محمود احمدی‌نژاد بعد از سیدمحمد خاتمی دومین رئیس‌جمهوری است که در سال‌های پس از پیروزی انقلاب مورد الطفات مبارک قرار می‌گیرد و پیروزی او در انتخابات تبریک گفته می‌شود.
هرچند احیای رابطه با مصر در آغاز دولت خاتمی کلید خورد و به موفقیت‌هایی رسید، اما این موفقیت‌ها در گرد و غبار حمله آمریکا به عراق، پایان دولت او و آمدن احمدی‌نژاد گم شد. دولت نهم و به ویژه محمود احمدی‌نژاد تلاش ویژه‌ای برای بازسازی روابط تهران و قاهره انجام داد تا بازسازی این رابطه به اولویت این دولت تبدیل شود. احمدی‌نژاد در ابتدای کار دولت نهم با جدیت تغییر نام خیابان خالد اسلامبولی را دنبال کرد. در دوسالگی دولت نهم از اشتیاق دولت برای تأسیس سفارت مصر خبر داد و علی رغم بستن گذرگاه رفح توسط دولت مصر در جنگ 22 روزه مسلمانان غزه، برخی پرتقال‌هایی که موسوم به اسرائیلی شد را جانشین پرتقال مازندران کردند.
نگاه به فراز و نشیب روابط ایران و مصر نشان می‌دهد در همه سال‌های پس از انقلاب عامل «گرایش به صهیونیسم» مصر همواره عنصر بازدارنده و تخریب کننده روابط بوده است، اما بهبود روابط تهران و قاهره در دولت نهم نسبت به همه سال‌های پس از انقلاب آن هم در حد گسترش مناسبات تجاری در کنار اظهار دوستی با مردم اسرائیل از جانب نزدیک‌ترین افراد به رئیس‌جمهور این گمانه را در ذهن پدید می‌آورد که قرار است جمهوری اسلامی از این عنصر بازدارنده عبور کند.
یک سال پیش در چنین روزهایی اسفندیار رحیم‌مشایی که از دوستی‌اش با مردم اسرائیل سخن گفته بود بعد از جلسه هیأت دولت در محوطه مقر شهید مطهری در نهاد ریاست جمهوری به خبرنگاری گفت: مواضع من با احمدی‌نژاد مو نمی‌زند، یعنی مو نمی‌زندها! هفته‌ای که پس از جلسه هیأت دولت به محوطه مقر شهید مطهری در نهاد ریاست جمهوری آمد‌جمهور گفتم که شما هر اعتقادی هم که دارید، به هر حال قدری احتیاط کنید، شما معاون رئیس‌جمهور هستید! اسفندیار دولت نهم که در جمع خبرنگاران ایستاده بود، بلافاصله رو به من کرد و گفت: مواضع من با احمدی‌نژاد مو نمی‌زند، یعنی مو نمی‌زندها!
نظر شما