به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، آیت الله جوادی عنوان کرده اند که این مسئله مطلوب همه انسانهاست. ما موظفیم هر اندازه از اسرار پشت پرده که در اختیار ما قرار دادند، بپذیریم و کوشش کنیم که هرچه بیشتر، از آن با خبر شویم؛ البته این کار بسیار دشوار است، زیرا برای روشن شدن بخشی از اسرار پشت پرده غیب دو راه داریم:
نخست آنکه با رنج و تلاش، خودرا به پرده نزدیک کنیم و گوشه پرده را کنار بزنیم، یا اینکه بیدار و هوشیار باشیم تا نسیمی بوزد و پرده کنار برود و لحظه‌ای از پشت پرده با خبر شویم. مسئله مهم این است که اگر کسی از اسرار غیب آگاه شد، نمی‌تواند آن را تحمل کند. همه ما از جمال یوسف سخن شنیده‌ایم؛ برای مثال شنیده‌ایم که وقتی زنهای مصر او را دیدند و بی‌اختیار دستهای خود را بریدند. این در حالی است که وجود مبارک یوسف، مانند این است که انسان عکس ماه را روی کاغذ کاهی بکشد؛ این عکس چقدر از حقیقت ماه را نشان می‌دهد؟
بسیاری از دوستان و پدران ما که از دنیا رحلت کرده‌اند، نه به خواب ما می‌آیند و نه به عالم ما توجه دارند؛ با آنکه ما همواره با فاتحه و صدقه از آنها یاد می‌کنیم، چون آنها به جایی رفته‌اند که مزبله دنیا را کاملاً فراموش کرده‌اند.
بنابراین، دیدن اسرار پشت پرده بسیار دشوار است و اگر کسی از آن آگاهی یافت، دیگر قدرت ماندن در این دنیا را ندارد. در نهج‌البلاغه می‌خوانیم: «ینظرُ إلیهم الناظرُ فیحسبهم مرضی و ما بالقومِ من مرضٍ و یقولُ لقد خُولِطوا وَ لَقد خالطهُم أمرٌ عظیم».گاهی عده‌ای را می‌بینید و فکر می‌کنید که آنها خردشان را از دست داده‌اند؛
در حالی که تماشای جمال یار هوش را از آنان ربوده است. آنان همواره با خود این‌گونه نجوا دارند:
کس ندانست که منزلگه و مقصود کجاست
آن قدر هست که بانگ جرسی می‌آید
اگر ما هوشیار باشیم، صدای بانگ جرس را می‌شنویم. ما باید بدانیم که رفتگان دیار رحمت حق نابود نشده‌اند و ما هم به زودی به آنها خواهیم پیوست.
نظر شما