یکی از مباحثی که قانون درباره آن صحبت کرده توبه و موارد قانونی آن است در قانون مواردی احصا شده که بر اساس آن این امکان به متهم و مجرم داده می‌شود تا بتواند در جرایم حدود و حتی تعزیرات، از فرصت توبه استفاده کند.
قانونگذار در ماده ۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری، توبه را یکی از موارد هفت‌گانه موقوفی تعقیب در مرحله تعقیب کیفری قرار داده و این موضوع به این معنا است که در مرحله تعقیب، دادستان می‌تواند با احراز شرایط قانونی توبه متهم را بپذیرد و قرار موقوفی تعقیب او را صادر کند.
البته این اختیار خلاف اصل و یک استثنا به حساب می‌آید و این اختیار به دادستان داده شده است و علاوه بر آن توبه متهم در موارد پیش‌بینی شده در قانون موجب صدور قرار موقوفی تعقیب هم خواهد بود.
توبه در چه مواردی وجود دارد؟
در جرایم موجب حد به استثنای قذف و محاربه، قانونگذار توبه را پذیرفته، اما برای آن شرایطی را هم قرار داده است.
برای موافقت با توبه اصلاح و ندامت متهم باید احراز شود و چنانچه به دادستان ثابت شود که مرتکب تظاهر به توبه کرده، آنگاه سقوط مجازات یا تخفیف در نظر گرفته شده، بلا اثر خواهد شد و پس از آن مجازات اجرایی می‌شود.
اما باید به این نکته توجه داشت که مجازات دیه، قصاص، حد قذف و محاربه با توبه ساقط نمی‌شود و توبه در جرایم تعزیری صرفاً شامل مجازات درجات ۶، ۷ و ۸ است.
۲۳۵۲۱۲
نظر شما