به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، ترکیب تریاک با سرب، خون حیوانات، ترامادول، فضولات حیوانی و انسانی، جگر مرغ، سوخته نان سنگک، کلیشه‌های رادیولوژی، چرم مصنوعی و حتی قیر و ترکیب شیشه با وایتکس و چسب و لوله بازکن ... هرچند که اگر با فروشندگان صحبت کنی، ممکن است این موضوع را تکذیب کنند و بگویند: فروشنده‌ای که شناخته شده باشد از این دست ناخالصی‌ها به جنسش اضافه نمی‌کند، هیچ فروشنده‌ای نمی‌خواهد مشتری اش را از دست بدهد. چیزهای دیگر که وزن مواد را سنگین کند چرا، اما سرب و وایتکس نه! اما سوال این است که کسی که مواد را مصرف می‌کند، چطور می‌تواند قبل از اینکه مصرف سرب باعث نابودی کبد و طحال و کلیه و در نهایت، نابودی مغز شود، نوع ناخالصی آن را تشخیص بدهد؟ آیا اصلا برای خود فرد آسیب ناشی از این مواد اهمیتی دارد؟
صحبت که به اهمیت این ناخالصی‌ها و آسیب آن برای مصرف کنندگان می‌رسد، حجت پوزخند می‌زند و می‌گوید: «نه بابا! چه اهمیتی؟ من روزی ۸ گرم مصرف شیره داشتم. ۴۰ روز طول کشید سم از تنم دربیاد. هیچی نمی‌تونستم بخورم، خوراکم فقط ساقه طلایی بود. کسی که معتاده اصلا به این چیزا فکر نمی‌کنه.»
مشروح این گزارش را اینجا بخوانید.
۴۷۲۳۲
نظر شما