فریدون بدره‌ای (متولد ۱۳۱۵) نویسنده و مترجم ایرانی، دانش‌آموخته ادبیات فارسی در مقطع کارشناسی و زبان‌شناسی در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری، همچنین استاد پاره‌وقت گروه زبان‌شناسی در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران (۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷)، معاون کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران (۱۳۴۸ تا ۱۳۵۰)، اولین پژوهشگر فرهنگستان زبان و بعدها مدیر پژوهشکده واژه‌های فارسی و با حفظ سمت، سرپرست کتابخانه فرهنگستان زبان ایران (۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷)، رایزن فرهنگی ایران در پاکستان (۱۳۵۶ تا ۱۳۵۸) و نایب‌رئیس انجمن کتابداری ایران (۱۳۵۲ تا ۱۳۵۳) بوده است.
بدره‌ای نویسندگی را از دوران دبیرستان آغاز کرد و در دوران دانشجویی و بعد با ادامه تحصیلات در مقاطع مختلف و تدریس در دبیرستان ها و دانشگاه ادامه داد. اولین اثر او که مجموعه ۹ داستان بود، با نام ناشناخته در سال ۱۳۳۳ منتشر شد.
آثار زیادی از وی در زمینه تالیف و ترجمه از وی برجای مانده است که از جمله می‌توان به زالی و اسماعیلیان، مشاجره بر سر عقل و مرجعیت در اسلام سده‌های میانه، نوشته فاروق متها، سنت و فرهنگ، مجموعه مقالات، ذبیح‌الله صفا و تاریخ تمدن، اصلاح دینی، ویلیام جیمز دورانت، آریل دورانت، به ترجمه وی اشاره کرد.
۵۸۵۸
نظر شما