اتفاقی که اگر صحت داشت می‌توانست شایعات بسیاری را به همراه داشته باشد اما رئیس کمیته تیم‌های ملی این خبر را تکذیب می‌کند و می‌گوید: «طبق هماهنگی با کادر فنی چون بوسنی نمی‌توانست به تهران بیاید، نزدیک به یک ماه قبل که این برنامه‌ریزی نهایی شد، قرار بر مهمانی ایران بود.»
تاج شایعه‌ای را تکذیب می‌کرد که ادعا داشت ایران قرار بوده میزبان بوسنی باشد و باید مبلغی را برای این بازی به حریف می‌پرداخته. ایران و بوسنی 16 ماه قبل و پیش از حضور میروسلاو بلاژویچ در رأس تیم ملی این کشور قرار بود مسابقه‌ای را با هم انجام دهند اما مخالفت سرمربی این تیم با انجام بازی، جنجالی به پا کرد که منجر به اخراج مربی شد.
به همین دلیل وقتی پس از 16 ماه تیم ملی ایران به بوسنی رفت، تماشاگران این کشور که انگار دل خوشی از فدراسیون کشورشان ندارند در پلاکاردهایی خاطره سال قبل را تداعی کرده بودند؛ «بازی با ایران برای رسیدن به آرامش»
آنها مدام شعارهایی را علیه مسئولان فدراسیون‌شان سر می‌دادند. طرفداران که در دو طرف ورزشگاه به سبک جمعیت ورزشگاه آزادی شعار سر می‌دادند. گروهی نام رئیس فدراسیون را فریاد می‌کردند و گروهی دیگر شعار می‌دادند استعفا. در این شرایط اما اینکه ایران برای سفر به بوسنی آیا پولی پرداخت کرده است؟ عظیم‌زاده رئیس کمیته بین‌الملل در پاسخ به این سؤال تنها می‌گوید: «خیر اما بهتر است سؤال درباره قراردادها را از دبیرکل فدراسیون بپرسید.»
جایگاه بوسنی در رنکینگ فیفا 20 پله بهتر از ایران است و براساس یک عرف تیم‌هایی که شرایطی بهتر دارند مبلغی را از تیم‌های پایین‌تر از خود می‌گیرند. البته 16 ماه قبل هم بر همین اساس آنها از ایران برای سفر به تهران درخواست مبلغ کرده بودند. در مقابل اما عرفی وجود دارد که هزینه تیم‌های مهمان با تیم میزبان است پس حالا که ایران به بازی با بوسنی رفته نباید پولی بپردازد. یکی از مسئولان فدراسیون فوتبال در این باره به «خبر» می‌گوید: «4 سال قبل که بوسنی به ایران آمد 120 هزار دلار از ما گرفت. درحالی که آن موقع ما 15 و آنها 80 جهان در رنکینگ بودیم. اما این بار ما هیچ هزینه‌ای نپرداختیم و آنها هزینه سفر تیم ملی را هم کامل پرداختند درحالی که حالا شرایط‌شان خیلی بهتر از ماست.» اما چرا آن زمان ایران چنین هزینه‌ای را به بوسنی پرداخته بود؟ صادق درودگر قائم‌مقام دبیرکل فدراسیون دادکان در این باره می‌گوید: «آن بازی‌ها مربوط به LGCUP بود و شرکت کره‌ای به این دلیل که بوسنی تیم کاملش را به تهران بیاورد این هزینه را پرداخته است. بوسنی آن زمان ستاره‌هایی شاخص چون سالی حمیدزیچ و سرگئی باربارز را در ترکیب داشت.»
البته تیم ملی در ماه آینده هم دو بازی دیگر را دارد که هیچ کدام از آنها هم در تهران نیستند. اما تیم ملی از بازی در تهران می‌هراسد؟ یک مقام مسئول در فدراسیون فوتبال که علاقه‌ای به مطرح شدن نامش در این زمینه ندارد به «خبر» می‌گوید: «حقیقت این است که فدراسیون بی‌پول است. وقتی مهمان باشیم هزینه هایمان با تیم میزبان است. ما صورت‌مان را با سیلی سرخ نگه می‌داریم. الان برنامه بازی‌های ملی را نگاه کنید. حقیقت این است که ایران بعد از حذف از جام جهانی تیم ششم آسیا لقب می‌گیرد و پایین‌تر از تیمی مثل بحرین است. بحرینی‌ها 14 شهریور بازی پلی آف با عربستان را دارند و تقریباً نیازی مبرم به یک بازی تدارکاتی داشتند. ما از این فرصت نهایت استفاده را کردیم و خودمان را مهمان کردیم. حالا ششم شهریور لیگ انجام می‌شود و ما هفتم می‌رویم بحرین. تا نهم آنجا هستیم، برمی‌گردیم و 12 شهریور مسافر ازبکستان هستیم. این طوری لیگ هم ضربه‌ای نمی‌خورد.»
بر این اساس تیم ملی فقط یک روز بازی‌های ملی فیفا را از دست می‌دهد که مصادف با لیالی قدر است و تیم ملی نمی‌توانسته در آن تاریخ مسابقه‌ای داشته باشد؛ «ما چون پولی نداشتیم طوری برنامه‌ریزی کردیم که تیم ملی قبل از بازی با اردن به خوبی بازی دوستانه داشته باشد و البته خرجی هم به فدراسیون تحمیل نشود و این اصلاً ارتباطی با اتفاقات تهران ندارد. ترسی از بازی در تهران نداریم اما پولی نیست که بخواهیم برای بازی دوستانه بپردازیم.»
نظر شما