بدهکار هزار میلیارد تومانی یک قهرمان ملی است!

رئیس مرکز تجارت جهانی:فردی که به عنوان بدهکار هزار میلیارد تومانی از او یاد می شود، مفسد نیست بلکه یک قهرمان ملی است.

فردی که از آن به عنوان بدهکار هزار میلیارد تومانی یاد می شود نه تنها مفسد نیست بلکه انسانی قابل احترام وکارآفرینی نمونه و درکل یک قهرمان ملی است.
به گزارش خبرگزاری ایلنا، محمدرضا سبزعلیپور رئیس مرکز تجارت جهانی ایران با بیان این مطلب افزود: رشد و توسعه اقتصاد ایران پا به پای سایر کشورهای قدرتمند جهان یکی از آرزوها بزرگ مردم ایران است که جهت تحقق آن لحظه شماری و از هیچ کوششی دریغ نخواهند کرد، اما اجرای این امر مهم نیازمند فاکتورهای متعددی از جمله عزم ملی، مدیریت صحیح، جذب سرمایه گذاری های داخلی و خارجی کلان، آموزش نیروی کار ماهر و مبارزه با فساد اقتصادی و تضمین امنیت سرمایه گذاری است که بدون در اختیار داشتن هریک از ابزارها و موارد فوق هیچ دولتی قادر به اجرای برنامه های توسعه اقتصادی خود نخواهد بود.
وی اظهار داشت: در بین فاکتورهای اشاره شده فوق، دو مورد آخر بیش از سایر بخشها با اهمیت و مدنظر می‌باشد زیرا بدون امنیت اقتصادی کمتر کسی حاضر به سرمایه گذاری کلان بوده و همچنین وجود فساد اقتصادی، تمامی برنامه ها و زحمات مدیران را با بن بست مواجه میکند. لکن در کشور ما نیز از سالهای دور بحث مبارزه با مفاسد اقتصادی مثلاً آغاز شده اما هیچگاه کافی نبوده و غالباً به نتایج راضی کننده ای نیز منتج نشده لکن هر از چند گاهی بحث مبارزه با مفاسد اقتصادی با سرو صدا و تبلیغات زیادی آغاز و چند روز بعد شعله آن خاموش می‌شود.
وی افزود: طی این چند سالی که دولتمردان عالی کشور به دنبال مبارزه با مفاسد اقتصادی هستند متأسفانه هیچ مورد خاصی از این مبارزات مشاهده نشده جز اینکه درسال 1385 قرعه مفسد بودن اقتصادی به نام دو فعال بزرگ اقتصادی افتاد که پس از کلی سرو صدا، نام آنها بطور سری( آقایان م ر-- - س ع ) از طرف دولت محترم در اختیار رسانه های گروهی گذارده شد که فقط بجرم گرفتن وامهای کلان به عنوان مفسداقتصادی به مردم معرفی شدند فلذا پس از گذشت مدت زمانی کوتاه مشخص شد که اصلاً فسادی در کار نبوده که آن دو مفسد باشند در نتیجه موضوع به قیمت آبروی آن دو نفر علی الخصوص یکی از آنها که در ایران زندگی میکند به ورطه فراموشی سپرده شد!؟.
علیپور در ادامه اظهار داشت: کلمه فساد معنای خاص خود را داشته و فرد یا افراد مفسد نیز باید در قالب آن بگنجند لکن بدون محرز شدن عمل فساد و اثبات آن از طرف قوه قضائیه و آن هم در دادگاه رسمی، انگشت اتهام به سوی افراد گرفتن و نام آنها را ولو بطور رمزی و یا با ایما و اشاره از طریق رسانه های گروهی به سراسر جهان مخابره کردن عملی تعجب برانگیز و نگران کننده خواهد بود زیرا چنانچه به مرور زمان مشخص شود که افراد مورد نظر از هرگونه اتهامی مبرا هستند چه کسی آبرو و اعتبار چندین و چند ساله از دست رفته آنها را جبران خواهد کرد. پس اطلاق کلمه مفسد اقتصادی به وام گیرندگان کلان بانکها صحیح و منطقی نیست.
رئیس مرکز تجارت جهانی ایران در ادامه اظهار داشت: دوباره چند روزی است که آقایان به فکر مبارزه با مفاسد اقتصادی افتاده و هر روز اعداد و ارقام متفاوتی را از تعداد بدهکاران کلان بانکی و به طبع آن مفسدین اقتصادی را به رسانه ها اعلام میکنند فلذا در همین راستا این بار سراغ یکی دیگر از کارآفرینان اقتصادی رفته و با وارد کردن اتهام فساد به وی تیترهای اول و درشت غالب رسانه های دیداری و نوشتاری داخلی و خارجی را تحت عنوان ((بدهی هزار میلیارد تومانی یک نفر به سیستم بانکی کشور)) به خود اختصاص داده و یا رقم بدهی بانکی ایشان را به ریال تبدیل می کنند تا بزرگتر و مجرمانه تر جلوه کند!؟ البته بنده از جناب آقای آقامحمدی و جناب آقای پورمحمدی ریاست محترم سازمان بازرسی کل کشور ممنون و سپاسگذارم که این شجاعت و حسن نیت را داشته و اعلام نمودند که فسادی در کار نیست و بدهکار بزرگ بانکی جزء بهترین هاست، واقعاً احسن بر شما که حداقل یک درصد از واقعیت این شخص را بطور علنی و در برابر رسانه ها به زبان آوردید.
وی در ادامه تصریح کرد: اگر شناخت درستی از این فعال اقتصادی وجود ندارد اجازه دهید تا اینجانب بخشی از شخصیت واقعی این انسان والا و میهن پرست را جهت تنویر افکار عمومی بر زبان آورم: اولاً این شخص فعالیت کاری خود را قبل از سال 1350 آغاز نموده و پله های ترقی را با زحمات فراوان و مرحله به مرحله طی کرده، پس جزء رانت خواران تازه به دوران رسیده امروزی نیست که درباره او چنین قضاوت شود.
سبزعلیپور ادامه داد: فرد مورد نظر طی چهل سال گذشته طبق اعتراف جناب آقای آقامحمدی بهترین صنایع را در رشته کاری خود نه تنها در سطح ایران بلکه در سطح خاورمیانه و حتی جهان احداث کرده است. بهترین محصولات را تولید و به سراسر دنیا صادر کرده، بیش از 5000 نفر کارگر، کارمند، مهندس و مدیر ارشد در کارخانجات و شرکتهای او مشغول به کار هستند و چنانچه به طور متوسط ماهی 600 الی 700 هزار تومان بابت هر نفر حقوق پرداخت کند این کارفرمای بزرگ هر ماه مبلغی معادل 3 الی 4 میلیارد تومان و یا به قول آقایان که ارقام را ریالی محاسبه میکنند 30 الی 40 میلیاردریال حقوق پرداخت کرده و یک روز هم پرداخت حقوقها به تعویق نیافتاده. پس اجازه دهیم تا مردم شریف ایران قضاوت کنند که آیا کسی که 5000 سفره پهن کرده و نام ایران و ایرانی را در دنیا سربلند کرده مفسد است یا کسانیکه یک شبه و آنهم با بهره مندی از رانتهای گوناگون از فرش به عرش می‌رسند؟
شما قضاوت کنید وقتی‌که یکی از کارخانجات این مرد بزرگ هر سه ماه بیش از 1000 میلیارد تومان مواد اولیه نیاز دارد پس آیا مبلغ 1000 میلیارد تومان وام تنخواه گردان برای صنایع ایشان خیلی زیاد است که چنین آن را بزرگم ی کنند و تحویل جامعه می دهید؟
رئیس مرکز تجارت جهانی ایران در توضیح سخنان خود گفت: سوأل من از دوستان دولتمرد این است که آیا کارفرمای دیگری را با این مشخصات و با این حجم کار و سابقه سراغ دارید که تا با آوردن نام ایشان ما را خوشحال کنید؟ پس اگر سراغ ندارید چرا این یکی را هم با دست خود از بین میبرید؟ بیش از 5 سال است که ایشان را ممنوع الخروج نموده و طبق دستور عالیترین مقام اجرائی کشور امضاء وی را نزد تمامی بانکها و ادارات دولتی بی اعتبار اعلام کرده اید و مثلاً دست و بال او را بسته و توقع داریم که در اقیانوس بزرگ اقتصاد جهانی به راحتی شنا و معوقات خود را هم سریعاً با بانکها تسویه کند. با وجود تمام این محدودیتهائیکه برای این کارآفرین بوجود آورده اند، باز هم طبق اعتراف جناب آقامحمدی: فرد مورد نظر درحال حاضر نیز جزء بهترین و خوش حساب ترین مشتریان بانکها محسوب میشود پس من صراحتاً اعلام می کنم که بدهکار هزار میلیارد تومانی نه تنها مفسد نیست بلکه کارآفرینی نمونه و درکل یک قهرمان ملی است که شخصاً بر دستان چنین مردانی بوسه میزنم و امید دارم تا دولت محترم نیز در سال جهاد اقتصادی بر سینه این قهرمانان مدال آویز کند. زیرا ارزش اینگونه افراد از نفت برای کشور با اهمیت تر بوده و هرچه تعداد آنان بیشتر شود باعث افتخار و مباهات کشور، مردم و نظام خواهد شد.
ضمناً یادآور میشوم که مفسدین اقتصادی را خارج از بدهکاران بانکی جستجو کنید!؟
عضو شورای سیاستگذاری مرکز جامع صادراتی ایران گفت: در سایر کشورهای جهان هر کسی بتواند بیشترین وام را از بانکها اخذ و آن را در راه سالم سرمایه گذاری کند نه تنها از وی قدردانی می شود بلکه تخفیف هایی نیز در سود تسهیلات به وی اعطاء میشود اما در کشور ما به دلیل نبود برنامه ریزی صحیح در شبکه اعتباری بانکها و سیستم انقباضی مؤسسات پولی و در نتیجه عرضه کم و تقاضای زیاد برای دریافت تسهیلات،موجب شده تا هر کسی که موفق به دریافت وام از بانک ها شود زیر ذره بین قرار گرفته و سریعاً انگشت اتهام به سوی وی نشانه رود بدون آنکه بررسی شود که تسهیلات دریافتی صرف چه اموری شده و آیا در رشد و توسعه اقتصاد کشور سرمایه گذاری شده یا خیر ؟ لکن سؤال مهم اینجاست که فلسفه وجودی بانکهاو صنعت بانکداری در این میان چیست و اصلاً بانکها برای چه هدفی ایجاد شده اند آیا غیر از این است که محلی برای سپرده گذاری مردم و نقل و انتقال دهنده وجوه و ارائه دهنده تسهیلات به مشتریان خود تأسیس و راه اندازی شده اند؟
وی همچنین تصریح کرد: با یک نگاه سطحی خواهیم دید که تمامی صاحبان کارخانجات بزرگ صنعتی ازگذشته های دور تاکنون هیچگونه مال و اموال شخصی آنچنانی نداشته و هیچ رقم کلانی نیز به ارث نبرده اند تا از این طریق در جهت ساخت صنایع سرمایه گذاری کنند بلکه تجربه نشان داده که غالب افراد سرشناس از طریق اخذ وام از سیستم بانکی کشور موفق به ساخت صنایع مختلف شده و بخشی از زیرساختها و صنایع ریز و درشت کشور را ایجاد و ساماندهی کرده اند . ضمناً تجربه ثابت کرده که صنایع و واحدهای اقتصادی ساخته شده توسط بخش خصوصی در زمان حضور و یا غیاب مالکان آنها به این سرزمین تعلق داشته و به عنوان اموال غیر منقول هیچگاه قابل جابه جایی و انتقال به خارج از ایران نیز نبوده و همیشه جزئی از سرمایه های این کشور محسوب می شده، صنایعی همچون ایران خودرو که توسط اخوان خیامی ایجاد شد امروز جزئی از افتخارات این مرز و بوم به حساب آمده و همگان به وجود کارخانجات بزرگ ایران خودرو افتخار میکنند. البته تعداد زیادی صنایع و واحدهای اقتصادی قدیمی و جدید در کشور وجود دارند که ذکر نام آنها روزها وقت نیاز دارد.در نتیجه گرفتن وامهای خرد و کلان توسط افراد حقیقی یا حقوقی را در هیچ کجای دنیا جرم و یا فساد تلقی نمی کنند پس چنانچه بدهکاران بانکی بغیر از اخذ وام مرتکب اعمال خلاف دیگری شده اند ضروری بنظر میرسد تا جزئیات آن تخلف به اطلاع عموم رسانیده شود تا هیچگونه شک و شبهه‌ای باقی نماند.
ریاست مرکز تجارت جهانی ایران در پایان اظهاراتش تصریح کرد: به هیچ عنوان برازنده ایران و ایرانی نیست که دارای جامع های باشند که در آن جامعه، همه را متهم ببینند مگر اینکه عکس آن ثابت شود و یا برای اقتصاد و فعالان اقتصادی آن، جوی پلیسی و امنیتی به وجود آورده و ایران را نیز برای آنان به زندان مبدل کنند زیرا به چشم خود می بینیم که تمامی بدهکاران معوق بانکی بالای 50 میلیون تومان را ممنوع الخروج کرده و خروج از ایران را برایشان منع کرده و مثلاً آنها را به نوعی زندانی کرده اند. که اگر قرار بر این باشد تا کسی را هم ممنوع الخروج کنند فقط باید خود دولت و دولتمردان ذیربط را به عنوان بزرگترین بدهکار به شبکه بانکی کشور ممنوع الخروج کنند. زیرا از قدیم و در احادیث آمده است که رطب خورده منع رطب چون کند!؟ پس مجدداً تأکید می کنم که اطلاق کلمه مفسد اقتصادی به وام گیرندگان کلان بانکها صحیح نیست. مع الوصف امید بر این است تا طبق نظر بزرگان کشور و در سال جهاد اقتصادی از این پس تمامی سرمایه گذاران و صاحبان صنایع کشورمان با القاب و عبارت مؤدبانه به مردم و جامعه معرفی شوند تا زمینه رشد و توسعه فعالیتهای اقتصادی روز به روز افزایش یافته و تمامی فعالان خصوصی در عرصه اقتصاد داخلی و خارجی با دلگرمی خاصی برنامه های خود را دنبال و یار و یاور ملت و دولت خویش باشند و دیگر در هیچ کجای ایران اسلامی شاهد این موضوع نباشیم که یک صاحب صنعت و سرمایه گذار و استفاده کننده از تسهیلات بانکی را مفسد اقتصادی خوانده و او را ممنوع الخروج کنند مگر اینکه تخلف و جرم وی در محاکم قضائی به اثبات رسیده باشد.