مرور ثانیه‌های مرگبار در خاطرات معدنچیان شیلیایی

جان ایلانس 52 ساله (Juan Illanes) که برقکار است با چهار معدنچی دیگر و دو نفر از امدادگران درباره تجارب خود صحبت کردند. او در این باره گفت: معدنچیان بر سر جیره بندی کنسروها با هم توافق کرده بودند اما گاهی اوقات کمتر از حد انتظار می خوردند و این موضوع هنگام خوردن تنش ایجاد می کرد. خورد و خوارک یکی از موضوعات بسیار بسیار حساس در آن موقعیت بود. همچنین زمانی که معدنچیان احساس ترس وحشت می کردند لحظات سختی می گذراندند.

در طول 17 روز اولی که معدنچیان در معدن گرفتار شده بودند هیچ ارتباطی با جهان خارج نداشتند و افراد بسیاری فکر می کردند آنها مرده اند. حتی بعد از اینکه امدادگران توانستند با معدنچیان ارتباط برقرار کنند، آنها روزهای زیادی رنج کشیدند تا طرح امدادگران برای نجات شان عملی شود.

احساس ترس و وحشت

ایلانس (Illanes) افزود: تا مدتی در معدن احساس ترس و وحشت می کردیم، اما این احساس یک احساس جمعی نبود. ترس همیشه با ما بود به همین خاطر همیشه جلساتی برگزار می کردیم و با هم حرف می زدیم. با هم بودن علیرغم وجود موارد تنش زا باعث دلگرمی می شد و ما را آرام می کرد.

69 روز در زیر زمین ماندن بلندترین زمان اسارت معدنچیان در تاریخ به شمار می آید. البته ماندن در یک معدن گرم و تاریک سخت است که اولین بار با چراغ کلاه یک امدادگر روشن شد.

ماریو سپولودا (Mario Sepulveda) یکی دیگر از معدنچیان در این باره گفت: معدنچیان همه مسائل را درباره لحظه های سخت و بحرانی به طورکامل بیان نکرده اند چرا که می خواهند درباره آن کتابی تالیف کنند و یا فیلم بسازند.

معدنچیان بر سرکار خود بازنگشته اند

معدنچیان در شیلی معمولاً هرماهه یک هزار دلار درآمد دارند، اما معدنچیان نجات یافته پس از رهایی هنوز بر سرکار خود بازنگشته اند.

33 معدنچی شیلیایی و پنج امداد گر هم اکنون در لس آنجلس هستند و از ماه گذشته که نجات یافته اند، برای اولین بار به یک کشور خارجی سفر کرده اند.

خبرگزاری سی ان ان معدنچیان را دعوت کرده بود تا در شب شکر گزاری برنامه ویژه ای به نام قهرمانان با حضور آنها تهیه و پخش کند. اندرسون کوپر (Anderson Cooper) مجری این برنامه است.

ایلانس (Illanes) قسم خورد که هرگز دوباره در معدن سن خوزه که در منطقه آتاکاما (desertlike Atacama)در شمال شیلی قرار دارد، مشغول به کار نشود. او گفت در معادن دیگر هم، فقط در سطح زمین مشغول به کار خواهد شد.

اما سپولودا (Sepulveda) گفت که فقط در معادن طلا و مس مشغول به کار خواهد شد و تنها زمانی که امنیت معدن به درجه قابل قبولی برسد به آنجا بر می گردد.

قدیمی ترین کارگران معدن سن خوزه

ماریو گومز 63 ساله از قدیمی ترین کارگران معدن سن خوزه در طی 69 روزی که در آنجا زندانی شده بود نامه عاشقانه ای به همسرش نوشت و قول داد برای او مراسم عروسی در کلیسا برگزار کند. این زوج قبلاً در کلیسا مراسم ازدواج برگزار نکرده بودند.

گومز زمانی که در معدن گرفتار بوده با همسرش صحبت کرده است. او با تمام وجود و از ته قلب به همسر خود گفته بود که از 12 سالگی در معدن کار کرده است. آنها 32 سال است که ازدواج کرده اند و اوعشق و علاقه زیادی به همسرش دارد. گومز در تمام زندگی خود فقط چندبار این جمله را به همسرش گفته بود. او به همسرش قول داده بود اگر از معدن زنده بیرون بیاید، پیوند زندگیشان را محکم تر کند.

زمانی که به خاطر که گرد و غبار متراکم میزان دید در معدن سن خوزه به 20 اینچ رسید بدترین روز برای گومز معدنچی کهنه کار بود. کارگران معدن در آن روز گرد و خاک را در هوا احساس کردند و این امر خیلی محسوس بود.

گومز درباره روز اولی که در معدن گرفتار شده بود گفت : من فکر می کردم همه چیز تمام شده است. در آن لحظه سر و صدا و گرد و غبار خیلی زیاد بود اما پس از پنج تا شش ساعت بعد ، آنجا ساکت شد.

جوانترین معدنچی

جیمی سانچز ، 18 ساله (Jimmy Sanchez) جوانترین معدنچی گرفتار شده در معدن شیلی بود. او در ابتدا فکر می کرده که همه چیز را از دست داده است.

سانچز (Sanchez) که چهارماه قبل از وقوع این حادثه در معدن سن خوزه مشغول به کار شده بود، در این باره گفت: من فکر می کردم که دارم می میرم. در آن لحظات خانواده ام و یاری خداوند تنها چیزهایی بود که به آن فکر می کردم.

سانچز زمانی که در معدن گرفتار بود به یک دختر پیشنهاد ازدواج داده بود. او گفت به دلیل اینکه آن دختر پیشنهادش را رد کرده ازدواجش لغو شده است.

احساس آرامش با یاد خدا

خوزه اوجادو 46 ساله (Jose Ojeda) مبتلا به بیماری قند است. امدادگران از سطح زمین برای او انسولین ارسال می کردند. این مرد در این باره گفت: ایمان او را قادر به تحمل سختیها و مشقات در معدن می کرده است. این مرد با یاد خدا احساس آرامش می کرده و خدا از این طریق به او کمک می کرده است.

مأموریت انجام شد

مانوئل گونزالس (Manuel Gonzalez) از میان شش امدادگر، اولین کسی بود که داخل معدن سن خوزه شد. گونزالس (Gonzalez) گفت در زمان نجات معدنچیان آشفته و مضطرب بوده است.

گونزالس (Gonzalez) گفت: ما هیچ تصوری از آنچه که قرار بود رخ دهد نداشتیم. روبرتو ریوس (Roberto Rios) امدادگر دومی که به معدن رفت. او با خود پرچمی حمل می کرد که روی آن نوشته بود: «مأموریت انجام شد». معدنچیان آن پرچم را با خود به سطح زمین انتقال دادند.

ریوس 34 ساله (Rios) درباره عملیات امداد و نجات گفت که نگران سلامتی خود نبوده و بر روی ماموریتش تمرکز کرده بود. او می خواهد از خدا تشکر کند که این مأموریت انجام شده است.