شاید در این برنامه‌ها از بیش از 200 نفر نکوداشت شد. این‌طور نیست که فقط بچه‌ها از تشویق و جایزه خوششان بیاید. آدم 99 ساله هم خوشش می‌آید و از اینکه می‌بیند فعالیت‌هایش از جمله نوشته، شعر، اثر هنری و علمی‌اش، اثر و انعکاس اجتماعی و فرهنگی دارد، خشنود می‌شود. همایش چهره‌های ماندگار برنامه خوبی بود و سلامت هم داشت؛ یعنی پارتی بازی و... به آن راه پیدا نمی‌کرد و در حدممکن کم اشکال بود.
در سال 81 یا 82 من را هم انتخاب کردند و من نرفتم جایزه‌ام را بگیرم و بعد آقای محمود اسعدی، دبیر مراسم با من مصاحبه کردند و استمالتی کردند و گفتند بیا جایزه‌ات را بگیر! آن موقع‌ها فکر می‌کردم دستگاه رادیو و تلویزیون کم آورده و این کار را باید آکادمی‌ها و فرهنگستان‌ها انجام دهند. اما الان اعتراضم کمرنگ شده‌است و اگر برنامه‌ای برگزار شود، می‌روم جایزه‌ام را می‌گیرم.
امیدوارم این مراسم مثل قبل ادامه پیدا کند. سالی 10، 20 نفر معرفی می‌شدند و این کار به فضای علمی و دانشگاهی شور و نشاط بخشیده بود. انشاءا... به همت و کوشایی دکتر اسعدی این کار دوباره از سر گرفته شود.
نظر شما