در این راهپیمایی عظیم که همچون رودخانه های جاری وگسترده از هر سوی جهان به سوی سرزمین عشق وحماسه ، یعنی کربلا به راه افتاده ، ودر عراق وبه ویژه در مسیر از حرم تا حرم ، یعنی از سرزمین بخاک خفته پیکر مولی الموحدین ، أمیر المومنین ع ، نجف أشرف ، به سوی سرزمین عشق وحماسه وخون افشانی سالار شهیدان ویاران با وفایش ، یعنی کربلا ، به دریایی خروشانی از انسانهای عاشق که به سوی معشوق گام بر می دارند ، تغییر می یابد.
در این هنگام است که دیگر کربلا یک صحرا ، یک میعادگاه ، یک شهر ، ویک ...نیست! بلکه اقیانوسی از عاشقان حسینی و آزادگی از هر دین ومذهب الهی است. اقیانوسی که هر کس در آن گام نهد خود وتمام وابستگی های دنیایی را از یاد برده وتنها عشق معشوق در او متبلور شده وبه جوش وخروش می آید.
پنجشنبه ۲۷ شهریور ۱۳۹۹ ودر آستانه اربعین حسینی ، روزهایی که با گذران آن ونزدیکتر شدن به لحظات گام زدن در مسیر عشق، توفیق یافتم که در مراسم پرده برداری از کتاب « قطره ای در رودخانه عشق » از سوی حجة الاسلام والمسلمین حاج سید جواد شهرستانی ، که به قلم برادر عزیزم آقای کرار انصاری به زیور چاپ رسیده بود ، وبا حضور تعدادی از اندیشوران ، واساتید حوزه علمیه ودانشگاه ، وصاحبان قلم در شهر قم ، حضور یابم.
این کتاب که برگرفته از خاطرات زیبای چندین پیاده روی اربعین نویسنده می باشد ، با قلمی زیبا ، خواننده را چنان به این سرزمین و در میان این رودخانه ویا بهتر بگویم ، اقیانوس مردمی سیر می دهد که تو گویی خود در آن گام برمی داری. لحظه ها ، برخوردها ، فداکاری ها ، ومهمان نوازی هایی که در این مسیر عشق بدان اشاره شده است ، همه از جنس عشق وحماسه است.
نویسنده ، صحنه های زیبایی از سفر خود را در این مسیر به قلم آورده است ، لیکن بنظرم یکی از زیباترین صحنه های این نوشتار ، آن هنگامی است که گام به بین الحرمین در کربلا می نهی.
بزرگترین دو راهی دنیا را در این لحظات حسً می کنی . در این هنگام است که با خود نجوا می کنی که نخست به کدام سو گام برداشته ! وبه زیارت سقای دشت کربلا بشتابی ، ویا به سوی سالار شهیدان؟
در اینجا است که با پیروی از سنًت دیرینه تاریخ ، وحرکت بزرگان ورموز شیعه ، در آغاز به زیارت حضرت عباس ع شتافته ، وپس از گرفتن إذْن ورود به دربار حسینی ع ، با گام هایی آهسته و لرزان ، وبا دیده ای گریان ، رو به سوی آستان مبارک حسینی نهاده ، ،در این هنگام است که چه حسً وحال عجیبی به انسان دست داده ، خستگی های راه از یاد رفته ، ودیدار با معشوق ، گام های ما را به سوی خود می کشد.
خواندن زیارت اربعین ، با صدای هزاران نفر عاشق دیگری که از ملیت های گوناگون
در این پهنه از پهنه های بهشت ، گرد آمده بودند وندای « لبیک یا حسین» را از اعماق سلولهای قلب خود فریاد برمی آوردند ، به هم آمیخته می شد ! وچه لحظات روحانی را در این حضور بوجود می آورد.
پس از پایان مراسم اربعین وپیاده روی ! لحظه شماری ها برای مراسم و پیاده روی سال بعد ، آغاز می گردد! حالا از این پس باید یک سال دیگر منتظر بمانیم. اگر باز قسمت شده وتوفیق نصیب گردد ، که در اربعین حسینی ، به زیارت ارباب مشرف شویم و به فرموده امام صادق ع ، به یکی از علائم مؤمن بودن دست یابیم. از این هنگام است که لحظه شماری آغاز شده ، وآتش حسرت در دل ودرون زبانه می کشد ، که آیا سال دیگر دوباره قطره ای از این رودخانه عشق بشمار خواهیم آمد؟؟
تردید نداریم که چه باشیم ، وچه نباشیم ، این رودخانه عشق ، ویا به بیانی دیگر این اقیانوس خروشان ، تا جهان ، جهان است ، همچنان می خروشد.
السلام علی الحسین ، وعلی علی بن الحسین ، وعلی أولاد الحسین ، وعلی أصحاب الحسین ، ولا جعله الله آخر العهد لزیارته .
نظر شما