ابراهیم زاده:من مربی امید نمازی بودم/می خواستم از اسم رئال مادرید درآمد زایی کنم

محمود ابراهیم زاده را حالا کمتر کسی است که در فوتبال ایران نشناسد.بازیکن سابق تیم ملی که فوتبالش را از اواخر دهه 40 در تیم های پایه واز سن 16 سالگی در تیم بزرگسالان شاهین آغاز کرد.ابومسلم،ذوب آهن و ولفسبورگ هم از دیگر تیم هایی هستند که در کارنامه ورزشی ابراهیم زاده دیده می شود.او که پس از سال ها به ایران برگشته است و در اولین گام نقش چشمان کروش را در بازی با بحرین بازی کرد.ابراهیم زاده از نحوه آشنایی اش با سرمربی تیم ملی حرف می زند:« من بعد از اینکه نتوانستم در آمریکا فوتبال بازی کنم رفتم ایتالیا. با فرانکو بارزی صحبت کردم که آکادمی میلان را خارج از میلان راه بیندازیم.بارزی با طرح من موافقت کرد و کارم را شروع کردم. همین‌طوری که برای آکادمی میلان کار می‌کردم، گفتم شاید بشود برای رئال مادرید هم کار کنم. به مادرید رفتم و با کاپیتان رئال صحبت کردم. وقتی گفتم با میلان این کارها را کرده‌ام و می‌خواهم با رئال هم این کار را انجام دهم، بدشان نیامد. ولی آخرش به توافق نرسیدیم. چون هر کاری که می‌خواستیم بکنیم، آخرش باید سالی دو و نیم میلیون دلار به رئال مادرید می‌رسید. من می‌خواستم از اسم رئال برای خودم پول بسازم نه این‌که پول بسازم و بدهم به رئال مادرید.»
او این را گفت وادامه داد:« این اتفاقات زمانی رخ داد که کروش سرمربی رئال مادرید بود. من با کروش یک دوست مشترک داشتم که این دوستم به کروش گفت ابراهیم‌زاده می‌خواهد برای تیم شما آکادمی راه بیندازد و بازیکن پرورش دهد. از این حرف‌ها زدیم و در همین حد ماند. ارتباط ما قطع شد تا این‌که کروش آمد آمریکا. به آمریکا هم که آمد دوباره غیر مستقیم با من آشنا شد. کروش یک طرحی به فدراسیون فوتبال آمریکا داد که با اجرای آن، فوتبال آمریکا بتواند بین چند تیم اول فوتبال دنبال قرار بگیرد. طرح او باید در 52 ایالت آمریکا پیاده می‌شد. یکی از ایالت‌ها مریلند بود. من هم مسئول اجرای طرح کروش در ایالت مریلند بودم. این طرح زیر دست من قرار داشت و 4-5 سال طرح کروش را در ایالت مریلند برای فدراسیون فوتبال آمریکا پیاده می‌کردم. از آنجا ما دوباره آشنا شدیم. بعد کروش در آمریکا ماند و امید نمازی را از واشنگتن برداشت برد به نیوجرسی که برای تیمش بازی کند. امید از آنجا با کروش آشنا شد. من هم با امید آشنا بودم. من مربی امید نمازی بودم. اما امید خیلی زود افتاد توی کار فوتبال علمی و رفت دنبال درس و آموزش علم فوتبال. امید کارش خیلی خوب بود. با چند تیم فوتبال و فوتسال کار کرد و نتایج خوبی گرفت. حتی قرار بود در لیگ mls یک تیم بگیرد که ابتدا کار در استیل‌آذین و سپس کار در تیم ملی برایش درست شد و به ایران آمد. من هم آمدم اینجا، با تیم شاهین در هتل المپیک بودیم. رفتم دیدم تیم ملی دارد تمرین می‌کند. نگاه کردم دیدم هم کروش هست، هم امید نمازی. پشت فنس ایستاده بودم که امید آمد سلام علیک کردیم. کروش هم آمد من را دید، گفت تو اینجا چه کار می‌کنی؟ گفتم اینجا مملکت ماست، تو اینجا چه کار می‌کنی؟ بعد گفت با من در تماس باش. با کروش در تماس بودم تا این‌که یک روز به من گفت بیا برو کارهایت را انجام بده که بروی مسابقه بحرین را ببینی. فکر می‌کنم الان کروش در موقعیتی است که همه باید به او کمک کنیم چون کمک به او، کمک به تیم ملی ایران است. من هم تلاش می‌کنم هر کاری از دستم برمی‌آید برایش انجام دهم.»
متن کامل گفت و گو با ابراهیم زاده را اینجا بخوانید.