اتحادیه عرب با اراده انگلیس شکل گرفت

یکی از متفکران عرب معتقد است هر نهاد عربی که تا کنون تشکیل شده دست های استعمار گر خارجی در شکل گیری این نهادها قرار دارند.اتحادیه عرب وشورای همکاری خلیج فارس نیز از این قاعده مستثنی نیستند وقطعا قدرت های خارجی با اهداف خاصی این دو نهاد منطقه ای را تشکیل داده اند.
به اعتقاد این متفکر ، قدرت های استعماری معمولا از رهگذر تشکیل این نهادها تلاش می کنند تا خشم عمومی ملتهای عرب را در چار چوب نشست های این نوع نهادها مهار کنند.مثلا هنگامی که رژیم صهیونیستی به جنوب لبنان ویا به غزه حمله می کند اتحادیه عرب با تشکیل جلسات فوق العاده وصدور بیانیه های شکلی وظاهری وبی خاصیت خشم ملتها ی عرب را مهار می کند .از نظر روانی این تلقی کاملا صحیح است زیرا معمولا ملتها در مواقع بروز بحرانها چشم به نخبگان خود می دوزند تا این نخبگان سازوکارها ی لازم را برای مهار بحران ها تعریف کنند.اتحادیه عرب نیز که در مواقع بروز بحرانهای عربی در سطح سران، وزرای خارجه و نمایندگان کشورها تشکیل جلسه میدهد بصورت سوپاپ اطمینان برای جلو گیری از انفجار خشم ملتها ی عرب عمل می کند.
گفته می شود اتحادیه عرب که در ظاهر برای ایجاد وحدت میان جهان عرب تاسیس شد با اشاره مستقیم انگلیس شکل گرفت .آنتونی ایدن وزیر خارجه انگلیس در سال 1943 طی سخنانی در برابر مجلس عوام این کشور تاکید کرد که کشورش از هر اقدامی برای وحدت جهان عرب استقبال می کند.
دو سال بعد مصطفی نحاس نخست وزیر دولت پادشاهی مصر به دستور ملک فاروق پادشاه این کشور مقدمات تشکیل اتحادیه عرب را فراهم ساخت.اتحادیه عرب در سال 1945 در قاهره تشکیل شد ودر شکل گیری این نهاد کشورهای لبنان ، سوریه ، عراق ، یمن ، مصر ، اردن وعربستان سهیم بودند.ظاهرا از آنجائی که درآن زمان ،انگلیس در پشت پرده، مقدمات تاسیس رژیم صهیونیستی را فراهم می کرد به وجود یک نهاد عربی برای مهار خشم احتمالی ملتهای عرب نیاز داشت. تحلیل انگلیسی ها در آن زمان این بوده وهست که ملتهای عرب اگر بدون وجود رهبری وارد میدان شوند می توانند اوضاع را دگرگون کنند.اما انگلیس برای جلو گیری از حضورمستقیم ملتهای عرب در عرصه های سیاسی ،معمولا نخبگان سیاسی وابسته به غرب را در چارچوب یک نهاد منطقه ای سازماندهی می کند تا این نخبگان حرکت های مردمی را مهار وسپس منحرف کنند.
سال 1948 که رژیم صهیونیستی با کمک غرب شکل گرفت اتحادیه جدید التاسیس عرب با تشکیل جلسات بی خاصیت وظاهری از تظاهرات ملتهای عرب علیه شکل گیری رژیم اسرائیل جلو گیری می کرد.عبدالرحمن عزام باشا نخستین دبیر کل اتحادیه عرب که بشدت به انگلیس وابسته بود با تشکیل جلسات فوق العاده وانمود می کرد که اتحادیه عرب از راه های قانونی حقوق ملت فلسطین را تضمین خواهد کرد.
وعده تضمین حقوق ملت فلسطین از سوی اتحادیه عرب بیش از 60 سال به عنوان یک ترجیع بند تکرار می شود اما این نهاد هیچگاه گامی عملی برای احقاق حقوق ملت فلسطین برنداشته است. در واقع اتحادیه عرب به "اسب تروا" و ابزاری در دست قدرت های فرا منطقه ای بویژه آمریکا وانگلیس تبدیل شده است.
تامین کنندگان مالی این اتحادیه که هزینه های جاری آن سالانه به بیش ازیک میلیارد دلار بالغ می شود عربستان ،قطر وکویت هستند ومصر نیز سیاست گذار اصلی اتحادیه بشمار می رود. در واقع دو قطب اصلی سیاسی ومالی اتحادیه عرب عربستان ،قطر ، کویت ومصر هستند که گرایش سیاسی این 4 کشوربه آمریکا وغرب کاملا معلوم است.اتحادیه عرب در طول 66 سال گذشته همواره نقشی انفعالی در رخدادهای عرب ایفا کرده اما در سال میلادی 2011 این اتحادیه بطرز آشکاری به مجری سیاست های آمریکا وناتو تبدیل شد.
دعوت اتحادیه عرب از ناتو برای دخالت نظامی در مسائل لیبی و ایجاد فشار بر دولت بشار اسد رئیس جمهوری سوریه در چارچوب همسوئی این اتحادیه با سیاست های آمریکا قرار دارد. در حالی که اتحادیه عرب در طول 9 ماه گذشته حد اقل 15 جلسه در سطح وزرای خارجه و نمایندگان دائمی در مورد سوریه تشکیل داده کوچکترین واکنشی نسبت به کشتار ملت بحرین از خود نشان نداد.
از عجایب کار این اتحادیه این است که معمولا نشست وزرای خارجه عرب در مورد سوریه با حضور احمد داوود اوغلو وزیر خارجه ترکیه صورت می گرفت .تاکنون سابقه نداشته که وزرای خارجه عرب در نشست های خود از وزیرخارجه یک کشور غیرعربی دعوت بعمل آورند. همچنین این اتحادیه در مورد کشتار مردم غزه ،عراق ، یمن وشیعیان شرق عربستان موضع مناسبی اتخاذ نکرد.
ضعف آشکار اعضاء اتحادیه عرب در مسائل منطقه ای وعربی بگونه ای است که معمولا وزرای خارجه عضو این اتحادیه بدون کسب اجازه از آمریکا تشکیل جلسه نمی دهند. در سال 2006 زمانی که رژیم صهیونیستی در جنگ 33 روزه بطرز وحشیانه ای مناطق مسکونی لبنان را بمباران می کرد به درخواست فوزی صلوخ وزیر خارجه وقت لبنان وزرای خارجه عرب نشست فوق العاده ای در بیروت تشکیل دادند. قبل از تشکیل این نشست " تسیپی لیونی " وزیر خارجه وقت رژیم صهیونیستی به اغلب وزرای خارجه کشورهای عرب پیغامی سری ارسال کرد. وی به وزرای خارجه عرب تاکید کرد که اسرائیل به یک شرط سلامت هواپیماهای حامل وزرای خارجه عرب را تضمین خواهد کرد.
وآن این که اگر بخواهند در نشست بیروت شرکت کنند باید اول هواپیمای حامل آنان در فرودگاه "بن گوریون "تل آویو فرود بیاید ودقایقی مهمان وزیر خارجه اسرائیل باشند وسپس با اسکورت هواپیماهای جنگی این رژیم به سمت بیروت پرواز کنند. نشان به آن نشانی که اکثر وزرای خارجه کشورهای عضو اتحادیه عرب به دستورخانم تسیپی لیونی عمل کردند و ابتدا وارد فرودگاه" بن گوریون " شدند و سپس به بیروت عزیمت کردند. تنها شرط وزرای خارجه عرب برای دیدار با لیونی این بود که دیدار آنان با وزیرخارجه رژیم صهیونیستی نباید رسانه ای شود! در چنین شرایطی نباید از اتحادیه عرب انتظار زیادی داشت زیرا وقتی قطر ، عربستان ومصر سیاست گذاران اصلی این نهاد منطقه ای باشند تکلیف آن معلوم است.
اکنون در جائی که آمریکا وغرب به دلیل جانبداری روسیه از دولت علوی بشار اسد نتوانستند قطعنامه ای در شورای امنیت علیه دولت علوی سوریه صادر کنند، ازاتحادیه عرب به عنوان خط شکن برای حمله نهائی به سوریه استفاده می کنند. شیخ حمد بن جاسم بن جبر آل ثانی نخست وزیر خارجه قطر که ریاست کمیته وزارتی اتحادیه عرب را به عهده دارد طی ماه های اخیر بصورت فعال وارد بحران سوریه شده است. وزیر خارجه قطر ونیز نبیل العربی دبیر کل اتحادیه عرب بارها سوریه را تهدید کرده اند که اگر به خواسته های این اتحادیه تن در ندهد از نیروهای ناتوبرای دخالت نظامی در سوریه دعوت خواهند کرد. اکنون این سوال مطرح است که قطربه لحاظ سیاسی چه محلی ازاعراب دارد که اینگونه وقیحانه برای دولت سوریه خط ونشان می کشد؟ آیا جز این است که قطر به نیابت آز آمریکا ، رژیم صهیونیستی وغرب برای سرنگونی دولت ضد صهیونیستی بشار اسد عمل می کند؟ چرا قطر در مورد کشتار ملت بحرین توسط رژیم مزدور آل خلیفه عکس العملی از خود نشان نمی دهد؟
متاسفانه اکنون آمریکا وغرب علاوه بر نهادهای بین المللی مانند شورای امنیت، دادگاه لاهه، آژانس بین المللی انرژی هسته ای، از وجود نهادهای منطقه ای برای پیشبرد اهداف نا مشروع خود استفاده می کند.