شما نظر بدهید/ دنیای کودکی شما زیباتر بود یا دنیای نسل‌های امروزی؟

فرقی نداره هممون در حال سوختنیم. زندگی هممون رو سوزوندن.

قدیم خیلی خیلی بهتر بود از هر لحاظ

در دوران کودکی بزرگسالان امروز همه در خانه های ویلایی زندگی می کردند در کوچه ها با دیگر بچه ها بازی می کردند اما امروز چنین امکانی برای کودکان وجود ندارد فقط گوشی و تبلت و فضای نصفه و نیمه مجازی

دنیای ما نسل شصتی ها اگرچه خیلی رومانیک نبود ولی با همه مشکلاتش شیرین و واقعی بود و برای خودمون خیلی خاطرات خوش داشت هنوز هم ارزوی آون روزها را داریم از دوستی ها و رفاقت تا همدلی وصداقت ولی با امکانات کم و محدودش.

دنیای امروز بچه ها با بقیه خییلی فرق کرده اصلا دنیا مال بچه های امروزه چون هم زندگی راحتتر و بی دغدغه ای دارند و هم بیشتر از نسل های قبلی طلبکارن برای همین همه همیشه پیروزند.

امکانات دنیای امروز برای بچه ها خیلی بیشتر هست. انواع گوشی ها و تبلت ها و کنسول های بازی گرفته تا سفرهای خارجی و شهربازی های پیشرفته و وسایل کمک آموزشی مدرن و غیره. اما حال و هوای دنیای کودکی ما زیباتر و ساده تر و دلنشین تر از الان بود. یک دقیقه از کارتون های دوران ما در تلویزیون های قدیمی هزار بار عمیق تر بود از کارتون هایی که با تکنولوژی های پیشرفته امروزی در تلویزیون های سه بعدی و بزرگ پخش میشه. خاله بازی ساده کودکی ما به اسباب بازی های لاکچری امروزی می ارزید

قطعا دنیای کودکی قدیم بسیار زیبا تر بود

اگر بخوای مقایسه کنی من تو دوران کودکی خیلی از امکانات بچهای امروزی را داشتم حتی بیشتر،خدا را شکر عقده ای نشدم الان بگم.دوره ما نبوود ،دوره ما بود ولی دست همه بهش نمیرسید

سوال نادرستی است !

دنیا امروزیا خیلی بهتره.اینم سواله گذاشتی

قطعا چنین سوالی در هر دوره ای می تواند مطرح شود و نسبت به قبل مقایسه انجام شود. از آن سوال های بیهوده است. فقط این را بگم دوستان اینقدر نداری کشیدیم که نگو. اینقدر شرمندگی داشتیم که نگو. اینقدر گرسنگی کشیدیم که نگو. اینقدر پدر و مادرمان خجالت کشیدند که نگو. خدا عمر بده به پدر و مادر های مان که در آن شرایط سخت اقتصادی کم نزاشتند . قدر پدران و مادران تان را بدانید. خیلی خوبی ها داشت دهه شصت. ولی من نمیخوام بچه ام مثل من بزرگ بشه. کدام تان می خواهید بچه هاتون مثل شما بزرگ شوند. اگر چنین دیدی نداری پس دوره خوبی هم نبوده.

مقایسه درستی نیست. کلا دنیا هیچ وقت جای خوبی نبوده. فقط بعضی ها، آدمهای خوب توی مسیرشون بیشتر بوده و بعضی ها، آدمهای بد، بیشتر سر راه زندگی شون قرار داشته. خانواده، دوستان و اطرفیان خوب هستند که تجربیات و دنیای زیباتری برای کودکان ایجاد می کنند.... کاش می توانستیم در حد توان خودمان، دنیا را برای دیگران به محل زیباتری برای زندگی تبدیل کنیم...

من متولد سال 1349 هستم. این حکومت و تمام رسانه های جمعی, چرا ما را نمی بیند؟ تاریخ شما از سال 1360 آغاز شده؟ من تمام آن روزها را به یاد ندارم اما می دانم سینمای آقا فردین جیست. می دانم پلنگ صورتی با روایت زنده یاد نارنجی ها چیست. می دانم گروهبان گارسیا را هم او حرف زد و می دانم وودی وود پکر و کوییک گرا مک گرا که بودند. حتا آقا قیصر را هم به یاد دارم. ما هنوز نمرده ایم . من خودم بالشخصه خاطراتم را با روزگار شما عوض نمی کنم هر چند سخت است.

كودكي قديم بهتر بود...

دوران کودکی هر فردی در هرزمانی برای خود فرد بازمان خودش باید سنجیده بشه نمی شه گفت دوران ما خوب بوده یا بد

زیبایی های دنیا مختص بچه هاست.فرقی نداره بچه دیروز بودی یا حال.اون موقع که بچه هستی هیچ چیز این دنیا برات مهم نیست.تمام جون کندن هاش برای والدین ه.الان که خودم پدر هستم شب و روز زحمت میکشم تا لب بچه هام خندون باشه.امیدوارم بچه هام هم برای بچه هاشون روزهای قشنگی بسازن.الهی

کودکی ما جنگ بود و بمباران و موشک باران که فقط زشتی و خشونت روزگار و آدمای ظالم توش بود ولی همون موقع به اندازه الان استرس توی خونواده ها نبود حالا اگه شما هم تاییدش میکنین که اینجوری بوده و هست بگین زیبایی کدوم بیشتره جنگ با استرس کم یا صلح با استرس خرد کننده. و چقدر الان بدبختیم که همون یکم امید به آینده زمان جنگ با نبود آینده در زمان فعلی رو ترجیح میدیم.ولی اگر کسی همون موقع هم آینده نگر بود میفهمید که مملکت رو به زوال کامل میره حتی در زمان صلح و بعد از جنگ

همگی، دنیای کودکی کلا دنیای قشنگی هست

زمان ما امکانات زیادی نبود اما دلخوشی و آرامش بود

هر دو ویژگی های شاخص خود را دارند. من که دوران کودکی ام را با شاخص های مربوط به دورانم گذراندم نمی توانم با ویژگی های دوران کودکی فرزندانم مقایسه کنم. بنظر من کودک باید با ویژگی های دوران خود بزرگ شود با رعایت اصول گفتار نیک، پندار نیک ، کردار نیک ، بقیه ابزار کمکی رشد هستند. مهمات همان سه گانه ایی هستند که عرض کردم.

بچه های امروز امکاناتشون خیلی بهتره پس کیفیت زندگیشون خیلی بالاتره

ما جز بدبختی عذاب چیز دیگری ندیدیم یا جنگ یا تحریم خدا کنه بچه های امروز مثل ما نباشند

با همه امکانات بچه های امروز که نداشتیم خونه حیاط دار بود مدرسه پیش از انقلاب بسیار بزرگ بود ارتباطات فامیلی بسیار خوب بود هم ش مشغول بازی بودیم اون زمان بهتر بود

من هم دهه شصتی هستم. کودکی هر کسی برای خودش با هر سختی یا خوشی‌ای که داره، جذاب هست. نمیشه بگی که مثلا برای ما خوب بوده و برای دیگری بد بوده. هر کسی بهره خودش رو از کودیش خواهد برد. این که بگی "دنیای کودکی شما زیباتر بود یا دنیای نسل‌های امروزی؟" جای ابهام داره. این سوالت جواب قطعی نداره.

متولد ۱۳۴۴ هستم دنیای ما با دیدن فیلم های تارزان و زورو پای تلویزیون های سیاه و سفید و بازی هفت سنگ و عروسک های چوبی گذشت یادش بخیر

به نظر من حال و هوای ما در گذشته بهتر بود. دغدغه های نسل جدید اگر درک کنند خیلی بیشتر از نسل ماست.

البته که زمان ما بهتر بود ....اون صفایی که در دوران کودکی ونوجوانی ام تجربه کردم با این دوره قابل قیاس نیست احترامی که بزرگتر ها پیش بچه هایشان داشتن دیگه وجود نداره همه انگار زیر ورو شدن.

برای انسانهای فقیر آسمان همیشه یک رنگ دارد ....

نوستالژی های شیرین ما دهه شصتی ها حس و حالی در دلش داشت که زندگی مدرن کودکان امروز علیرغم امکانات بیشتر از آنها کاملا بی بهره است.

دنیای کودکی زیباست ولی هزار و یک اما دارد که چگونه زندگی یک فرد در کودکی زیبا میشود تا در بزرگسالی از خاطرات آن دوران به نیکی یاد کند.کودکی ما که در بحبوحه انقلاب،بعد جنگ و بعد هم تحریم های رنگارنگ و محرومیتهای متعدد در زندگی روزمره و سقوط در سراشیبی عقب افتادن از دنیا سپری شد و تا بزرگسالی هم کماکان ادامه دارد که این وضعیت مختص کودکان خانواده های مردم عادی این مرز و بوم است،جدا از فرزندان از ما بهتران که تفاوت دنیای کودکی ایشان با ما به مانند تفاوت از زمین تا ماه گردون است و این چرخه به قوت خود تاکنون باقی است.و اصل این سئوال مختص کشورهای جهان اول است نه جهان سوم!

من خودم اول دهه شصتم تنها تفاوت ما با بچه های امروزی در دوچیزه اکثر هم نسلهای ما از نظر امکانات چیز خاصی نداشتیم نهایت یه دوچرخه بود ولی هم بازی داشتیم هم محلی داشتیم ولی سخت گیریا بیش از اندازه بود از مدیر معلم تا خونه بچه های این نسل که فزندان ما باشن همه امکانات دارن حتی مدیر و معلم خوب ولی درکی از دوست،هم بازی بطور کل از محیط های اجتماعی ندارن و این اثارشو تو جوونیشون نشون میده بشدت فرد گرا میشن

اصلن قابل مقایسه هست خنده ام میگیره ما کجا اینا کجا اوج جنگ و نداری چه عشقی میکردیم وایی خدا گریم میگیره فکر می کنم تو آسمونا بودیم

دنیای کودکی من زیبا تر بود در این روز کودک ما با تلوزیون سیاه وسفید از صبح تا ۹ شب برایمان برنامه کودک می گذاشت حتی بازی هایمان هم قشنگ تر بود خودمان با گل وچوب اسباب بازی وعروسک می ساختیم اسمان بچگی ما ابی وزیبا بود

پرسش غیر جامعه شناسانه به این میگن حتما خیلی هم فکر کردید تا به پرسش رسیدید علوم نظری که پرسش شما درآن قالب تعریف میشود قطعا پاسخ تستی و گزینه ای نیست از خبرآنلاین وزین انتظار بیشتری میرفت هر برشی از زندگی انسان فرازونشیب خودش را دارد ایام عزت مستدام

من متولد۶۴ هستم دوران کودکی ما کمبودهای مادی زیادبود ولی عشق محبت ووابستگی های مادی کم بود روابط خانوادگی واجتماعی خیلی بدون تکلف ساده وصمیمی بود مردم بایک عروسی دورهم مدتها جمع می شدن وباچیزهای کوچک خیلی شادبودن فردگرایی کم بود...همیشه به یاداون زمانها هستم سخت بود ولی عاشق اون زمان کودکی هستم

من دهه ۴۰متولد شدم دوران کودکی،بسیار خوبی داشتم کاش میتونستم برگردم به اون دوران

بچه‌های امروزی مظلوم ترند ، بر خلاف تصورات که اونها رو پررو میدونند، ببینید زمان ما راحت تا یه محله می‌رفتیم اون ورنر در امنیت با بچه‌های دیگه بازی میکردیم، خونه ها هم که ویلایی بود باز میومدیم تو خونه هم بازی میکردیم، طفلی بچه‌های امروزی نه می‌توانند راحت بیرون بازی کنند ، خونه ها هم اکثراً آپارتمان اگه بچه جم بخوره همه میگن بشین همسایه ها شاکی میشن، من خودم دوتا بچه دارم تا میتونم میبرمشون بیرون بازی کنند دوچرخه سواری پیاده روی، خرجی هم نداره به خدا اونا هم از پیاده روی و بازی و دوچرخه لذت میبرن، دوست ندارم بچه هامو ساکت و منزوی ببینم تشویقشون کردم به اینکه خیلی کم سراغ گوشی میرن و خودشون بیشتر با هم بازی میکنند و من لذت میبرم ، وقتی میریم بیرون موقع برگشت اگه گفتن بازم بذار بازی کنیم میگم باشه بازی کنید اونا هم ادامه بازی میدن خودم هم گاهی باهاشون بازی میکنم و قصه های طنز میگم با هم هر هر می‌خندیم تا براشون خاطره خوشی بسازم ، البته بعضی مواقع هم میشم یه بابای بی حوصله خسته اونا هم سخت نمیگیرن 😂 خلاصه تا میتونید بزارید بچه هاتون بازی کنن تحرک داشته باشن ورزش مورد علاقه شون برن🙏

ادمهی قدیم خیلی واقعی تر بودند

احترام حلقه گمشده دو نسل

من پنجاه و چهار ی هستم ما اصن کودکی نکردیم حتی جوانی هم نکردیم نکبت کل زندگیمون رو گرفته نه پدر و مادر باسواد و عاقلی بالای سرمون بود نه فرصتی برای زیست معمولی ، حالا یه عده ای دم از اون دوران میزنن دروغی بیش نیست

زیبایی کودکی ما به این بود که نمی دونستیم فردا چه اتفاقی میفته ،

اول اینکه دنیای بچه ها واسه خودشون هرچی باشه قشنگه و حال وهوای خودش رو داره.مث عید نوروز که بچه ها به واسطه اون شادتر هستند. ولی خب بچگی ما سخت اما ساده و لذت بخش بود. سختی ها به خاطر بی پولی و ... جمعیت ما زیاد بود. یادمه عید که میشد پدر و مادر به سختی واسه هر کدوممون یه تکه لباس می خریدند. یکی کفش.یکی بلوز و... با همون یه تکه دلمون خوش بود. دهه شصت بود. اون موقع ها واقعا ساندویچ ، ساندویچ بود و خیلی حال میداد و صبح تا شب تو کوچه ها مشغول بازی بودیم. بعد که دهه هفتاد شد خداروشکر اوضاع زندگی خانوادگی بهتر شد و البته سختی های زمانه هم کم کم بیشتر تا رسیدیم به این زمان. ولی مسلما کمبود زیاد بود و در زمان حاضر همیشه سعی کردم بچه هام در حد توان و در حد معقول به خواسته هاشون برسن. چون بچه ها با کوچکترین چیز خوشحال میشن درست مث بچگی خودمون.حتی با یک هدیه کوچک. انشاله هیچکس تو این اوضاع شرمنده همسر و بچه هاش نشه.