روز نهم دی ۱۳۵۷ شاه با شاپور بختیار، از اعضای جبهه‌ی ملی ایران و دبیرکل وقت حزب ایران، بر سر نخست‌وزیری به تفاهم رسید و او هفت روز بعد کابینه‌ی خود را تشکیل داد؛ اما پذیرش نخست‌وزیری از سوی بختیار با واکنش شدید جبهه ملی و سایر گروه‌های مخالف شاه مواجه شد.
شورای مرکزی جبهه‌ی ملی در همان روز نهم دی با انتشار اعلامیه‌ای بختیار را از جبهه‌ی ملی برکنار کرد و گروه‌ها و شخصیت‌های دیگر مخالف رژیم شاه نیز هرکدام به نوعی در مخالفت با بختیار واکنش نشان دادند. سیمین دانشور، نویسنده و عضو کانون نویسندگان ایران، نیز یکی از مخالفان دولت بختیار بود. دانشور روز سه‌شنبه ۱۹ دی‌ماه ۵۷ در مخالفت با دولت بختیار به خبرنگار روزنامه‌ی کیهان گفت:
تصور نمی‌کنم آقای شاپور بختیار آدمی باشد که کشور ما در وضع بحرانی فعلی به او نیازمند است. مخصوصا که حضرت خمینی و جبهه ملی هم تاییدش نکرده‌اند.
[خانم دانشور سپس به امکان یک کودتای دیکته‌شده اشاره می‌کند می‌گوید:] دوره‌ی آن هم گذشته است که ملت شرافتمند و رنج‌دیده‌ی ایران یک بار دیگر رودست سیاست‌های استعماری را بخورد و بگذارد دیگران تاریخش را بسازند هم‌بستگی و نهضتش را منحرف یا متلاشی سازند.
سلام من به جوانان، دخترها، پسرها که بار سنگین این انقلاب بیش‌تر به دوش آنان بود و چنان سینه‌های پراحساس آن‌ها را هدف گلوله قرار دادند که انگار جوان بودن بالنفسه جرم بود. یقین است که این همه خون ریخته‌شده، این همه قربانی و فداکاری اسطوره‌ای هدر نخواهد رفت و هر حکومتی که روی کار بیاید مگر به خواب ببیند که خیال خام ببافد که بتواند خفقان و فساد و ستم گذشته را تکرار بکند و این حداقل پاداش جانبازی مردم حماسه‌آفرین است.
۲۵۹۵۷
نظر شما