نعمتان مجهولتان ، الصحًةُ والأمانْ
قدر سلامتی وتندرستی را بدانیم. بیش از یک ماه روزهایم را در بستر سپری کردم که برخلاف طبیعت و روحیه سلولی من که فعالیت و جنب وجوش است، بر اثر یک ویروس بسیار خُرد واندک که به دیده نمی آید، با نفوذ به درون مایع گوش میانی، مرا دچار بیماری مشهور به (لابیرنتیت) کرده وتعادل حرکت و شدت سرگیجه را برایم به ارمغان آورد!
البته بیماری، خود حکمتی است از سوی پرورگار در جهان خلقت برای تمام موجودات زنده و نیز جمادات قرار داده شده است که خود رازهای فراوانی را در خود نهفته دارد. ما از خلقت وحکمت الهی، جز اندک، درکی نداریم. اما باید همواره این جمله را به زبان آورد که: «الحمد لله علی کل حال »
شاید صلاح براین بوده است که بدین ترتیب، چند روزی را در بستر آرمیده و علت و حکمت آن را به پروردگار بسپارم و تسلیم باشم. باید به استراحت می پرداختم با اینکه روحیه من با این گونه استراحت کردن ها سازگار نبوده و نیست .
خدای را سپاسگزارم که پس از «ام آر ای» و جز اینها از دیگر آزمایش ها، مورد مهمی پیش نیامده و بهانه ای بوده است که ایامی را بدین گونه سپری کنم وبه استراحت بپردازم و با هر حرکتی ، دَوَران کره زمین و پیرامون خود را حس نمایم وچه سخت است این حس وچه دشوار است تعادل نداشتن؟
این تعادل باید در تمام موارد زندگی انسان حاکم باشد. درخوراک ، دراستراحت ، درارتباط، در سخن گفتن و...
وقتی بخش بسیار کوچکی از یک عضو دچار اختلال شود، چه پدیده ها و اشکالاتی را در انسان بوجود می آورد. از این جهت است که همواره و در هر حال باید شکر گزار درگاه الهی باشیم.«الحمد لله و هزار هزار الحمد لله» شاید و حتما و بدین ترتیب از بار سنگین گناه انسان کاسته شود که این یک از هزاران حکمت بیماری است.
در کنار حرم حضرت امیرالمومنان(ع)
بر طبق فرموده امام رئوف(ع): «مَن لمْ یشْکر المَخلوقْ ، لم یَشْکر الخالق »
بسی شایسته است نخست سپاس فراوان خود را از فرشتگان نجات انسانها وهمکاران و اساتید ارجمندم آقایان دکتر شهاب الدین طباطبایی، دکترعبد الله کوکبی ، دکترمازیار آذر، دکتر پوستی ، دکتر غریب دوست که با لطف و محبت و عنایات روزانه آنها مرا بیشتر مدیون الطاف مهربانانه خود قرار دادند، و نیز دیگر پزشکان و اساتیدی که با حضورشان و یا تلفنی، مرا مورد مهر خویش قراردادند، سپاسگزاری کنم.
بسی شایسته است که از تمامی سروران و بزرگان، مراجع عظام تقلید و نمایندگان آنان، بزرگان و ستارگان حوزوی، بزرگ دوستان، پزشکان، اعضای فرهنگستان علوم پزشکی، فرهیختگان و اساتید دانشگاه، رییس فرهنگستان زبان فارسی، رییس دائرة المعارف بزرگ اسلامی، وزارت کشور، ستاد بازسازی اعتاب مقدسه ، وزارت امور خارجه، رییس جریان حکمت درعراق و نفر دوم ایشان، سفیر جمهوری عراق در تهران، دفتر مجلس اعلای عراق در تهران، دفتر جریان حکمت عراق در تهران، مسوولین و نمایندگان مواکب حسینی در ایران وعراق، رییس مجمع عالی کارآفرینان کشور، رییس اتاق بازرگانی استان سمنان و رییس کارخانه آریاترانسفورماتور وکارآفرین سال، و دهها عزیز دیگر که با تلفن، پیام، نامه و حضور به عیادت و احوالپرسی از این حقیر پرداختند، مراتب دستبوسی، سپاس و تقدیر و تشکر خود را تقدیم دارم.
همچنانکه بر خود ضروری می دانم از تولیت های معزًز بارگاه های علوی و حسینی وعسکریین و رضوی که با گسیل نمایندگان و نیز تماس تلفنی، همچنین از عزیزان و سرورانی که از نجف اشرف و کربلا، قدم رنجه کرده و شمیم عطر آن سرزمین های مقدس را با خود همراه ساختند، سپاس و تقدیر و تشکر بی پایان خود را تقدیم دارم.
در این راستا شایسته است از خانواده مهربانم و لطف ومحبت اخوان گرامم و نیز سایر اقوام و فامیل که مرا مورد لطف خویش قرار دادند، تشکر و سپاسگزاری نمایم.
همچنین بر خود وظیفه می دانم از بزرگواری صدیق گرانمایه، داماد و بازوی توانای مرجعیت، آیت الله العظمی سیستانی یعنی حجة الاسلام والمسلمین شهرستانی که با عزیزان و دیگر سروران، دو بار از قم قدم رنجه نموده و مرا همچون همیشه مورد محبت وعنایت خویش قرار دادند، سپاس و تقدیر نمایم.
تردید ندارم که این تشکر اندک حقیر نَمی در برابر دریای محبت و لطف این بزرگان و سروران به شمار می آید.
خداوندا! نعمت سلامتی، چه نعمت بزرگی است. ما را قدردان آن قرار ده. الحمد لله علی کلً حال.
نظر شما