« برادر گر که می خوانی مرا , بنشین برادروار , تفنگت را زمین بگذار. » این صدای زیبای خسرو آواز ایران است که در گوش زمان تا ابد باقی است.
درگذشت بزرگ مرد آواز ایران راتسلیت می گویم. این بزرگوار با وجود حسادت ها و انتظار کرنش به افراد که هرگز تسلیم ان نشد با آوای دلنشین ربنا و سایر آوازهایش در تاریخ ماندگار شد چه دشمنانش بخواهند و چه نخواهند و چه دوستانش اصرارکنند وچه نکنند.
او رفت درحالی که به قشر خاصی تعلق نداشت بلکه به ایران و زبان فارسی متعلق بود و خدایش بیامرزاد.
صدا وسیما در محرومیت از آواز این بزرگ مرد خسارت دید و انشاالله دو رویکرد جدید را در کارنامه این ابزار فرهنگی ناتوان مملکت ببینیم.
1.دست برداشتن از کم لطفی به استاد درشرایط فعلی و سنگ تمام گذاشتن برای ایشان
2.استقبال با آغوش بازازبزرگانی چون سراج.مختاباد.افتخاری.اصفهانی.عقیلی .زمان و سایرین که به گردن موسیقی سالم این مملکت حق دارند.
3.صداوسیما بداندسلبریتی افرادی هستند که درخدمت به زبان وفرهنگ مملکت بانمایش و آثارفاخرهستند نه هنرپیشگانی که ازفیلم فارسی نان میخورند و بنده رنگ ولعاب هستند.
اساتید واقعی هنر ظریف و حساس و زودرنج و از طرف دیگرسراپا عاطفه هستند با این قشر از طریق زور و فشار و قهر و بی محلی نمیتوان کار کرد و بالعکس با کمترین رویکرد عاطفی بزرگترین واکنش مهرآمیز را از این طایفه میتوان دید.ِ
امیداست شجریان عزیز مورد لطف خداوند رحمان و رحیم و حضرت امام رضا (ع) و معصومین(ع) در زندگی جاوید مراتبی برتر و برتر داشته باشد.
نظر شما