عباس فهمید که این امانت را باید تا آخر نگاه دارد.
عباس به چشمهای پدر خیره ماند. در چشمهایش این جمله را خواند: «نه فقط حسین، که همه امت،امانت من در دستان توست.»
ظهر عاشورا، امانتی را که در دستش بود رها نکرد. وقتی مشک روی زمین افتاد و دستش هم کنارش نشست، امانت را برگرداند به حسین.
*به یاد آخرین وصیت مولا در آخرین روز حیات
۵۷۵۷
نظر شما