بسیاری از مسائلی که امروز به عنوان چالش‌های شهر در روز محسوب می‌شود، با رونق گرفتن حیات شبانه، عملا حل خواهد شد. به عنوان مثال موضوع دستفروش‌ها که امروز به یکی از پیچیده‌ترین گره‌های کور شهری بدل شده، می‌تواند با یک برنامه‌ریزی مدون کاملا حل شود. یعنی دستفروش‌ها بتوانند شب هنگام در بخش‌هایی از شهر و با نظارت شهرداری بساط کنند و شهروندان هم به دور از ترافیک و.... خریدهای خود را انجام دهند. ضمن آنکه وقتی که ما مدعی می‌شویم که تهران شهری توریستی است، نمی‌توانیم از زیست شبانه چشم‌پوشی کنیم. برای همین شهرداری در دوره جدید آن، حیات شبانه را با اهتمام بیشتری پیگیری کرده و می‌کند. حتی زمانی که دکتر حناچی - معاون عمرانی شهرداری تهران بود - در دیداری که با وی داشتم طرحی را در همین زمینه ارایه کردم که با استقبال ایشان مواجه شد؛ طرحی که بر اساس آن با تبدیل خیابان ولیعصر به عنوان طولانی‌ترین خیابان خاورمیانه و تبدیل آن به راسته‌ای فرهنگی و تجاری در شب‌ها، می‌شد روحی تازه را در این گذرگاه تاریخی شهر دمید.
طی چند هفته گذشته شاهد اظهارنظرهای شخصی برخی از مسوولان در نقد و مخالفت با اجرای طرح حیات شبانه در تهران هستیم. انتقادهایی که می‌تواند باعث کند شدن چرخ حرکت اجرای این طرح شود. غافل از اینکه این طرح، طرحی است علمی و کارشناسی و ضرورت آن کاملا در شهر حس می‌شود. واقعیت این است که برخی از مناطق تهران حقیقتا شب‌ها محل امنی برای تردد شهروندان نیست و عملا از وقتی که هوا تاریک می‌شود، این محله‌ها و مناطق عملا به فضایی خالی از سکنه و مرده بدل می‌شوند.
برای همین شخصا معتقدم که نباید اظهارنظرهای شخصی را در مورد چنین طرح‌هایی دخیل کرد چرا که نه تنها منفعتی برای شهر به دنبال ندارد که تنها باعث دلمردگی و از تب و تاب افتادن شور زندگی و نشاط در شهرمان می‌شود. پس بهتر است به جای این‌گونه اظهارنظرها کمک کنیم تا جای جای پایتخت نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، دوباره و مانند گذشته‌های نه چندان دور، زنده باقی بماند و زندگی و حیات در تمامی ساعت‌های شبانه‌روز در آن جریان داشته باشد.
23302
نظر شما