جمعی از محققان مراکز مامایی و زایشگاه‌های سراسر انگلستان در مورد وضع نامساعد کودکانی که از بدو تولد از حضور پدرشان محروم می‌شوند، هشدار داده‌اند. تحقیقات دیگری که توسط بنیاد پدران صورت گرفته، از نتایج مثبت حضور فعال پدران در هنگام تولد فرزند و بعد از آن خبر می‌دهد.
بر اساس این تحقیق، پدر و مادرها باید اجازه داشته باشند تمام شب را در بیمارستان کنار هم سپری کنند و ماماها باید برای درگیر کردن بیشتر پدران در روند نگهداری کودک آموزش‌های بیشتری ببینند.
سازمان ملی زایمان (NCT) انگلستان حتی بر این عقیده است که حضور پدران باعث بهبود برخی از فاکتورهای مربوط به مادران نیز می‌شود.
تحقیقی که به تازگی توسط این بنیاد منتشر شده، نشان می‌دهد به دلیل تمرکز تقریبا کامل روی مادران، اغلب مراکز مامایی و زایشگاه‌ها تمایل به حذف پدران در حین زایمان و روزهای بعد از آن دارند.
متاسفانه هیچ الزام رسمی‌ای وجود ندارد که زایشگاه‌ها و مراکز مامایی را موظف به مشارکت دادن پدران آینده در هنگام زایمان و روزهای نخست تولد نوزاد بکند؛ در نتیجه هنوز هم رفتارهای پدران و تجارب گذشته آنها در این مدت، می‌تواند فشارهای زیادی را به مادران و کودکان آنها تحمیل کند.
پدرانی که از بدو تولد مشارکتی خوب و مؤثر با همسرانشان داشته‌اند، در ادامه مسیر زندگی هم به ادامه این روند تمایل بیشتری دارند، در نتیجه مادر و کودک هر دو هفته‌ها و ماه‌ها بعد از تولد حمایت و مراقبت بیشتری دریافت می‌کنند.
در حالی که 86 درصد از پدران انتظار تولد فرزندشان را می‌کشند، بسیاری از آنها از همراهی در تولد نوزاد محروم می‌شوند و می‌توان گفت که با تمام شدن زمان وقت ملاقات، بازنده به حساب می‌آیند.
بررسی‌های این مؤسسه همچنین نشان می‌دهند بسیاری از مردانی که برای اولین بار پدر شده‌اند، احساس می‌کنند هیچ نقش مشخصی ندارند و اطلاعات بسیار محدودی دریافت کرده‌اند.
پدران عزیز؛ حمایت بیشتر لطفا!
این مؤسسه خواستار تغییر قانون ثبت تولدها شده؛ به این صورت که پدر و مادر هر دو موظف به امضای مدارک تولد باشند. همچنین مراکز مامایی موظف به تشویق و راهنمایی پدران برای حضور در مطب پزشک و همراهی در آموزش مهارت‌های مراقبت از کودک شده‌اند. در کنار این راهکارها به یک برنامه کمکی دولتی نیاز است تا برنامه‌های حمایتی قبل از تولد به مادران جوان و پدران آسیب‌پذیر ارائه شود.
دانکن فیشر، مدیرعامل بنیاد پدران می‌گوید: «تحقیقات به وضوح نشان می‌دهند که مشارکت مثبت پدران از آغاز بسیار حائز اهمیت است و زمانی که متخصصان رابطه تنگاتنگی با پدران جوان یا آسیب‌پذیر داشته باشند، شرایط برای مادران و نوزادان کاملا متفاوت خواهد شد».
فیشر می‌گوید: «در حال حاضر با افزایش وظایف مادران در قبال فرزند، اولین پیغامی که یک پدر پس از تولد فرزندش دریافت می‌کند، این است: «همین حالا از اینجا برو!».
مدیرعامل بنیاد پدران اضافه می‌کند: «در حال حاضر هیچ ضمانت اجرایی‌ای برای اینکه یک پدر در آموزش های قبل از تولد نوزاد شرکت کند یا حتی مدارک تولد او را امضا کند وجود ندارد. اگر مسائل شروع به تغییر بکنند، ما باید آموزش‌های کاملا متفاوتی را به مادران و پدران ارائه کنیم».
بلیندا فیفز، مدیرعامل سازمان ملی زایمان معتقد است پدر و مادر هر دو برای قبول نقش‌های تازه و اجرای خوب وظایفشان در قبال نوزاد نیاز به کمک و همراهی دارند. چنین طرح‌هایی عمدتا پدران را هدف خود قرار می‌دهند؛ هر چند که آگاهی و افزایش مهارت‌های آنها در این رابطه به بهبود شرایط همسرانشان کمک شایان توجهی می‌کند.
در حال حاضر خدمات مامایی تمام نیازهای والدین را تامین نمی‌کنند و هر کدام به اقتضای برنامه‌ها و اهداف خودشان خدمات خاصی را جداگانه ارائه می‌دهند. سرویس‌هایی هم که برای پدران یا مادران به صورت جداگانه برنامه‌های آموزشی مختلفی دارند، بهترین انتخاب برای تامین تمام نیازهای والدین محسوب نمی‌شوند.
بی‌بی‌سی - محبوبه عمیدی نایینی
نظر شما