مهری توکلیان: در اولین قسمت از این مجموعه خاطرات که با عنوان « پس سهم خود شهید بابایی چه میشود» منتشر شد، به این نکته اشاره کردیم که بخشهایی از قسمت دوم سریال «شوق پرواز» در منزل واقعی شهید عباس بابایی مقابل دوربین رفت. این بخش از سریال، همان جایی بود که دوربین وارد حیاط خانه پدری عباس بابایی میشد و با حضور در فضایی موزه مانند، تصاویر و دستنوشتههایی از آن شهید را به نمایش میگذاشت.
در قسمت چهارم این سریال، دوربین تمرکز بیشتری در خانه پدری «عباس بابایی» دارد. جایی که عباس دوران کودکی خود را در آن گذرانده و از نظرفضاسازی و معماری هم زیبایی خاص خود را دارد. برای بسیاری از علاقمندان نکته بین این سریال، بعد از تماشای این قسمت این سوال پیش آمده که آیا این خانه همان فضایی است که در قسمت دوم دیدهاند؟ آیا این بخش از داستان هم در منزل واقعی شهید عباس بابایی مقابل دوربین رفته؟ آیا خانه پدری این اسطوره ملی کشورمان، توسط سازندگان سریال تغییر شکل پیدا کرده و در چند مقطع مختلف زمانی به تصویر کشیده شده است؟
برای سازندگان فیلمها و سریالها هیچ چیز بهتر از «کارکردن در فضاهای واقعی» نیست. چنین فضاهایی حس و حال خوبی به سازندگان این آثار میدهد و باعث میشود فضا به اصطلاح «واقعی» از آب دربیاید. گروه سازنده سریال «شوق پرواز» ابتدا قصد داشت تمامی بخشهای مرتبط با خانه عباس بابایی را در فضای واقعی و در خانه پدری عباس بابایی مقابل دوربین ببرد.
طبق فیلمنامه، این لوکیشن در چند مقطع زمانی مختلف دیده میشد. مقطع اول؛ سالهای دهه 30 هجری شمسی و دوران کودکی عباس بابایی، مقطع دوم؛ سالهای دهه 40 و50 و مقطع سوم؛ سالهای دهه 60 تا زمان شهادت عباس بابایی و مقطع چهارم نیز دوران معاصر بود.
این بخش مربوط به مقطع چهارم زندگی این شهید بود. مقطعی که ستاره اسکندری در نقش لیلی به این مکان رفته و با مادر عباس بابایی گفت و گو میکند، اما برای مقطع اول و دوم، نیاز به تغییر فضای خانه بود. مثلا برای مقطع دوم باید تغییراتی در کف حیاط و پنجرههای ساختمان به وجود میآمد تا فضای خانه به دوره تاریخی و واقعی خود نزدیک میشد.
با وجود تمایل خانواده عباس بابایی به در اختیار قراردادن خانه واقعی برای تصویربرداری کل بخشهای کار، گروه سازنده پس از بررسیهای مختلف تصمیم گرفت تا فقط بخش چهارم را در این خانه تصویربرداری کند. علت هم این بود که این خانه، محدودیتهایی برای کار کردن داشت که از نظر سینمایی و تصویری، مورد تایید کارگردان نبود.
خانه شهید بابایی در منطقه «پشت مسجد جامع» شهر قزوین، سالهاست به مکانی تبدیل شده که اغلب روزها پذیرای مسوولان و مقامهای دولتی، دوستان و علاقمندان عباس بابایی است. از سوی دیگر اغلب افرادی که شهر قزوین را برای سفر انتخاب میکنند، سری هم به این خانه میزنند و از «موزه» آن که شامل عکسها و دستنوشتههای این شهید است بازدید میکنند. دراین خانه حسینهای هم وجود دارد که به مناسبتهای گوناگون در آن مراسمهای عزاداری و جشن برگزار میشود.
ورود دوربین به این فضا با گرفتاریها و دردسرهایی که گروه فیلمسازی به همراه دارند، به معنی تعطیل شدن تمامی این برنامهها بود و به همین دلیل یدالله صمدی کارگردان کار ترجیح داد تا با یافتن مکانی دیگر برای تصویربرداری، مانع از ایجاد وقفه و مزاحمت در برنامه عادی و چندین ساله این خانواده شود.
در نهایت خانهای نیمه مخروبه در منطقه «انبار امام» قزوین انتخاب شد. این خانه تنها یک اتاق سالم داشت که در آن پیرزنی تنها زندگی میکرد که پس از بازسازی کامل توسط گروه صحنه و زیر نظر اصغر نژاد ایمانی طراح صحنه سریال، به فضایی تبدیل شد که در این سریال شاهد آن هستید.
نکته جالب توجه قسمت چهارم این سریال، تصویربرداری صحنه گفت و گوی افسانه بایگان بازیگر نقش «ملیحه حکمت» همسر عباس بابایی با «ستاره اسکندری» بازیگر نقش لیلی است.
صحنه گفت و گوی این دو شخصیت در بخش پایانی قسمت چهارم در خانههای سازمانی حوالی منطقه «قصر فیروزه» مقابل دوربین رفت. این خانه سازمانی از سالها قبل در اختیار عباس بابایی و همسرش بوده و خانم حکمت هنگام حضور در تهران، در این خانه زندگی میکند. خانم حکمت یادگارهایی از عباس را در این خانه نگه میدارد که برای تصویربرداری این بخش آن ها را در اختیار گروه سازنده سریال گذاشت. این خانه سازمانی، فضای کوچک و محدودی برای کار دارد، اما با تمهیدات مختلف، گروه چند روزی را در این خانه میهمان خانم حکمت بودند.
خانم حکمت چندین بار تصمیم گرفته تا این خانه را تحویل نیروی هوایی دهد اما آنها حاضر به تحویل گرفتن خانه نشدهاند.
5757
نظر شما