مادران افسرده توجه کم‌تری به نوزاد خود دارند

اسکن‌های مغزی تهیه شده از مادران افسرده نشان می‌دهد آن‌ها در مقایسه با مادران سالم به شیوه متفاوتی به گریه کودک خود واکنش نشان می‌دهند.
آخرین تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد این فعالیت‌ها خصوصا در بخش‌هایی از مغز که مسوول ارزیابی اطلاعات، برنامه ریزی و چگونگی واکنش دادن به محرک‌های احساسی هستند در مادران افسرده به مراتب کم‌تر از مادران دیگر است.
جنیفر آبلو استاد روانشناسی دانشگاه ارگون که این مطالعات را انجام داده است در این باره گفت: این موضع اهمیت بسیار زیادی دارد، چرا که اگر یک مادر نسبت به نوزاد خود و نیازهای او به خوبی پاسخ ندهد ممکن است در رشد فرزند خود تاثیر منفی بگذارد.
پاسخ مادر به نیازهای کودکش هماهنگی کامل بین سیستم‌های مغزی را می‌طلبد و به همین دلیل است که برخی از مادران افسرده نمی‌توانند به خوبی از عهده پرورش کودک خود بر بیایند، چرا که آن‌ها در پردازش گریه فرزند و دیگر نشانه‌ها ضعیف‌تر عمل می‌کنند.
این تحقیقات نشان می‌دهد باید نسبت به درمان افسردگی در زنان قبل از آن‌که تصمیم به بچه دار شدن بگیرند توجه بیش‌تری صورت بگیرد.
برخی از این مشکلات مغزی ممکن است با توجه به علائم آن‌ها به راحتی شناسایی و درمان شوند. اما برخی دیگر بسیار عمیق‌تر هستند و باعث کاهش توجه شدید مادر نسبت به کودک می‌شود که برای درمان آن زمان و تلاش بیش‌تری نیاز است.
مطالعات قبلی هم نشان داده بود مادرانی که در هنگام بارداری دچار افسردگی هستند با احتمال 4 برابر بیشتر ممکن فرزندانشان در دوران نوجوانی رفتارهای خشونت آمیز از خود نشان میدهند. این بچه‌ها هم چنین با احتمال بیشتری نسبت به دیگر کودکان ممکن است دست به ارتکاب رفتارهای ضداجتماعی بزنند. تخمین زده میشود بین 10 تا 15 درصد زنان در حین بارداری دچار افسردگی میشوند.
ام‌اس‌ان‌بی‌سی، 25 فوریه

13244