ساعت طبیعی بدن توسط بخشی از هیپوتالاموس موسوم به SCN کنترل میشود که درواقع مجموعه کوچکی از نورونها در زیر مغز است. در آزمایشات قبلی تحریک این بخش از مغز با پالسهای نوری امکان تنظیم مجدد چرخه خواب موشها را فراهم کرد.
اکنون محققان دریافتند برای تنظیم چرخه خواب نیازی به تحریک تمام SCN نیست و تنها 2000 نورون از 20 هزار نورون موجود در آن، از طریق تولید مادهای موسوم به پپتید وازواکتیو رودهای (VIP) بر چرخه خواب تأثیرگذار هستند. نورونها از این ماده برای برقراری ارتباط با یکدیگر و هماهنگی برنامه زمانی استفاده میکنند.
محققان به این نتیجه رسیدند که احتمالاً نورونهای VIP مسئول تعیین نقش سایرین هستند و برای آزمایش صحت این فرض ابتدا با نگهداری 24 ساعته موشها در یک اتاق تاریک، چرخه خواب آنها را برهم زدند. سپس با استفاده از تکنیکهای اپتوژنتیک، نورونهای VIP را هرروز در زمان معینی تحریک کردند تا ورود به یک منطقه زمانی جدید را شبیهسازی کنند.
در این آزمایش مشخص شد الگوهای مختلف تحریک نورونها، تأثیرات متفاوتی بر موشها دارد. موشهایی که با الگوهای بیقاعده تحریک شدند، در مقایسه با موشهایی که با استفاده از الگوهای نسبتاً پایدار تحریک شدند، سرعت تطبیقپذیری بالاتری داشتند.
محققان دریافتند الگوهای بیقاعده موجب آزاد شدن VIP توسط نورونها و تغییر سریعتر ساعت بدن میشوند. این تحقیقات امکان درک بهتر سیستم زمانبندی مغز و ارتباطات موجود در آن را برای محققان فراهم کرد. همچنین مشخص شد کد مورداستفاده نورونهای VIP واقعاً کلید تنظیم برنامه روزانه است.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Neuron منتشرشده است.
5656
نظر شما