دانشمندان آمریکایی در بررسیهای خود نشان دادند که انعطاف پذیری مغز کودکان دو زبانه بیشتر از انعطاف پذیری مغز کودکان تک زبانه است .
تاکنون تحقیقات بسیاری درمورد انعطاف پذیری مغز کودکان دو زبانه انجام شده است. به طوریکه در سال 2009 پژوهشگران فرانسوی دانشگاه "پاریس دسکارته" دریافتند که کودکان در 20 ماهگی شروع به توسعه فرایندهای شناختی مفید برای یادگیری زبان می کنند و به نظر می رسد که بیشترین آمادگی را برای آموختن یک زبان خارجی به دست می آورند، حتی اگر در این سن شناخت عمیقی از زبان مادری خود نداشته باشند.
این محققان به منظور دستیابی به این نتایج برای گروهی از کودکان فرانسوی یادگیری مختصر زبان انگلیسی را تجویز کردند. نتایج این تحقیقات نشان داد که کودکان بالای 20 ماه توانستند به همان روشی که فرانسوی را حرف می زدند به انگلیسی نیز مسلط شوند.
همچنین نتایج مطالعات دیگری که در سال 2009 توسط گروهی از دانشمندان عصب زبانشناسی مدرسه عالی بین المللی مطالعات پیشرفته در تریسته ایتالیا به سرپرستی "ژاک ملر" انجام و نتایج آن در مجله ساینس منتشر شد نشان داد که مغز کودکان دو زبانه فعالتر از کودکان عادی بوده و در نتیجه پدیده دوزبانه بودن یک امتیاز شناختی برای این کودکان محسوب می شود.
به گفته این محققان، بزرگ شدن در یک خانواده دو زبانه موجب می شود که نه تنها فرایندهای بنیادی کلامی در کودک افزایش یابد بلکه سبب می شود دقت کودک نسبت به مسائل مختلف نیز افزایش یابد.
درحقیقت، قبل از حرف زدن، کودک دو زبانه از لحظه تولد برای تشخیص و تمایز زبان مادری از زبان پدری خود آماده می شود و بنابراین نسبت به یک کودک تک زبانه سازگاریها و انعطاف پذیری زبانی بیشتری دارد اما این بدان معنی نیست که بچه های دو زبانه باهوشترند بلکه مغز آنها کارآزموده تر از مغز بچه های تک زبانه است.در واقع کودکی که قبل از رسیدن به بلوغ دو زبان را یاد می گیرد، همیشه راحت تر می تواند یک زبان دیگر را هم بیاموزد. در حقیقت مغز کودکان بسیار انعطاف پذیر است."
اکنون در تائید این مطلعات گذشته، گروهی از دانشمندان موسسه یادگیری و علوم مغز دانشگاه واشنگتن در بررسیهای جدیدی با تاکید بر اینکه کودکان توانایی ویژه در یادگیری زبان دوم دارند اما این توانایی از سن کمتر از یکسالگی آغاز می شود بار دیگر نشان دادند که انعطاف پذیری مغز کودکان دو زبانه بسیار بالاتر از انعطاف پذیری مغز کودکان تک زبانه است.
"پاتریسیا کوهل"، سرپرست این تیم که نتایج خود را در "ژورنال فونتیکس" منتشر کرده اند در این خصوص توضیح داد: "مغز افراد دو زبانه بسیار شگفت انگیز است چراکه بازتابی از تواناییهای انسان از یک ذهن انعطاف پذیر را نشان می دهد. کودک دوزبانه یاد می گیرد که اجسام و حوادث دنیا دو اسم دارند و می تواند به روشی انعطاف پذیر میان این دو برچسب در حرکت باشد که این برای مغز یک تمرین مناسب به شمار می رود."
بررسیهای پیشین تیم "کوهل" نشان می داد که کودکان تک زبانه بین 8 تا 10 ماهگی بیشترین توانایی را در تشخیص و تمایز آواهای زبان مادری خود به دست می آورند درحالی که در این سن، توانایی تمایز آواهای زبان خارجی در این کودکان تک زبانه کاهش می یابد.
برای مثال، در این دوره زمانی، کودکان انگلیسی زبان بیشترین توانایی را در تمایز میان دو آوای r و l به دست می آورند. درحالی که کودکان ژاپنی که می خواهند زبان انگلیسی بیاموزند این توانایی را از دست می دهند چراکه در زبان ژاپنی این آواها تمایز معنایی ندارند.
نتایج این بررسیهای جدید حداکثر انعطاف پذیری را در مغز کودکان دو زبانه حتی در دوره زمانی 10 تا 12 ماهگی نشان داد که به اعتقاد این دانشمندان علت این مسئله تنوع و گوناگونی بیشتر آواها در محیط خانوادگی است.
"ژوبین ابوطالبی" در تفسیر این تحقیق دانشمندان آمریکایی توضیح داد: "این حقیقت دارد که کودکان تا سن سه سالگی بدون هیچ مشکلی می توانند هر دو زبان را به طور کامل یاد بگیرند و به طور ثابت از یک زبان به زبان دوم جابجا شوند و به یک اندازه از هر دو استفاده کنند."
عصب زبانشناس ایرانی دانشگاه سن رافائله میلان افزود: "در این رابطه دو تحقیق دیگر نیز از ژاک ملر در مجله علمی ساینس منتشر شده است که نشان می دهند کودکان یکساله درصورتیکه دو زبانه باشند در بعضی از عملکردهای شناختی در سطحی بالاتر از کودکان تک زبانه همسن خود قرار دارند."
4545
نظر شما