هفته‌ی عجیبی را سپری کردیم البته مدتهاست بازار خبرهای عجیب آنقدر داغ است که اگر روزی خبر عجیبی نشنویم آن روز عجیب‌تر از عجیب به نظرمی آید. خبر تکان دهنده شهید الداغی در دفاع از دختر سبزواری که لحظه ای درنگ در ضرورت کمک به او را جایز نمی شمارد و بدون نیاز به واکاوی تبار و آیین و اخلاق دختر گرفتار با پیشکش کردن جانش، برگی نو در کتاب جوانمردی و غیرت را برای تاریخ کشور رقم می زند و در کنار آن، خبر ماجرای امام جمعه رشت - آیت‌الله فلاحتی - که در اقدامی کمتر قابل هضم، به ترک مراسم اختتامیه جشنواره تئاتر کودک ایثار اقدام کرده اند، آن هم جایی که میهمان خانواده ی هنری، ارزشی و ایثارگر است و شایسته است بسان فرصتی برای ترمیم ارتباط بدنه ی مذهبی و حکومتی با جامعه مغتنم شمرده شود و قدردان هنرمندانی باشند که زحمت خلق اثر برای تربیت نسل آینده انقلاب را متقبل شده‌اند. آن هم نه ترک کردنی معمولی و در سکوت، بلکه با آن ادبیات و اضطراب مشهود که احتمال ترس ایشان از انتقادهای رسانه ای را تقویت می کند که اگر درست استنباط کرده باشم، وجود خود این ترس برای آن جایگاه ارزشی و معنوی امام جمعه شهر بزرگی مثل رشت که باید الگویی برای آزادگی و رهایی از هر ترسی غیر از خدای یکتا باشند نگران کننده است از سویی دیگر این لحن و این ادبیات برای اعلام برائت از بخشی از دختران و زنان حاضر در آن مجلس که اگر روسری هم احیاناً بر سر ندارند ولی دلشان و آثار هنری شان در گروی آرمان های انقلاب است!
این دو رخداد «"اعلام بیزاری» و «ترک جلسه» من را به یاد چند حدیث و چند آیه از قرآن کریم انداخت که مناسب می‌دانم برای جلوگیری از تکرار چنین رویدادهای متاثر کننده و غیر مفید برای وحدت ملی مورد توجه قرار گیرد:
- خداوند به موسی(ع) می‌فرماید: عبدی أنا و حقی لک محب فبحقی علیک کن لی محبا.
ترجمه : بنده من! به حقی که تو بر گردن من داری من تو را دوست می دارم پس به حقی که من بر تو دارم تو نیز مرا دوست بدار.(۱)
- در حدیث قدسی دیگری آمده است که خداوند می فرماید: لَو عُلِمَ المُدبِرونَ عَنّی کَیفَ اشتِیاقِی بِهِم وَ انتِظارِی إلی تُوبَتِهِم لَماتُوا شُوقاً الیّ و لَقُطعت أوصالِهم عَن مُوَدَّتی
ترجمه : اگر بنده هایی که به من پشت می کنند بدانند که چقدر به آنان اشتیاق دارم و انتظار بازگشتشان را دارم از شوق خواهند مرد.(۲)
- خداوند در قرآن کریم می فرماید: وَ ذَاالنُّونَ اِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ اَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنادی فِی الظُّلُماتِ اَنْ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اَنّیِ کُنْتُ مِنَ الظّالِمیْن.َ
ترجمه : و ذاالنُّونِ را در آن هنگام خشمگین رفت، و چنین می پنداشت که ما بر او تنگ نخواهیم گرفت هنگامی که در آن ظلمت های متراکم صدا زد خداوندا جز تو معبودی نیست، منزّهی تو، من از ستمکاران بودم.
در تفسیر این آیه آمده است: قرآن کریم در این آیه به خشم و غضب یکی از پیامبران الهی یعنی «یونس» (علیه السلام) نسبت به امت خویش اشاره می کند. حضرت یونس(علیه السلام) از هدایت قوم خود ناامید و بر آنها خشمگین شد. اما خشمی که در ظاهر مقدس بود ولی در واقع از عجله و دستپاچگی نشأت می گرفت و به همین دلیل خداوند به خاطر این «ترک اولی» او را در تنگنای شدیدی قرار داد و سرانجام از این «ترک اولی» توبه کرد، (۳)
- خداوند می فرماید: « إِنَّ اللَّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاءُ وَ مَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً بَعیداً
ترجمه: خداوند، شرک به او را نمی آمرزد (ولی) کمتر از آن را برای هر کس بخواهد می آمرزد. و هر کس برای خدا همتایی قرار دهد، در گمراهی دوری افتاده است.(۴)
*پانوشت‌ها
۱- ارشاد القلوب
۲- اصرار الصلاه
۳- سوره انبیاء آیه ۸۶
۴- سوره نساء آیه ۱۱۶
*دارای دکترای معماری و استاد دانشگاه
۲۱۶۲۱۶
نظر شما