مقام معظم رهبری: به شهیدمطهری غبطه می خورم

بخشی از تعابیر ایشان در باره استاد شهید مطهری که در کتاب" سرگذشتهای ویژه از زندگی شهید مطهری " جمع آوری شده  را می خوانید:

*مرحوم مطهری (رضوان‌الله تعالی علیه)  انسانی بود که علیرغم ظاهری که به آن این رقت‌ها و لطافت‌ها (حالت استدلال و مثلاً منطقی برخورد کردن با مسائل) نمی‌آمد و تصور نمی‌شد، باطن بسیار رقیق و لطیفی داشت.

*مرد بسیار دقیق و ظریفی بود و به شدت تحت تأثیر هیجانات عرفانی و معنوی قرار داشت. با دیوان حافظ و اشعار عرفانی مأنوس بود. با قرآن زیاد مأنوس بود. تصور می‌کنم اینطور بود که هر شب ایشان تا یک مقداری قرآن نمی‌خواند نمی‌خوابید.
البته این را من در تعدادی از سفرهایی که با ایشان به مشهد داشتند، یا با هم به فریمان رفته بودیم،‌ یا در مشهد که با ایشان بودیم (با هم بیتوته کرده بودیم) دیده بودم...
*مرحوم مطهری یک مرد اهل عبادت و اهل تسویه و تزکیه اخلاق و روح بود. 
* این مرد نیمه شب تهجد با آه‌وناله داشت. یعنی نماز شب می‌خواند و گریه می‌کرد به طوری که صدای گریه و مناجات او افراد را از خواب بیدار می‌کرد...
*بر محیط خانوادگی ایشان هم یک صفا و معنویتی حاکم هست که این بر اثر همان معنویت ایشان است، و خانواده ایشان (همسر محترمشان و فرزندانشان) همگی یک حالت معنوی و یک توجهات عرفانی و معنوی دارند و اصلاً محیط خانواده‌شان اینطوری است، که آن ناشی از توجهات این بزرگوار است.
*پدرشان یک روحانی محترمی بود در فریمان. آدم خوبی بود،اما ساکت. من هیج وقت (با اینکه شاید ساعت‌های متمادی در طول این زمان‌ها ، من با ایشان در مشهد منزل مرحوم آیت‌ا... مطهری (رضوان‌ا.. تعالی علیه ) هم مجلس شده بودم ،ندیده بودم، که مثلاً از ایشان استفاده‌ای کرده باشم، لکن مرحوم مطهری عجیب برای ایشان احترام قائل بودند. در حالی‌که قطعاً مرحوم مطهری (رضوان ا...تعالی علیه) رتبه فکری بالاتری داشتند و شخصیت ایشان شاید قابل مقایسه نبود، اما به قدری ایشان در مقابل پدر خاضع بودند که حد نداشت. و علت هم این بود که می‌گفتند اول کسی که مرا به مسائل معنوی و حال و عبادت و اینها هدایت کرد پدرم بود.
*من به حال آقای مطهری غبطه می‌خورم چرا که واقعاً این لطفی که خداوند در حق ایشان کرده، یک چیز عجیبی است. مثلاً زمانی که ایشان به قم می‌رود، در اوائل کار یک استادی مثل امام خمینی را پیدا می‌کند. خب، کمتر کسانی بوده‌اند که توانسته باشند در آن برهه از زمان از این سرچشمه مواج صفا و معنویت و عرفان و حکمت، آنطور استفاده بکنند که مرحوم شهید مطهری (رضوان‌ا... تعالی علیه) کرد.

1717