أسمِعوا دَعوَة الموتِ آذانَکُم قَبلَ أن یُدعی بِکَم (بخشی از خطبه ۱۱۲ نهج البلاغه) امیر_المؤمنین_علی السلام: فراخوان مرگ را به گوش‌هایتان بشنوانید، پیش از آن که فراخوانده شوید.
هیچ گمان برده نمی‌شد که سه یادداشت پیاپی یک هفته اخیر، در باره‌ی مرگ آشنایانی باشد که رفتن‌شان حسرتی بر دل و بغضی در گلو بنشاند. آقای دکتر حسین قره‌چانلو که آثار فراوان ایشان در حوزه جغرافیای_تاریخی همواره مورد مراجعه و استناد پژوهشگران است، استاد درس‌های "جغرافیای تاریخی" و "تاریخ اسلام در مغرب و اندلس" ما در دوره دکتری ورودی ۱۳۷۱ دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران بودند. خاطرات به یادگار مانده این استاد فرهیخته از آن روزگار که هنوز گرد فراموشی بر آن ننشسته است، یادآور شخصیتی با سواد، خوش‌حافظه، دارای آگاهی‌های فراوان تاریخی و جغرافیایی و احاطه‌ای ستودنی بر آن‌ها، سخت‌گیر و همزمان با آن صمیمی و مهربان در تراز برازنده یک استاد برجسته، شاگردپرور و سخت پای‌بند خانواده است.
خدایش از آمرزش و رحمت بیکران خویش روزی دهاد.
مرحوم آقای دکتر قره‌چانلو در سال ۱۳۷۳ و یا نیمه نخست ۱۳۷۴ دعوت این حقیر را که هنوز از رساله دکتری خود دفاع نکرده بودم، برای همراهی با دانشجویان درس عمومی تاریخ اسلام در دانشگاه_امام_صادق علیه السلام برای بازدید از اماکن تاریخی ری و ورامین با گشاده‌رویی پذیرفتند و با اطلاعات بی‌شمار و رفتار بسیار صمیمانه خود در آن بازدید، خاطره‌ای ماندگار در ذهن بنده و دانشجویان بر جای نهادند. آرامش الهی ارزانی‌اش باد.
امامزاده یحیی بن زید ورامین، سال ۱۳۷۳ یا ۱۳۷۴ ـ همراه با مرحوم دکتر قره‌چانلو
نظر شما