از آنجایی که اقتصاد امارات وابستگی شدید و تنگاتنگی به امنیت پایدار این کشور دارد لذا هر گونه ناامنی و تهدید نظامی از سوی یمن به فرار سرمایه ها و سرمایه گذاران خارجی از این کشور منجر خواهد شد.
نیروهای مسلح یمن طی روزهای گذشته با پرتاب چندین موشک و پهپادهای رادارگریز به مناطق حساس ابوظبی جهان را در برابر قدرت بازدارندگی و توان تسلیحاتی یمن شگفت زده کردند.
این موشکها پیام بسیار مهمی برای حاکمان امارات متحده به همراه دارد و آن اینکه "کلوخ انداز را پاداش سنگ است" زیرا امارات در طول ۷ سال جنگ ظالمانه عربستان علیه مردم یمن بیشترین نقش تخریبی را در چارچوب ائتلاف سعودی ایفا کرد.
اما سوال کلیدی اینجاست که نیروهای مسلح یمن با وجود محاصره دریایی، زمینی و هوایی و بمباران های مکرر ائتلاف سعودی چگونه توانستند به فناوری پیچیده تولید موشکهای بالستیکی و پهپادهای رادارگریز دست یابند؟
در نخستین نگاه تنها یک تحلیل جهت دار از سوی رسانه های وابسته به ائتلاف عربستان مطرح می شود و آن اینکه ایران این فناوری را به نیروهای مسلح و انصارالله یمن انتقال داده در حالی که با وجود محاصره ۷ ساله یمن امکان انتقال این فناوری وجود ندارد.
هدف از این جریان سازی ها و اتهام زنی ها علیه ایران این است که وانمود شود انصارالله بدون ایران قادر به مقابله میدانی با نیروهای ائتلاف نیستند.
اما یک حلقه مفقوده وجود دارد که رسانه های غربی و عربی هیچگاه به آن نپرداخته اند و آن نقش قدرت های فرامنطقه ای و رقابت های پنهانی فرانسه و آمریکا برای بهره گیری از سفره های گسترده کشورهای ثروتمند جنوب خلیج فارس است که این رقابت های پنهانی در تغییر موازنه جنگ به سود یمن کاملا موثر است.
نزدیک شدن عربستان به چین و روسیه بهای سنگینی برای ریاض به دنبال داشت و آن اینکه نیروهای مسلح یمن با پرتاب موشکهای بالستیکی به تاسیسات نفتی به ویژه شرکت بزرگ نفتی آرامکو خسارات سنگینی به عربستان وارد کردند.
پس از این حمله بود که سهام شرکت نفتی آرامکو بشدت سقوط کرد و سرمایه داران آمریکایی سریعا بخشی از این سهام را با قیمتی بسیار نازل از بورس وال استریت خریدارای کردند تا جایی که گفته می شود عربستان در این بازه زمانی ۵۰ میلیارد دلار ضرر کرد.
رهبران امارات متحده که فراتر از حجم سیاسی وجغرافیایی این کشور ایفای نقش می کنند قصد داشتند تا با خرید دهها هواپیمای فوق مدرن اف ۳۵ از آمریکا توازن قدرت را به نفع خود رقم بزنند.
اما از آنجایی که فروش هر نوع سلاح پیشرفته آمریکایی به کشورهای اسلامی و عربی تابع ضوابط خاصی است و لابی صهیونیستی در ایالات متحده این نوع سلاحها را به امنیت پایدار رژیم اسرائیل ارتباط می دهد لذا آمریکا علیرغم وجود رابطه بین ابوظبی وتل آویو از فروش هواپیماهای اف ۳۵ به امارات خودداری کرد.
از سوی دیگر مناسبات فرانسه با انگلیس، آمریکا و استرالیا بر سر لغو قرارداد فروش ۱۲ زیر دریایی اتمی فرانسوی به استرالیا بشدت تیره شد زیرا لغو این قرار داد به اقتصاد شکننده فرانسه بشدت آسیب رساند.
قرار داد فروش زیر دریایی های فرانسوی به استرالیا با فشار آمریکا و انگلیس لغو شد و استرالیا با لغو این قرار داد با آمریکا برای خرید زیردریایی های اتمی آمریکایی وارد تعامل شد.
امانول مکرون رئیس جمهوری فرانسه از این شرایط برای تنبیه آمریکا و انگلیس به امارات، قطر و عربستان سفر کرد و صدها میلیارد دلار قرار داد فروش سلاح به این ۳ کشور امضاء کرد.
امارات قرار است مبلغ ۸۰ میلیارد دلار انواع سلاح های مدرن از فرانسه خریداری کند و این همان" پر کاهی بود که کمر شتر را شکست".
از سوی دیگر در ادبیات سیاسی و راهبردی آمریکا مقوله ای وجود دارد و آن اینکه درآمد سرانه هیچ کشوری در سطح جهان با هر رویکرد سیاسی، نباید از سطح درآمد سرانه آمریکا فراتر برود .
برای آمریکا قابل قبول نیست که درآمد سرانه یک اماراتی و یا یک سعودی و یا یک قطری سالانه ۱۴۰ هزار دلار باشد در حالی که درآمد سرانه یک آمریکایی سالانه از ۳۸ هزار دلار تجاوز نکند.
لذا در تعریف سیاسی آمریکا هیچ دشمنی ثابتی و هیچ دوستی پایداری وجود ندارد و تنها منافع درازمدت آمریکا باید تضمین شود و لذا فصل رویاهای مخملی رهبران کشورهای عرب حوزه خلیج فارس به پایان رسیده و اقتصاد این کشورها به سوی فروپاشی تدریجی حرکت خواهد کرد.
از آنجایی که اقتصاد امارات وابستگی شدید و تنگاتنگی به امنیت پایدار این کشور دارد لذا هر گونه ناامنی به فرار سرمایه ها و سرمایه گذاران خارجی از این کشور منجر خواهد شد.
طبیعی است پرتاب موشکهای بالستیکی از سوی انصارالله و نیروهای مسلح یمن به ابوظبی یک پیام هشدارآمیزی برای حاکمان امارات به دنبال دارد و آن اینکه این موشکها در آینده ممکن است دبی قلب اقتصاد امارات متحده را هدف قرار خواهند داد.
قطعا پرتاب موشکهای بالستیکی و پهپادهای رادارگریز یمنی به سوی ابوظبی با وجود ۶ لایه سامانه پاتریوت آمریکایی موجود در اطراف امارات متحده امکان پذیر نیست مگر اینکه این سامانه ها در آن لحظه کارایی خود را از دست داده بودند.
اگر رهبران امارات به بلندپروازی های خود ادامه دهند و بخواهند خارج از چترحمایتی آمریکا نقشی فراتر از حجم سیاسی خود ایفا کنند با یک سقوط اقتصادی دراماتیکی مواجه خواهند شد همچنانکه کویت در سال ۱۹۹۰ در جریان حمله رژیم صدام به این کشور که با اشاره آمریکا صورت گرفت هزینه های سنگینی پرداخت کرد.
۳۱۰۳۱۱
نظر شما