رمان «پولین» برای اولین‌بار سال ۱۸۳۸ منتشر شد اما ترجمه فارسی پیش‌رو از آن براساس نسخه منتشرشده سال ۱۸۷۲ انجام شده است. این‌داستان یکی از اولین‌رمان‌هایی است که دوما نوشت و اولین رمان گوتیک او محسوب می‌شود. شروع داستان در سال ۱۸۳۴ است که خود دوما به‌عنوان راوی، یک دوست قدیمی به‌نام آلفرد دِ نروال را می‌بیند و این‌دوست قصه پولین را برای دوما روایت می‌کند. پولین سال گذشته درگذشته و هر دو مرد او را می‌شناسند. دوما هم به‌عنوان آشنای این‌زن فقط خاطره مبهمی از او دارد…
اکساندر دوما از نویسندگان بزرگ ادبیات رمانتیک فرانسه در قرن نوزدهم است. او، که مادربزرگی سیاه پوست داشت، در کودکی هدف طعنه‌های نژادپرستانه هم بازی‌هایش قرار می‌گرفت. در نوجوانی، اگرچه تحصیلاتی درخشان نداشت، به استخدام محضرداری درآمد. او پیشه نویسندگی را با نوشتن نمایشنامه‌های واریته آغاز کرد و در ادامه رمان‌نویسی پر کار شد. این‌رمان در ۱۶ فصل نوشته شده است.
در بخشی از کتاب آمده است:
آیا چیزی بیش از آچه به دست آورده بودم می‌خواستم؟ نمی‌دانم… اگر دلدار نبودم، از دوست بیشتر بودم، از برادر بیشتر بودم، درختی بودم که پیچک بینوا به آن پناه می‌برد، نهری بودم که زورق پولین را با جریانم می‌بردم، آفتابی بودم که بر او روشنایی می‌تابید؛ هرچه از او مانده بود به مدد من وجود داشت و چه بسا طولی نمی‌کشید که آنچه به لطف من وجود داشت سهم خودم می‌شد…
۵۷۲۴۷
نظر شما