شیوا خنیاگر درباره سریال «بوم و بانو» که این شب‌ها از شبکه دو سیما پخش می‌شود و ویژگی‌های تاریخی این سریال اظهار کرد: من عاشق سریال‌های تاریخی هستم و به فضاسازی و نوع پوشش و لباس‌ها در این آثار علاقه دارم
وی درباره همکاری در این سریال با سعید سلطانی و زرین‌کوب به عنوان کارگردان و تهیه کننده اثر گفت: من پیش از این در سریال «ستایش» با این دو همکاری کرده بودم و کارگردان سلطانی را بسیار قبول دارم. نقشم هم در دو سریال شباهت‌ها و تفاوت‌هایی داشت در هر دو یک مادر مهربان است که آنجا همسر یک مرد بازاری است و اینجا همسر یک مرد ارتشی بود.
این بازیگر در ادامه درباره جذابیت‌های «بوم و بانو» گفت: این سریال جذابیت‌های بصری فوق‌العاده‌ای داشت که خیلی از سریال‌ها ندارند. از جمله این جذابیت‌های بصری پوشش و لباس‌های بازیگران بود که در سریال‌ها رعایت نمی‌شود.
«بوم و بانو» صرفاً عاشقانه نبود
وی اضافه کرد: این سریال هدف داشت و قرار نبود صرفاً داستانی عاشقانه تعریف کند. هدف اصلی سریال ممنوعیت‌هایی بود که رضاشاه در دوره‌ای از تاریخ اعمال کرد ممنوعیت‌هایی که به حجاب و تعزیه مربوط می‌شد. البته با توجه به محدودیت‌هایی که وجود دارد شاید نتوان برخورد با حجاب را چندان به تصویر کشید و چادر کشیدن از سر و حجاب برداشتن را نشان داد با این حال سعی شد در حد توان اینها را نمایش داد.
خنیاگر با اشاره به روایت این اتفاقات تاریخی در دل قصه ملودرام عنوان کرد: بسیاری هستند نسبت به آن دوره و کارهایی که صورت گرفت اطلاعی ندارند و دوست دارند اینها را بدانند. نسل جوان دهه ۶۰ و دهه ۷۰ اینها را نمی‌داند. اینکه به طور مثال رضا شاه به اسم ترقی چه کارهایی انجام داد و چه پارادوکسی را ایجاد کرد.
روایت‌هایی مذهبی برای غیرمذهبی‌ها
این بازیگر با اشاره به نمایش تعزیه و روایت‌های مذهبی سریال در فضای محرم و صفر و بازخوردها بیان کرد: نمایش اینها در سریال تأثیرگذار است. خیلی‌ها دوست دارند درباره امام حسین (ع) بدانند و شاید هم مذهبی نباشند و صد درصد نمایش این فضاها برای مخاطب جذابیت‌هایی دارد.
وی درباره جذابیت‌های کارهای تاریخی با تغییر ویژگی‌های زبانی، پوشش و فضاسازی اظهار کرد: همه این ویژگی‌ها باعث جذابیت کارهای تاریخی می‌شود و نکته مهمش این است که آنچه را که از حیث دیالوگ یا پوشش برای مردم جالب است خود ما به عنوان بازیگر به‌وجود می‌آوریم.
گریم‌های اغراق‌شده در سریال «دل»
وی درباره برخی از سریال‌های شبکه خانگی و گریم‌های غلیظی که در آن‌ها به کار می‌رود، یادآور شد: من موافق این گریم‌ها نیستم و اصلاً به نظرم اینها گریم نیست بلکه آرایش‌هایی اغراق‌شده است. آرایش‌هایی که نه تنها بازیگر را زیبا نمی‌کند بلکه زشت هم میکند.
خنیاگر درباره نمونه این گریم‌های اغراق‌شده در برخی سریال‌های شبکه خانگی بیان کرد: برخی سریال‌های خانگی برای جذب مخاطب بیشتر سراغ این گریم‌ها می‌روند. برعکس تلویزیون است که حتی نباید حجم لاله گوش دیده شود. برخی برای همین مسائل سمت سریال‌های شبکه نمایش خانگی می‌روند. درحالیکه من آن‌ها را نمی‌پسندم، مثل سریال «دل» که آرایش سنگینی داشت و به نظرم اصلاً گریم نبود.
بازیگر «اغما» که این سال‌ها کم کارتر از گذشته بوده و هر یک سال یا دو سال در یک سریال یا سینمایی حضور داشته است در این باره توضیح داد: در حوزه تلویزیون تولیدات کمتر شده است چند باری هم حضور در برخی آثار به من پیشنهاد شد که چندان جذاب نبود. در سینما اما مافیا زیاد است، هرکسی با آشناهایش کار میکند یکی را می‌سازد و بعدی را هم با همان تیم می‌سازد.
دوست ندارم نقش زن جوان را بازی کنم
این بازیگر در بخشی دیگر درباره ویژگی سنی بازیگران زن برای پذیرفتن نقش‌ها عنوان کرد: من به دلیل سنی که دارم گویی در عالم برزخ هستم دیگر نه می‌توانم زن جوان بازی کنم و نه آنقدر میانسال هستم که نقش مادر یک جوان را بازی کنم البته چند سال دیگر این برزخ تمام می‌شود و احتمالاً می‌توانم نقش مادران سن بالاتر را بازی کنم.
وی درباره نقش‌های مادران در فیلم و سریال‌ها گفت: من ۵۳ سال سن دارم و در سن من بازیگران کمی هستند با این حال نقش هم برای ما کم است. مگر چقدر می‌خواهند نقش‌ها را مادرمحوری بنویسند؟ بیشتر می‌خواهند عاشقانه‌هایی باشد که با مثلث عشقی پیش می‌رود.
بازیگر «ستایش» در پایان درباره اینکه خودش چقدر علاقه دارد نقش بازیگران جوان را بازی کند، یادآور شد: من مشکلی با گریم ندارم اما نقش جوان‌ترها را بازی نمی‌کنم چون بالاخره مشهود است که سن واقعی خودم چقدر است.
نظر شما