ناصر ایمانی ، درباره سازوکار برگزاری راهپیمایی اعتراضی مسالمت آمیز ، اظهار کرد: اصل ۲۷ قانون اساسی تاکنون اجرا نشده است و دلیلی آن عمدتا به هراس و راحت طلبی مسئولان دولت‌ها برمی‌گردد. معمولا کسی خوشش نمی‌آید که اعتراض و انتقاد را بشنود و تلاش می‌شود صورت مساله پاک شده و اصلا مجوزی برای اعتراض صادر نشود.
وی ادامه داد: حق اعتراض مسالمت آمیز باید به رسمیت شناخته شود در حالیکه مسئولان مجوز نمی‌دهند تا راحت باشند؛ زیرا ترس دارند که چه خواهد شد؟ البته حرف یک دوره نیست، بلکه سال‌هاست که مجوز برگزاری تجمعات داده نشده است. هرچند در مورد اعتراضات صنفی چنین مجوزهایی تا حدودی داده شده اما درباره مسائل سیاسی چنین اجازه‌ای داده نشده است.
این تحلیلگر مسائل سیاسی در عین حال خاطرنشان کرد: درست است که من دولت‌های گذشته را متهم اجرا نکردن اصل ۲۷ قانون اساسی می‌کنم، اما باید توجه داشته باشیم که اعتراضات قانونی در دنیا دارای قید و بندهای فراوانی است و کسی تصور نکند روزی اگر مجوز برگزاری تجمعات صادر شد، می‌تواند شعارهای آنچنانی داده، تخریب کرده و ناامنی بوجور بیاورد. این شرایط باید مورد مطالعه قرار گیرد. در این تجمعات نباید شعارهای توهین آمیز داده شود، راه بندان ایجاد شود، یک حزب و گروه باید مسئولیت رفتارهای احتمالی خارج از قانون تجمع کنندگان را بر عهده گیرند. در ایران، هنگام ایجاد بحران از لزوم برپایی تجمعات مسالت آمیز می گویند، اما پس از اینکه آن بحران تمام می شود، همه فراموش می کنند که چه وعده هایی داده اند.
ایمانی در پایان با تاکید بر اینکه دولت‌ها باید وظیفه خود برای اجرای اصل ۲۷ قانون اساسی را اجرا کنند، تصریح کرد: دولت باید به هر گروه و حزب شناسنامه دار که متقاضی برگزاری راهپیمایی در چارچوب قانون است، را بدهد و موضوع را بدون دلیل و سندی، «امنیتی» نکنند. این واقعیت را هم باید در نظر گرفت نه تنها دولت های ما بلکه مثلا دولت فرانسه از اعتراض خوشش نمی‌آید. اصلا کدام دولت است که از اعتراض خوشش می آید؟ بالاخره کسی که اعتراض می‌کند می‌خواهد به دولت نقد و اعتراض کند. دولت‌ها از اجرای این حق مردم استقبال نمی‌کنند در حالیکه این حق باید اجرا شود.
بیشتر بخوانید :
۲۱۲۲۰
نظر شما