سال هاست که شهرداری تهران و شورای شهر در یک اقدام غیرحرفه ای وغیرمنطقی به تغییر نام خیابان ها و میدان ها و معابری دست می زنند که سال هاست نام آنها برای مردم، شهره شده اند و در افکار عمومی جا افتاده اند.
این در حالی است که نام های موجود هیچ مشکل معنایی و محتوایی یا بار مفهومی منفی برای فرهنگ شهر و مردم ندارند و در یک تصور ساده شهرداری می تواند نام های جدید دلخواهش را برای مسیر ها و معابر تازه ایجاد شده بگذارد که در میان مردم شهره نشده اند.
شورای شهر تهران در جلسه روز یکشنبه اخیرمصوبه ای را تصویب کرد که بنا بر آن نام میدان کاج در سعادت آباد تهران به نام "شهید تهرانی مقدم" تغییر می کند. اگرچه این اقدام به ظاهر فرهنگی اما نسنجیده و جامعه نشناسانه شورای شهر با مخالفت عمومی مردم و ساکنان سعادت آباد روبرو شده است که در مجالس خصوصی و بین کسبه و مسافران تاکسی ها نقل می شود؛ اما شورای شهر و شهرداری همواره بی توجه به این افکار عمومی راه خویش رفته اند و می روند.
سال هاست سابقه این تغییر نام های نسنجیده، شهر تهران را با آشفتگی های فراوانی برای یافتن راه ها و میدان ها و معابر رو برو کرده است. آشفتگی هایی برای ماموران ادراه پست و پیک های باد پا گرفته تا گرفتاری های متعدد برای یافتن منزل فلان دوست یا فامیل برای مهمانان و غریبه های تازه وارد.
جالب اینجاست که تجربه های گذشته برای این تغییر نام ها هیچ یک موفق نبوده است. آنچنانکه حتی وقتی با نگاه جامعه شناختی به ساکنان شهر می نگریم، درمی یابیم که نه تنها انها که هیچ تعلق روحی یا ایدئولوژیک به نام های جدید ندارند بلکه حتی افراد متدین و مقید شهر که نسبت به نام های جدید تعلقی درونی یا رسمی دارند نیز همچنان از نام های قدیمی برای شناساندن و معرفی معابر استفاده می کنند.
همه آنها که در شهرداری و شورای شهر دست به چنین تغییراتی می دهند، تصور می کنند که خدمتی فرهنگی یا انقلابی به صاحبان این نام ها می کنند، در حالی که این اقدام آنها همواره در اذهان عمومی تاثیرات منفی گذاشته و تنها شهر و مردم را با آشفتگی ها و مشکلات گوناگون روبرو کرده است.
برای مثال همه آنهایی که در سی سال گذشته در منطقه سعادت آباد و شهرک غرب تهران زندگی کرده اند این سخن را تصدیق خواهند کرد که کدام یک از نام های اتنخاب شده در این سال ها در بین عموم مردمشهر و ساکنان این محله شهرت یافته است.
به یاد داریم که شهرداری و شورای شهر، سال هاست که تلاش کرده تا عموم مردم ، "شهرک غرب" را به نام " شهرک قدس " بنامند اما مگر موفق بوده است؟
آیا مگر زمانی که شهرداری خیابانی با بیش از نیم قرن سابقه به نام "خوردین" را به نام "شهید حاج احمدمتوسلیان" نام گذاری کرد تا امروز کسی از کسبه یا رانندگان تاکسی و اتوبوس و حتی اهالی مسجد محل این خیابان را به نام " شهید متوسلیان " می شناسند؟ اگر در این محل زندگی کرده باشید شاهد خواهید بود که حتی بچه مسجدی ها هم این خیابان را همچنان به نام خیابان شهرک غرب یا خوردین می شناسند.
آیا از زمانی که بلوار قدیمی " پونک باختری" را به نام " شهید دادمان" نامگذاری کرده اند تا امروز کسی را می شناسید که این بلوار را به نام دادمان بخواند؟
آیا از زمانی که "میدان شهرداری" را که به نام " میدان قیصر امین پور" نامگذاری کردند جز اینکه مشکل مردم را برای یافتن مشهور ترین محل یعنی ساختمان شهرداری و میدان آن دو چندان کرده اند، خدمتی دیگری به ثبت رسانده اند؟
و این حکایت تغییر نام محله ها و خیابان های مشهور در همه شهرها همچنان از آغاز انقلاب تاکنون ادامه دارد. از سال های آغازین انقلاب که محمد جواد محقق – نویسنده و شاعرانقلابی ومتعهد – به شهرداری تهران نامه نوشت که نام محله ها و خیابان هایی که بار معنایی منفی ندارند ، بی جا عوض نکنید و بعد در مخالفت تغییر نام محله گیشا به نام "کوی نصر" اعتراض کرد تا امروز که شورای شهر زنجان و شهردار جامعه نشناسش دستور داده است تا نام میدان قدیمی و مشهور "هنرمندان" را به نام "جانبازان " تغییر داده اند و پس از آن سخنگوی جامعه نشناس شورای شهر تهران هم با افتخار تمام و بی توجه به افکار عمومی محله سعادت آباد اعلام می کند میدان کاج به میدان شهید تهرانی مقدم تغییر نام می دهد و عجب آن است که این درخواست را مردمی می نامد. – اگرچه شاید ایشان ندانند این چند نفری که چنین درخواست هایی دارند سابقه سکونتشان در سعادت آباد که هیچ در تهران بزرگ هم به بیش از 10 سال نمی رسد-
اما آنانکه به این تغییر نام های ظاهری دلخوش دارند باید بدانند که میدان کاج سعادت آباد برای اهالی و سکنه آن – یعنی متن مردم به معنای واقعی کلمه نه قشری محدود - همچنان به نام " کاج " خواهد ماند . میدان کاج با همه کاج های بلندش که بیش از نیم قرن سابقه دارد. از حوض کاچ در سال 1340 و 1350 که پراز آب پاکی بوده برای رهگذران امامزاده داوود تا معماری طرح کاج وسط آن که توسط دکتر ضرغام – استاد دانشگاه تهران- ساخته شده و مهمتر از همه ذهنیت مردم و ساکنان قدیمی و جدیدش.
ای کاش مدیران شهری و شهرداری اندکی به کشورهای دیگر سفر کنند و شیوه های مدیریت شهری را بهتر بیاموزند تا ببینند در همین شهر کهن خاوری – باکوی آذربایجان – برای تغییر نام کوچکترین محله یا کوچه ای ضرورت دارد کمیته تغییر نام در هر محله تشکیل می شود و رای و نظر عموم ساکنان و نخبگان هر محله برای هر تغییر نامی دریافت شود. بگذریم که در همین باکو تغییر نام محله های قدیمی در هر حال ممنوع است.
ای کاش شورای شهر و شهرداری و همه آنها که حاملان چنین پیشنهاد هایی هستند اندکی به رفتارهای گذشته و تاثیرات آن در شهر بنگرند و از آنها درس بگیرند.
4747
نظر شما