آنچه درباره پایان نامه او دست به دست می‌شود چنین متنی است:«رساله فردوسی پور در حد مقطع کارشناسی ارشد هم نیست چه برسد به دکتری.رساله دکتری «عادل فردوسی پور» در پردیس فارابی دانشگاه تهران درحالی دفاع شد که برخی اساتید به کیفیت علمی این رساله نقدهایی وارد کرده اند.
احسان شاه قاسمی، استادیار دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران:«رساله دکتری عادل فردوسی پور اشکالات زیادی دارد که برخی از آنها قابل اصلاح نیست.در واقع می‌توان گفت این رساله در حد مقطع کارشناسی ارشد هم نیست چه برسد به دکتری!»
حمیدرضا یزدانی، استاد داور رساله دکتری عادل فردوسی پور :«در جلسه پیش دفاع به دلیل مشکلاتی که پایان نامه داشت، داوران تاکید کردند که با این شرایط رساله غیرقابل دفاع است و به دانشجو فرصت داده شد تا اشکالات را رفع کند.»
حسین شرف الدین، دیگر استاد داور رساله دکتری عادل فردوسی پور:«در رساله این دانشجو آرا و دیدگاه اندیشمندان مختلف نقل شده بود اما این آرا دسته بندی صحیحی نداشت که وی این موضوع را اصلاح کرد.»
موضوع رساله دکتری فردوسی پور «طراحی و تدوین مدل برای شهرت رسانه‌ای ؛شهرت پایدار با مطالعه موردی درباره برنامه ۹۰» بود که با نمره ۱۸.۷۵ قبول شد.
این حمله ای به عادل بود تا او را از نظر جایگاه علمی زیر فشار قرار دهند. مجری محبوبی که این روزها از آنتن دور است . او البته برای پایان نامه دکتری کاری سخت را سپری کرده و بیش از دو سال روی این تز و مدلی که ارائه کرده، وقت صرف کرده است.
پایان نامه ای که نمره ۱۸:۷۵ می گیرد یعنی پایان نامه قدرتمندی بوده است. یعنی توانسته نظر اساتید را تامین کند اما این حرف‌ها چه بوده اند؟
قبل از دفاع اصلی و حدود دو ماه قبل ، عادل در جلسه پیش دفاع با انتقاد اساتیدش در زمان نگارش ابتدایی پایان نامه روبرو می شود. او پایان‌نامه اش را ارائه می کند و ایرادهایی که به کارش گرفته می شود تقریبا همین‌هایی بوده که منتشر شده اند.
این البته اتفاقی طبیعی است.
او سپس همه همین‌ایرادها را اصلاح کرده و از پایان نامه اش دفاع کرده. این پژوهش در یک مدل علمی توانسته راهکارهای رسیدن به یک برند پایدار را ترسیم کند.
مدلی که در آن مصاحبه‌هایی با امیر حاج رضایی و چند ستاره سرشناس اجرا ، رسانه و سینمای ایران داشته است. تحقیقی که با مدرک تحصیلی اش او می‌تواند در سرشناس‌ترین دانشگاه‌های دنیا، در رشته رسانه پر مخاطب در خاورمیانه تدریس کند.
۴۱۴۱
نظر شما