آقای حسین شیخ الاسلام در مصاحبه با روزنامة ملت ما که در مورخة شنبه 15/8/1389 در صفحة 14 به چاپ رسیده است،مطلبی را در مورد عملیات فاو مطرح کرده است که به نظر میرسد با واقعیات اتفاق افتاده در صحنة عملیات و در چگونگی تثبیت منطقة فاو متفاوت است.
از آنجا که ممکن است این دیدگاه موجب برداشت نادرستی از حماسه آفرینی رزمندگان اسلام در انجام عملیات فاو شود،بنابراین برخی از اشکالات این اظهار نظر مورد بررسی قرار میگیرد.ایشان در این مصاحبه گفته است که:" ارتش عراق دو برتری واضح بر ما داشت؛یکی نیروی هوایی بود که حتی تا تهران را بمباران میکرد و ما نمی توانستیم دفاع کنیم و دیگری نیروی زرهی بود که خیلی قوی عمل می کرد.
ما نیاز داشتیم این دو نقیصه ارتش را برای استقرار در منطقه فاو که منطقه کوچکی است،رفع کنیم. برای این، بهترین دفاع ضد هوایی که میتوانستیم داشته باشیم موشک هاگ بود. ما پرتاب کنندة این هاگها را داشتیم اما موشک را نداشتیم،موشکش آمریکایی بود. بهترین ضد زره آن موقع هم موشک تاو بود،ما تاو را هم تکه به تکه ساخته بودیم و کپی سازی کرده بودیم. زمانی که قطعات را روی تاو گذاشتیم کار می کرد، اما زمانی که قطعات را جمع میکردیم به عنوان یک موشک کار نمیکرد. نمی فهمیدیم چرا؟بعدها فهمیدیم خطایی که در مجموعه وجود دارد بیشتر از خطای مجازی اشت که تاو میتواند با آن کار کند و فهمیدن این موضوع خیلی زمان برد. پس ما به موشک هاگ و تاو نیاز داشتیم. عملیاتی برای رفعبعضی نیازهایی که آمریکایی ها داشتند در مقابل این نیازی که ما داشتیم، این عملیات اطلاعاتی را آمریکایی ها اشتباه برداشت کردند.خیال کردند ما به طرف حل مشکل رفتیم. مک فارلین را فرستادند....عملیات فاو یکی از عملیاتهای تاریخی است که از نظر کلاس جنگی بسیار بالاست و این عملیات بسیار کم سابقه است. در فاو تثبیت هم شدیم و چند روز اول 76 هواپیمای صدام را با همین هاگها انداختیم و با تاوها هم توانستیم حملة زرهی صدام را متوقف کنیم و در یک منطقة کوچک تثبیت شویم...."
اما اشکالات این اظهار نظر به این شرح است:در بهمن ماه سال 1364 که عملیات والفجر 8 آغاز شد هنوز عراق توانایی حمله به مناطق مسکونی تهران در حجم بالا را نداشت و حملاتی هم که به تهران انجام می شد عمدتا با هواپیماهای میگ 25 روسی و از ارتفاع بالا انجام میشد که برد موشک هاگ به آنها نمی رسید.در آن زمان نیاز به موشکهای سام 2 بود که بعدا با خرید سامانة موشکی Hy2 تا حد زیادی این نقیصه برطرف گردید.مشکل اصلی سامانة هاگ هم کمبود قطعة "های پاور" و یا لامپ بود که معمولا از بازار سیاه و با مشکل تهیه میشد.
کمبود این قطعه مهمتر از خود موشک هاگ بود. بمبارانهای تهران به صورت گسترده از اواخر سال 1365 شروع شد و در سال 1366 اوج گرفت و تا پایان جنگ ادامه داشت. ارتش عراق در سال آخر جنگ از موشکهای زمین به زمین هم در حمله به مناطق مسکونی تهران استفاده می کرد.
از سوی دیگر مسئلة مهم در جریان عملیات فاو قدرت زرهی ارتش عراق نبود زیرا سرزمین باتلاقی فاو اجازة موثر بکارگیری زرهی را به ارتش عراق نمی داد. شیوة مقابله با پاتکهای ارتش عراق هم با تکیه بر آتش توپخانه طرح ریزی شده بود. به این صورت که با استقرار 32 گردان انواع توپخانه دوربرد در منطقةجزیرة آبادان هر نوع حملة عراق به مواضع نیروهای خودی زیر آتش سنگین قرار می گرفت و آرایش دشمن به هم میریخت.
در عملیات فاو استفاده از انواع سلاحهای ضد زره در حد سایر عملیاتهای پیشین صورت گرفت و رزمندگان بسیجی و سپاهی عمدتا از راکت های آرپی جی 7 برای مقابله با تانک های ارتش عراق استفاده می کردند.نقش اصلی را در جنگ 75 روزة فاو، نیروهای داوطلب بسیجی و رزمندگان توپخانة ارتش و سپاه و نیز سلحشوران مهندسی جنگ جهاد سازندگی بر عهده داشتند . از سوی دیگر ساقط کردن هواپیماهای ارتش عراق در طی عملیات فاو علاوه بر فعال شدن موشک های هاگ با استفاده از سامانههای اسکای گارد و نیز انواع توپهای ضد هوایی صورت میگرفت.
با این وجود علیرغم گسترش سامانة پدافند هوایی هاگ ، نیروی هوایی عراق گسترده ترین بمباران ها و نیز حملات شیمیایی را در خلال این عملیات انجام داد و هزاران رزمنده را مصدوم شیمیایی نمود. آمار ذکر شده از ساقط شدن هواپیماهای عراقی که مقداری اغراق آمیز است نیز مربوط چند روز اول عملیات نیست بلکه به تمام دوران 75 روزة عملیات فاو می باشد.جریان مک فارلین هم یکی از حوادث مهم دوران جنگ تحمیلی است که پرداختن به آن از حوصلة این بحث خارج است و تنها می توان گفت که نیاز آمریکا به ایران در آن ایام جهت آزادی گروگان های خود در لبنان فرصتی بود که بهتر از آنچه اتفاق افتاد میشد از آن بهره برد.
نظر شما