این دنباله‌دار با نام علمی C/2011 W3 که به افتخار کاشف آن، لاوجوی نامیده شده و عضو گروه دنباله‌دارهای خورشیدخراش کره‌ئوتز است و رصدهای اولیه، قطر آن را حدود 200 متر تخمین زده بود. با این حساب، دنباله‌دار پس از رسیدن به فاصله 120هزار کیلومتری از سطح خورشید، می‌بایست تحت تاثیر تابش شدید ستاره منظومه شمسی کاملا تصعید شود، اما لاوجوی پس از به نمایش درآوردن دنباله‌ای عظیم و درخشان، خورشید را دور زد و جان سالم به در برد.
با این حساب، کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند قطر هسته دنباله‌دار بیش از 500 متر باشد. تصاویر زیر که توسط رصدخانه دینامیک خورشیدی ثبت شده، مراحل قبل و بعد از عبور دنباله‌دار از حضیض خورشیدی را به تصویر کشیده است.
فضاپیمای سوهو نیز نمایی جالب از نزدیک و دور شدن این دنباله‌دار ثبت کرده است. رد بلندی که در ابتدای فیلم در سمت چپ تصویر مشاهده می‌کنید، هسته و دنباله عظیم این دنباله‌دار است که به هنگام حضیض خورشیدی ایجاد شده بود. (تصویر زیر در قالب gif و حجم 3.8 مگابایت است و برای مشاهده آن، اندکی صبر کنید تا کاملا بارگذاری شود).
فضاپیمای STEREO-B با ثبت تصاویر فرابنفش از عبور این دنباله‌دار از نزدیکی خورشید توانست حرکت زیگزاگی دنباله را آشکار کند. کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند این حرکت احتمالا ناشی از تاثیر میدان مغناطیسی تاج خورشیدی بر برخی از ذرات یونیزه دنباله‌دار باشد. (تصویر زیر در قالب gif و حجم 350 کیلوبایت است)
هم‌اکنون دنباله‌دار در صورت فلکی عقرب قرار دارد و پیش‌بینی می‌شود طی روزهای آینده با فاصله گرفتن از خورشید و قرار گرفتن در نواحی تاریک‌تر آسمان زمین، روشن‌تر و بهتر قابل مشاهده باشد. شرایط رصدی برای ساکنان نیمکره جنوبی زمین به‌مراتب بهتر است.
5353
نظر شما