مهری رنجبر:در حالی که 10 روز دیگر باید در سنت پترزبورگ روسیه 18،19 و 20 مردادماه برابر روسیه ،مکزیک و کوبا سر سهمیه المپیک بجنگند.اما این روزها بدون انگیزه تمرین می کنند.آنها که هفت سالی است تجربه حضور در لیگ ملتها را دارند و fivb بابت اینکه بازیکنان تیم ها نمایش واقعی در بازیهای فرسایشی و سخت داشته باشند ،برای هر برد و باخت پاداشی در نظر گرفته تا بازیکنان تیم ها را شارژ کند. البته پاداش تیم های برتر هم جای خود را دارد.فدراسیون جهانی هر سال با پایان لیگ ملتها پاداش تیم ها را به حساب فدراسیونهایشان واریز می کند تا بین بازیکنان تقسیم شود ،اما ایرانی ها در این هفت سال رنگ یک دلار آن را هم ندیده اند.
در حالی که پاداش لفظ money player را دارد و مختص بازیکنان است. بازیهایی که نه ارزش دارد و نه اعتبار و حتی در رنکینگ جهانی هم ضریبی ندارد و فدراسیون جهانی تنها با این شرایط تیم ها را برای حضور در آن ترغیب می کند. ظاهرا امسال بعداز درخشش تیم ملی در هفته اول و دوم ، افشین داوری سرپرست فدراسیون والیبال به ملی پوشان قول داده بود تا در دو هفته ای که ایران میزبان بود بخشی از پاداش را به انها بدهد اما وعده او در حد حرف ماند. شاید این مساله بازیکنان را بیشتر شاکی کرد. هرچند امیر خوش خبر سرپرست تیم ملی والیبال می گوید:« داوری سرپرست فدراسیون پیگیر پرداخت پاداش بچه ها هست.»
والیبال که چند سالی است یکی از رشته های خبر ساز و مدال آور ورزش ایران شده و از همه مهمتر با هر برد مقابل غولهای والیبال دنیا با انرژی زیاد مردم را شاد می کند، اما ظاهرا کسی نیست بازیکنانش را شاد کند و به انها انگیزه دهد. آنها برخلاف بقیه ملی پوشان حتی 6 ماه اول سال که در اردو ومسابقه هستند هم حقوقی نمی گیرند و تنها درآمدشان باشگاه ها است.حتی دستشان به پاداش فدراسیون جهانی هم نمی رسد.در حالی که به قول خودشان در هر سفر کلی از جیب خرج می کنند و حتی کفش های والیبالیشان را هم هر دو، سه هفته یک بار خودشان می خرند و فدراسیون تنها کفش رانینگ به آنها می دهد .
بازیکنان ملی پوش معتقدند با این شرایط محض رضای خدا کار می کنند و اگر طلب پاداش کنند، به خیانت و استفاده ازپول بیت المال متهم می شوند. آنها هم مثل بقیه ورزشکاران از پاداش بازیهای آسیایی ناراضی بودند. چرا که به رغم قهرمانی طبق قانون وزارت تنها 80 سکه 3 به قیمت میلیونی گرفتند که البته فدراسیون نفری 25 میلیون تومان هم مالیات کسر کرده است. قصه بد شانسی آنها به همین جا ختم نمی شود ،آنها که دوره رئیس جمهوری احمدی نژاد حواله ماشین گرفتند اما به خاطر اینکه نمی توانستند وارد کنند،حواله هایشان را فروختند ،حالا باید مالیات ماشین هایی که به اسمشان وارد شده را بدهند. چرا که خریدار حواله ماشین ها مالیاتش را نداده و وزارت دارایی هم تنها انها را می شناسد و با این حساب مالیات پاداش حواله ماشین را سر به سر می کند و انگار هیچ پاداشی نگرفته اند.
251 251
نظر شما