طبیب زاده: همیشه رو به جلو حرکت می‌کنم/حسن جوهرچی «چشمهایت» را انتخاب کرد

اولین باری که اسم حسین طبیب زاده بر سر زبانها افتاد؛ سه سال پیش بود، سال ۹۷ که  فیلم «چشمهایت» در جشنواره فیلم فجر به روی پرده رفت و با استقبال گسترده منتقدان و تماشاگران همراه بود. دو سال بعد با یک فیلم «عاشقانه» متفاوت و خوش ساخت در جشنواره فجر شرکت کرد و استقبال از فیلم او به حدی بود که تماشاگران حتی روی سکوهای سالن نمایش جایی باقی نگذاشته بودند.

حسین طبیب زاده نوید ظهور یک کارگردان متفاوت و تماشاگر پسند را می‌دهد، با او درباره فیلمهایش، انتخاب هایش و کارهای آینده گفتگویی داشته ایم که از مدنظر خوانندگان می گذرد.

آقای طبیب زاده اجازه دهید کمی برگردیم عقب تر، ورود شما به فیلمسازی از سال ۸۸ و جشنواره تاک بود که با فیلم «سکوت» در آن شرکت داشتید ، از آن فیلم تا الان شما کارگردانی را خیلی آهسته و پیوسته ادامه دادید، چرا این استراتژی را انتخاب کردید و چرا در طول این سالها کم فیلم ساختید؟!

بله ورود جشنواره ای من با فیلم «سکوت» بود، این فیلم در واقع فیلم کلاسی پایان دوره من بود که با کمترین امکانات ساخته شده بود اما من با فیلم «آخرین معجزه» و جایزه‌های جشنواره تسنیم بیشتر دیده شدم.

میانگین ساخت فیلم من هر دو سال یک بار بوده است اما واقعیت این است گاهی پشت سر هم کار کرده ام؛ گاهی مدتها کاری نداشتم و این کار نکردن نه از روی عمد بلکه به خاطر شرایط خانوادگی و پیشنهادهایی بوده است که نپسندیده‌ام.

مثلا در همین دوران کرونا پیشنهادهای زیادی داشتم که رد کردم چون کار کردن در این شرایط برایم سخت بود.

در واقع تعداد پیشنهادهایی که رد کرده ام از فیلم هایی که ساخته‌ام بیشتر است! من فیلمسازی نیستم که هر پیشنهادی را قبول کنم و اکنون نسبت به سالهای شروع با تجربه تر شده‌ام.

شما سابقه کار تلویزیونی دارید و با دو فیلم آخر خود رسانه خانگی را هم تجربه کردید؛ اصولا کدام مدیوم تصویری را ترجیح می‌دهید،سینما، رسانه یا تلویزیون؟

ببینید من با تعصب به موضوع نگاه نمی‌کنم، هرکدام مزایایی دارد که نمی‌شود نادیده گرفت چراکه از دیدگاه من این کیفیت کار است که باعث انتخاب می‌شود.

باور کنید ساخت یک فیلم یا سریال خوب برای من از هر چیز دیگری با ارزش تر است و شخصا امیدوارم در هر سه مدیوم تصویری کارهای خوبی بسازم.

برویم سراغ فیلم «چشمهایت»، چطور سراغ ساخت این فیلم رفتید و انتظار این استقبال را از آن داشتید ؟

این فیلم به نوعی پیشنهاد زنده یاد حسن جوهرچی بود، من سه طرح پیشنهاد دادم و آقای جوهرچی «چشمهایت» را انتخاب کرد و خیلی این داستان را دوست داشت.

نقشی را که سام کرمی بعد بازی کرد در واقع برای آقای جوهرچی نوشته بودم و تیم بازیگری کاملا متفاوت با فیلمی که سال بعد ساختیم بود و تمام بازیگرها با مشورت و هماهنگی خود آقای جوهرچی چیده شده بود اما در مرحله پیش تولید، بیماری و سپس فوت آقای جوهرچی حسرت کار کردن با ایشان را برای من همیشگی کرد.

یک سال وقفه در کار افتاد و مجبور به بازنویسی فیلمنامه شدم و نتیجه کار  آن شد که در جشنواره دیدید، در طول ساخت مشکلات زیادی داشتیم اما فیلم را دوست دارم... به قول رضا ایرانمش عزیز فیلم شریفی است.

این چاشنی شرافت همراه همیشگی فیلم های شماست، در «چشمهایت» مرد بین خانواده و معشوقه خود خانواده را انتخاب می کند و در «هزار سال با تو» هم قهرمان داستان با وجود اینکه می‌داند دختر قرار است به خارج برود با تمام وجود برای او خودش را به خطر می اندازد؛ این نوع پایان اخلاقی به نظر خطرناک یا کلیشه ای نیست؟!

در مورد پایان فیلم «چشمهایت» عقیده ندارم که قهرمان داستان بین خانواده و معشوقه قرار گرفته است، به نظرم عشق واقعی همان همسرش است که به خاطر رفتارش از او آزرده شده و پناه به کاراکتر دریا برده است و در آخر نیز بار دیگر عشق رو انتخاب می‌کند ... در مورد «هزار سال با تو» هم همینطور ... وقتی شاهین و سارا در سالن کنسرت و در آن تاریکی کنار هم می ایستند هر دو می‌دانند که همه چیز تمام شده است اما این نشانه شکست یک عشق نیست؛ نشانه شرافت و پاکی یک دوران از زندگی است که دارد تمام می‌شود ...

من به عنوان یک فیلمساز وظیفه فرهنگسازی دارم، فیلم هایم اکثرا مخاطب جوان دارد، چه اشکال دارد که پسر و دختر جوان ما بداند که عشق واقعی به معنای حتما و به هر قیمت به هم رسیدن نیست بلکه گاهی در جدایی و خوشبخت بودن طرف مقابل خلاصه می شود  ...

هر دو فیلم در جشنواره با استقبال مخاطبان روبرو شد؛  به ویژه  «هزار سال با تو» که حتی روی سکوهای سینما هم تماشاگران نشسته بودند، به چه دلیل هیچکدام هنوز وارد رسانه خانگی نشده است!؟

تا جایی که می‌دانم که از طرف تهیه کنندگان با یک شرکت پخش معتبر قرارداد بسته شده است اما از زمانی که این شرکت فیلمها رو پخش می‌کند بی اطلاع هستم و ترجیح می دهم حواسم به کارهای آینده باشد ...

من هر دو فیلم رو دوست دارم و امیدوارم مخاطب رسانه خانگی هم دوست داشته باشد.

در مورد کارهای آینده چطور ؟ قصد ساخت فیلمی رو در سال جدید دارید؟

 چند پیشنهاد دارم اما ترجیح می دهم امسال با یک سریال تلویزیونی به کارم ادامه بدهم، صحبت هایی هم کردم و امیدوارم نتیجه خوبی داشته باشد.

نیچه می‌گوید این نصیحت من است «هر که می خواهد پرواز را بیاموزد؛ باید ابتدا ایستادن، راه رفتن، دویدن و بالا رفتن را بیاموزد ... پرواز را نمی‌توان پرواز کرد»

من در حال تجربه کردن هستم و فرقی نمی‌کند چه کاری رو قبول کنم، فیلم یا سریال هر چه باشد تمام سعی ام رو می‌کنم خروجی خوبی داشته باشد و خیلی برایم مهم است که در کارنامه هنری‌ام یک قدم رو به جلو به حساب بیاید.

پس منتظر درخشش شما در یک سریال هستیم؛ حرف آخر ؟

با تمام وجودم سعی می‌کنم شرمنده مخاطبم نباشم، به امید روزهای زیبا برای مردم سرزمینم.

46