« روز آخر بازی ها داشتم مصاحبه آقای علی آبادی را می دیدم که گفت باید هدف مان کسب 30 مدال طلا از بازی های آسیایی بعدی باشد. از یکسو خوشحال شدم اما گفتم باید افق دیدمان خیلی بزرگتر از این باشد.» و رئیس جمهور لحظه ای پس از این با جمله ای که به زبان آورد شوکی بزرگ را به جامعه ورزش وارد کرد. او سخن از هدفگذاری برای پله دومی بازی های آسیایی کره جنوبی در سال 2014 سخن گفت؛« باید برای بازی های بعد در پله دوم آسیا باشیم. من این موضوع را از روی حساب به شما می‌گویم. ورزشکار نیستم، ولی ورزشکاران را دوست دارم و حساب کردم که اگر ما امکانات مناسب را فراهم کنیم، همت‌ها را جذب کنیم و افق نگاه را به سمت قله‌ها معطوف کنیم، هدف بعدی ما انشاءالله دومی آسیا خواهد بود و این شدنی است. ممکن است برخی بگویند تحقق این موضوع سخت است، ولی سخت نیست و برای این سخن خود دو دلیل دارم.دلیل اول سابقه‌ی تاریخی ملت ایران است. زمانی که خیلی از این کشورها نبودند ایران بود. خیلی از کشورها تمدن، فرهنگ، اقتدار و توانمندی را نمی‌شناختند برای ملت ایران این مسائل شناخته شده بود. و دوم اینکه این‌طور نبوده است که بچه‌هایی که قهرمان شده‌اند، همه‌اش عامل امکانات و تجهیزات باشد. غیرت، خودباوری و احساس اعتماد به نفس، یکی از عوامل اصلی این پیروزی‌ها بود . من فرمول این موضوع را به آقای سعیدلو گفتم که چه‌کار باید بکنید. بسکتبال ما با یک اختلاف ناچیز سوم شد وگرنه حقش قهرمانی بود. آن دختر تکواندوکار ما حقش طلا بود.چرا تعداد ورزشکاران ما در مسابقات سیصد و خرده‌ای باشد؟ چه کم داریم؟ هرچه کم داریم فراهم کنید که دفعه‌ی بعد بیشترین ورزشکار شرکت‌کننده در این مسابقات از طرف جمهوری اسلامی ایران باشد و جوانان ایرانی باشند.»
رئیس جمهور درحالی این جمله را به زبان آورد که تا قبل از رسیدن به چهارمی در بازی های آسیایی گوانگژو این باور که بتوانیم 13 مدال طلای دوحه را به جهشی 50 درصدی برسانیم و چهارمی گوانگژو را با چیزی حدود 20 طلا بدست بیاوریم اتفاقی دست نیافتنی محسوب می شد تا با تحققش مسئولان ورزش کشور ، سعیدلو و علی آبادی این موفقیت را حماسه بخوانند.
حالا اما رئیس جمهور درحالی که رئیس کمیته ملی المپیک با طرح رویای 30 مدال طلا طوری برای 4 سال بعد سخن گفته بود که ایران بتواند تنها رتبه چهارمی اش را حفظ کند ، سخن از جهشی 4 برابری در ورزش کشور به میان آورد.
رفتن در پله با دستی کشورهای کره و ژاپن و رسیدن به همسایگی چین. بازی هایی که کمتر از 2 هفته از پایانش می گذرد نشان می دهد ایران برای رسیدن به وعده داده شده از سوی رئیس دولت دهم در چهار سال بعد یعنی زمانی که 14 ماه از دولت یازهم هم گذشته است ، دو حریف مقتدر را پیش رو دارد . ژاپنی ها که در پله سوم ایستاده اند و در بازی های گوانگژو ورزش شان نسبت به بازی های دوحه با افت کیفی هم روبرو بود. آنها اما در همین بازی ها 48 مدال طلا بدست آوردند . مردهای شان 25 بار سرود ملی ژاپن را به صدا در آوردند ، سهم زن ها 20 مدال طلا بود و البته 3 طلای رشته های تیمی هم برای شان بدست آمد. آنها همچنین در مجموع مدال های شان توانستند 74 مدال نقره و 94 مدال برنز داشته باشند تا با 216 مدال بیش از 4 برابر ما مدال گرفته باشند. اتفاقی که دبیر کمیته المپیک ژاپن در زمان بازی ها دراره اش به خبرآنلاین گفته بود:« اینجا در چین جو مساعدی برای ورزشکاران ما نبود و شرایط را طوری رقم زدند که ما نتوانستیم به همه حق مان برسیم. بازی ها هر جایی غیر از چین بود ، مدال های بیشتری می گرفتیم.»
کره جنوبی هم که با 232 مدال در رتبه دوم قرار گرفته در این بازی ها 76 مدال طلا کسب کرد که 27 مدال آنها از ورزش بانوان بدست آمد . 65 نقره و 94 مدال برنز ترکیب مدال کره ای ها را تشکیل می داد. مدال هایی که نشان از کار سخت ایران برای گرفتن آنها در بازی های آسیایی بعدی دارد. در مسابقاتی که در خانه شان برگزار می شود و کره ای ها تدارک می بینند تا خودشان جای چین را در پله اول بدست آورند. کاری که در بوسان موفق به انجامش نشده بودند .
ما حالا برنامه اصلی ورزش مان جهشی بزرگ و رسیدن به سه کشوری است که سه پدیداقتصادی دنیا هستند. سه کشوری که شیخ احمد الصباح ، رئیس کویتی شورای المپیک آسیا درباره شان می گوید:« الان همه چیز در دنیا ، چینی ، کره یا ژاپنی است پس بی دلیل هم نیست که آنها قدرت های اول ورزش آسیا باشند.»
آنها مدال های شان را در رشته هایی چون شنا ، دو ومیدانی ، ژیمناستیک و رقص می گیرند که بسیاری از این مدال ها تعلق می گیرد به بانوان. یعنی رشته هایی که برای ما شرکت در آنها مقدور نیست. یا رشته هایی مثل دوچرخه سواری و قایقرانی که ورزشکاران ما از نداشتن امکانات ورزشی اش اشک می ریختند.
احمدی نژاد اما به آنچه گفته ایمان دارد. او به خبرنگار خبر در این باره می گوید:« موانع حضور بانوان در رشته هایی که امکان حضورشان هست را برطرف می کنیم. دخترهای مان را می فرستیم و مدال ها را درو می کنند و دوم می شویم. هر مدالی که دخترها بگیرند ، پسرهای مان را غیرتی می کند تا 5 مدال هم آنها بگیرند. » البته رئیس جمهور قبل از این هم گفته بود که باید مشکلات سخت افزاری ورزشکاران برای قهرمانی حل شود.
او به تحقق وعده ای که داده ایمان دارد؛« اگر من بودم خواهیم دید که این اتفاق می افتد و اگر من هم نباشم ، ملت بزرگ ایران شاهد این اتفاق بزرگ خواهند بود. »
نظر برخی از روسای فدراسیون‌ها و نماینده‌های مجلس را در مورد این وعده محمود احمدی‌نژاد اینجا بخوانید. همچنین می‌توانید یادداشت امیدوار رضایی رئیس فراکسیون ورزش مجلس شورای اسلامی را اینجا بخوانید.
/ب
نظر شما