در این ویژه‌نامه، گفت‌وگویی با حسن عابدی جعفری وزیر بازرگانی دوران دفاع مقدس منتشر شده که وی مسائلی را درباره وضعیت اقتصادی آن دوران بیان کرده است.
وی که از زمان تصدی حبیب‌الله عسگراولادی در وزارت بازرگانی، معاون وی بوده و از شهریور سال 1362 تا شهریور 1367 وزیر بازرگانی شده در بخشی از اظهاراتش درباره حضور عسگراولادی در رأس وزارت بازرگانی می‌گوید: «تلقی بازار کشور این بوده و هست که وزارت بازرگانی متعلق به بازرگانان است و آقای عسگراولادی نماینده بازار بودند. کما اینکه برخی وزرای بعدی نیز منتخب و نماینده بازار بودند و رایزنی می‌شد تا اینها در دولت حضور پیدا کنند و باقی بمانند.»
دکتر حسن عابدی جعفری که استاد بازنشسته اقتصاد دانشگاه تهران است، می‌افزاید: «اعتقاد آقای عسگراولادی این بود که بازاری‌ها می‌دانند وزارت بازرگانی چگونه باید اداره شود، از فکر امثال ما هم که رشته‌های تحصیلی تخصصی‌مان بازرگانی و مدیریت بازرگانی بود، استفاده می‌کردند اما سیاستگذاری توسط خودشان و چهره‌های بازار انجام می‌شد.»
عابدی جعفری با بیان اینکه من شاگرد ایشان بودم و هنوز هم احترام زیادی برایشان قائل هستم به عنوان یکی از پیشکسوتان انقلاب و نظام و این ارادت هنوز هم پابرجاست، در ادامه اظهار می‌دارد: «یک مثالی عرض می‌کنم؛ آن زمان دو تا تعاونی در زمینه آهن فعال بود، آقای عسگراولادی نهایت تلاش‌شان را کردند که این دو تعاونی را یکپارچه کنند. من چون دقیقاً در جریان کار بودم، نقل می‌کنم. تلاش ایشان باعث شد یک تعاونی سومی از دل اینها بیرون بیاید. این مورد و بسیاری دیگر از موارد نشان داد آنچه برای این دوستان ملاک اصلی بود، تأمین و تضمین منفعت‌شان و ادامه حیات اقتصادی و زندگی‌شان بود. نه این که آقای عسگراولادی نیت خیر نداشتند، خیر داشتند و من هنوز هم به ضرس قاطع عرض می‌کنم اما نوع برداشت‌ها از اقتصاد متفاوت بود.»
وزیر اقتصاد دوران جنگ در برابر اصرار خبرنگار روزنامه ایران در مورد دلایل اختلاف بین عسگراولادی و میرحسین موسوی، نخست‌وزیر وقت می‌گوید: «من نمی‌خواستم این را مطرح کنم، اما چون شما خیلی اصرار دارید وارد جزئیات شوید، می‌گویم. ایراد آقای مهندس موسوی به آقای عسگراولادی یک حرف است ]اما[ ایراد امام (ره) به آقای عسگراولادی به نظر من باید ملاک باشد. ایراد امام (ره) به آقای عسگراولادی که سربسته فرمودند، این بود که فرمودند: «کسانی که نمی‌توانند یک نانوایی را اداره کنند، چگونه می‌توانند بازرگانی کشور را اداره کنند؟»
این عین عبارت امام (ره) در مورد ایشان بود. به اسناد مراجعه کنید و ببینید یعنی اگر فرض کنیم که آقای مهندس موسوی هم اشتباه می‌کرد و من و برخی از دیگران هم اشتباه می‌کردیم، فرمایش امام (ره) می‌تواند ملاک باشد. اتفاقاً اوضاع و احوال کاملاً دستشان بود. امام (ره) واقعاً نگران وضعیت اقتصاد و بازرگانی کشور بودند و تشخیص و تصمیم شخص امام (ره) بود که منجر شد در نهایت افراد جابه‌جا شوند.
14
نظر شما