«من پول بیتالمال را به جیب عده‌ای ناسالم نمی‌ریزم.» امیر واعظ آشتیانی با بیان این جمله بار دیگر قلعهنویی را هدف قرار دارد. او این بار سعی داشت قلعهنویی را متهم کند که به عده‌ای از خبرنگاران ورزشی باج می‌دهد. خبرنگارانی که در یکی از روزنامه‌های ورزشی به شدت در حمایت از سرمربی جدید سپاهان حماسه‌سرایی می‌کنند. واعظ که صبح دیروز در گفت و گویی زنده به سؤال‌های رادیو ورزش پاسخ می‌داد خبرنگاران ورزشی را به دو دسته تقسیم کرد. او در این باره گفت: «بی شک ما در جمع خبرنگاران ورزشی گروهی را داریم که پاک و صادق هستند. وجدان کاریشان را نمی‌فروشند و هرچه می‌نویسند از سر صدق و درستی است اما آنها که از این راه برای خود دکان راه انداخته‌اند بیش از گروه اول است.»
واعظ تاکید کرد هجمه رسانه‌ای علیه عملکردش در باشگاه به این دلیل است که به این خبرنگاران باج نمی‌دهد: «من حتی ریالی از بیتالمال را نمی‌گذارم که به جیب این رسانه‌ها بریزد پس اهمیتی هم نمی‌دهم که چه چیزهایی می‌نویسند. حتی حاضر نیستم از درآمدهای شخصی‌ام هم پولی به کسی بدهم چون آن پول‌ها حق خانواده‌ام است. عده‌ای که قبل از این از پول بیتالمال به جیب این افراد می‌ریخته‌اند یا به آنها بن شهروند می‌دادند تا عکس‌هایشان روی جلد برود باعث توقع بی‌جای افراد شده‌اند. من این کار را تکرار نمی‌کنم و ریالی به کسی نمی‌دهم.»
امیر واعظ آشتیانی از مدیران صنعتی که همراه با جمعیت آبادگران توانست یکی از اعضای شورای دوم شهر تهران شود، در سال پایانی فعالیت محسن مهرعلیزاده در سازمان ورزش به فدراسیون دوچرخه سواری رفت. او که پیش از این فعالیت‌های ورزشی کمرنگی در سطح رئیس هیأت فوتبال کرج را در کارنامه داشته است به واسطه نقش پررنگی که در شورای شهر برعهده گرفته بود، مأموریت داشت تا تحولی را در ورزش دوچرخه‌سواری ایجاد کند.
اصولگرایان هم سو با واعظ روز به روز نقش‌هایی کلیدی‌تر را در کشور می‌گرفتند و با انتخاب محمود احمدی‌نژاد به ریاست جمهوری ایران واعظ جایگاهی کلیدی را در ارکان دولت نهم به دست آورد. او از نزدیک‌ترین مردان به مسعود زریبافان و خسرو دانشجو بود و با این واسطه رفاقتی نزدیک را هم با شهردار پیشین تهران داشت که برای رسیدن به شهرداری تهران یکی از آرایش را از امیر واعظ گرفته بود.
واعظ زمانی که در فدراسیون دوچرخه سواری بود و در شورای شهر تهران روزگار می‌گذراند، حتی صاحب بخت رسیدن به وزارت صنایع هم بود که البته هیچ‌گاه اقبالش تا این اندازه مساعد نبود. او که هیچ‌گاه با رئیس‌جمهور رابطه‌ای صمیمی مثل حبیب کاشانی نداشت، همیشه رابطه‌ای سرد با کاشانی و بیادی داشت چون معتقد بود این دو این قدر محاسبه‌گر هستند که فقط منافع خود را می‌بینند.
او هم مثل محمد علی‌آبادی و علی سعیدلو، کاشانی و بیادی را مسبب ناکامی معاون عمرانی شهرداری در رسیدن به سمت شهرداری تهران می‌دانست. اتفاقی که پای علی‌آبادی را از شهرداری تهران به سازمان ورزش باز کرد، جایگاهی که کمترین سنخیتی را با محیطش نداشت. اما این جابهجایی فرصتی برای پررنگ‌تر شدن نقش ورزشی واعظ محسوب می‌شد. در دل اختلافات فدراسیون فوتبال محمد دادکان با سازمان ورزش بارها نام واعظ به عنوان جانشین دادکان سر زبان‌ها افتاد.
او در این دوران مصاحبه‌های متوالی بسیاری را با روزنامه‌های خبرورزشی و ایران ورزشی انجام می‌داد و با انتقاد از مدیریت فوتبال از آمادگی‌اش برای پذیرش مسئولیت می‌گفت. بارها رئیس فدراسیونی که فدراسیون متبوعش عملاً نباید حتی سالی یکبار روی جلد نشریات ورزشی می‌رفت با خبرهای جنجالی از این دست به سادگی به عکس روی جلد بدل می‌شد.
با این وجود با شکست واعظ در انتخابات شورای سوم نقش این مدیر در ورزش هم کمرنگ شد. با رفتن به وزارت صنایع دیگر کمتر نامش در محافل ورزشی مطرح می‌شد. بر عکس او کاشانی که رأی مخالفش را دوبار در ماجرای شهرداری به رایحه خوش خدمت تکرار کرده بود، مدیر پرسپولیس شد و با این تیم به اوج محبوبیت رسید.
اتفاقی که خشم واعظ را از این دو همکار قدیمی خود در شورا افزایش داد. این‌گونه بود که تلاش او برای حضور پررنگ در ورزش قوت گرفت. استقلال نابسامان که ریاست مجمع آن را مسعود زریبافان بر عهده داشت بهترین مسیر برای چهره شدن واعظ در ورزش بود. او در همان سال اول با کمک امیر قلعهنویی قهرمان ایران شد تا در میان طیف عامه مردم هم از این طریق به چهره‌ای شناخته شده بدل شود.
دعواهای زنجیره‌ای قلعهنویی و واعظ از نیم فصل دوم لیگ برتر شروع شد و هر روز آتش این اختلاف بیشتر و بیشتر شد. قلعهنویی می‌خواست همه کاره استقلال باشد و مدیری مثل واعظ که خود سیستمی فرد محور را می‌پسندد نمی‌توانست زیر یوق سرمربی‌اش باشد و همین اتفاق به اختلاف در تیم صدرنشین لیگ دامن می‌زد. این اختلافات تا آنجا پیش رفت که واعظ بارها از سوی طرفداران تیم فحش شنید و قلعهنویی را متهم کرد که به لیدرها برای فحاشی خط می‌دهد.
پس از قهرمانی تیم هم او بی‌هیچ درنگی از قلعهنویی گذشت تا حتی به سرمربیگری مرفاوی در تیمش تن دردهد اما از قلعهنویی انتقام بگیرد. قلعهنویی هم که به سپاهان رفته است اعلام کرد دیگر کاری با واعظ ندارد. این اما پایانی بر حملات گاه و بیگاه واعظ به قلعهنویی نبود. او در جدیدترین حملات خود با تاکید بر این نکته که پول بیتالمال را آتش نمی‌زند، بار دیگر قلعهنویی را بی‌آنکه اسمی از او برده باشد به باج دادن به دلال‌ها و خبرنگاران متهم کرد. اتهامی که البته بارها درباره قلعهنویی از سوی افراد مختلف مطرح شده اما هیچ وقت با مدارک مستند به اثبات نرسیده است.
این اتهامات را اما قلعهنویی حاضر نیست حرفی در پاسخ به آنها بگوید. پیش از این آنچه واعظ درباره دور ریختن بیتالمال مطرح کرده بود با واکنش شدیداللحن ساکت و سعید آذری مواجه شده بود که اعتقاد داشتند بودجه‌هایی که در تیم‌های صنعتی هزینه می‌شود بسیار شفاف‌تر از پول‌هایی است که در تیمی مثل استقلال خرج می‌شود.
واعظ که در ابتدای فصل برای بازیکنانش سقف 250 میلیون تومانی در نظر گرفته بود با لغو این سقف بار دیگر با هجمه‌ای از انتقاد روبه‌رو شد و حالا با مطرح کردن بحث باج‌دهی قلعهنویی با موجی جدید از انتقادها روبه‌رو است. یکی از نزدیکان به سرمربی سابق استقلال می‌گوید: «ایشان اول نگاهی به اطرافشان کنند. و بگویند بازیکنی مثل رینالدو چطور به استقلال آمد و چقدر در قهرمانی استقلال نقش داشت، بعد به دیگران تهمت بزند.»
این اتهام دور از ذهن به نقش واسطه‌ای که یار پرویی را به استقلال آورده در قهرمانی استقلال نمی‌پردازد. بازیکنی پرویی که بی‌آنکه حتی تست فنی یا پزشکی دهد با قراردادی 300 هزار دلاری سر از استقلال درآورد و بی‌آنکه حتی یک بازی انجام دهد از تیم رفت.
در این تئوری می‌گویند نقش مبلغ قرارداد بازیکن پرویی توانسته بیش از 6 امتیاز را به حساب استقلال بریزد. امتیازهایی که مستقیم از حریف استقلال در کورس کم شده است. البته شایعه تبانی اینچنینی میان یک بازیکن و استقلال را حتی سعید آذری، مدیر استقلال به شدت تکذیب می‌کند.
اما آنچه هست، مدیری که حق انحصاری گفته‌هایش برای یک خبرگزاری است و هر روز با این رسانه گفت و گو می‌کند، هیچ گاه به هواداران تیمش توضیحی نداد که چرا بازیکن پرویی اینچنین به استقلال آمد و حالا چرا بی‌آنکه هیچ ثمره‌ای داشته باشد به همراه رقمی چشمگیر از بیتالمال، تهران را ترک می‌کند؟
نظر شما