان نیاز دیده‌اند تا بستر و فضای رویداد نمایشنامه را به خارج از ایران منتقل کنند، قصه در آمریکا اتفاق می‌افتد.
تئاترکارگاه «ایده تا اجرا» با تدریس حسین قره، برگزار خواهد شد. کشف ایده، گسترش آن، اجرای ایده، تمرین، شناخت امکانات صحنه، نگارش و تحلیل متن و .... از مباحثی است که در این کارگاه آموزشی، تدریس خواهد شد.
