محمد نهاوندیان در این روزها سخت در‌صدد تکذیب ناکرده خویش است.

برخی استعفا و دسته‌ای خستگی را به وی نسبت می‌دهند، گروهی نیز از اختلافات اعضای هیأت‌رئیسه اتاق بازرگانی ایران با وی می‌گویند. اما «ابراهیم جمیلی»، یکی از اعضای متنفذ اتاق بازرگانی در گفت و گوی اختصاصی با روزنامه «خبر» پاسخ همه شبهات را می‌دهد و از پشت پرده انتخابات اتاق بازرگانی در بهار 86 می‌گوید.

در روزهای اخیر شایعاتی مبنی‌بر و‌جود اختلاف در اتاق بازرگانی مطرح شده است. یکی از روزنامه‌های رادیکال هم با درج خبری مبنی بر استعفای دکتر محمد نهاوندیان به این ماجرا دامن زد. در برخی محافل هم صحبت‌های در گوشی‌ای مبنی بر وجود اختلاف بین طیف سنتی و بازاری‌ها و جنابعالی و آقای دانشمند با آقای نهاوندیان مطرح شده است.
من به صراحت با شما گفت‌وگو می‌کنم. در انتخابات اتاق بازرگانی در سال 86 از یک لیست 5 نفر درآمد، از یک لیست دو نفر و از یک لیست هیچ نامی در نیامد. وقتی هم که انتخابات به پایان رسید، همه اتاق بازرگانی شد یک لیست. بین بخش خصوصی نباید اختلافی وجود داشته باشد، اگر بحث انتخابات را طول بدهیم به هیچ جا نخواهیم رسید. اگر نارسایی‌هایی را که وجود دارد بگوییم هیچ نتیجه‌ای بخش خصوصی از آن نخواهد گرفت. ما ریاست آقای دکتر نهاوندیان را قبول داریم، از این ریاست هم به شدت حمایت می‌کنیم.

و در طول این دو سال حمایت هم کردید؟ موافقید؟
بله. اما ما نه آدم کسی هستیم، نه اجازه می‌دهیم که به چنین چیزی متهم بشویم. من یک مدیر بخش خصوصی هستم با یک کارنامه مشخص. کار خودم را ادامه می‌دهم، در اتاق بازرگانی هم عضو هیأت رئیسه هستم و بر مبنای قانون مسئولیت یک هفتم از تصمیماتی که در اتاق بازرگانی گرفته می‌شود بر عهده من است. خوب و بد این تصمیمات به پای من نوشته می‌شود.

برخی از منتقدان هیأت رئیسه اتاق بازرگانی می‌گویند که در طول دوره جدید در هیأت رئیسه یک نوع حکومت و دیکتاتوری از سوی رئیس وجود داشته است.
اینکه در هیأت رئیسه فقط یک نفر حرف بزند و تصمیم‌گیری کند را رد می‌کنم. نباید هم یک حرف زده شود.

اساساً هم هیچ وقت چنین عملکردی وجود نداشته است. دکتر نهاوندیان یکی از کسانی است که در هر موضوعی که مطرح می‌شود، می‌گوید مخالف و موافق، هر دو اظهار نظر کنند. ببینید شاید در یک موضوعی من مخالف صحبت کنم در موضوعی دیگر موافق. این نمی‌تواند مبنای مخالفت من با رئیس باشد. این اتفاق طبیعی است. در نهایت هرچه مصوبه هیأت رئیسه باشد، عمل می‌شود.

آقای جمیلی! در اتاق بازرگانی جبهه یا ترکیب تیمی خاصی وجود دارد؟
در اتاق بازرگانی دسته و تیم وجود ندارد. اینکه برخی می‌گویند یک عده در تیم آقای دکتر نهاوندیان هستند و یک عده در تیم آقای جمیلی‌اند و یک عده در جبهه بازاری‌ها و سنتی‌ها هستند، مسائل حاشیه‌ای است که وجود خارجی هم ندارد. در اتاق بازرگانی همه یک تیم‌اند و هر اتفاقی که بیفتد به ما و هیأت رئیسه مربوط است و به پای ما نوشته می‌شود.

در بخش‌های اجرایی هم همین حالت است. در اتاق بازرگانی یک شورای معاونین وجود دارد که من در طول 6 سالی که در اتاق بازرگانی عضو هیأت رئیسه هستم یک جلسه هم در در آن شرکت نکردم. چون مسائل اجرایی اتاق هیچ ربطی به هیأت رئیسه ندارد. اما اینکه ما الان بیاییم در یک چنین شرایطی به حاشیه‌های دامن بزنیم، این نه به نفع بخش خصوصی است نه کشور. الان در اتاق بازرگانی داریم بر سر این بحث می‌کنیم که اگر احتمالاً غرب به سمت تحریم‌ها برود اتاق بازرگانی وظیفه‌اش چیست.

الان یعنی بحث روز اتاق بازرگانی و هیأت‌رئیسه موضوع تشدید تحریم ایران از سوی غرب است؟
بله. ما چگونه می‌توانیم از دسیسه‌هایی که غرب می‌چیند برای حذف موقعیت‌های بخش‌خصوصی اقتصاد ایران، راه برون‌رفت داشته باشیم، اما مسائل حاشیه‌ای ما را از اصل باز می‌دارد.
آقای خاموشی، 27 سال ریاست اتاق بازرگانی را برعهده داشته است و حالا رفته است، زمانی که انتخابات اتاق به پایان رسیدو نتایج اعلام شد‌ آقای نهاوندیان دست آقای خاموشی را بالا گرفتند و اعلام کردند که ایشان رئیس افتخاری اتاق بازرگانی ایران هستند و همه کسانی که در جلسه رسمی اتاق حضور داشتند این موضوع را تأیید کردند و آقای خاموشی را تشویق کردند. ما اگر بخواهیم اتفاقات گذشته اتاق را مرور کنیم کار عبث و بیهوده‌ای است. از سویی دیگر اینکه ما هیچ حرفی در اتاق بازرگانی و در نقد مجموعه نزنیم این هم درست نیست.

یعنی در هیأت رئیسه و اعضای اتاق اختلاف نظر وجود دارد؟
در جایی ممکن است بر سر یک موضوعی اختلاف وجود داشته باشد که در نهایت هم اعضای اتاق و هیأت رئیسه به نتیجه می‌رسند. هیچ وقت نه رسم بوده و نه رسم است که همه به حرف یک نفر اعتنا کنند. نقد هم باید وجود داشته باشد. در نهایت اگر مخالفت کردن با یک موردی مخالفت با دکتر نهاوندیان تلقی بشود اصلاً درست نیست. آقای نهاوندیان یک جایگاه بسیار خوبی را در اتاق بازرگانی ایران دارند. ضمن آنکه رئیس یک اختیارات ویژه‌ای را دارد طبق قانون اتاق، از جمله اینکه دبیر کل اتاق را رئیس اتاق انتخاب می‌کند. هیچ کس دیگری هم نمی‌تواند به این موضوع اعتراض کند.

با استناد به گفته‌های جنابعالی مبنی بر عدم وجود اختلاف بین اعضای هیأت رئیسه با دکتر نهاوندیان، بحث استعفای ایشان هم در کار نیست. چرا که خود آقای نهاوندیان هم روز گذشته در حاشیه جلسه صبحانه کاری اتاق بحث «استعفا» و «خستگی» از ریاست را تکذیب کردند.
هیچ وقت بحث استعفای آقای نهاوندیان مطرح نبوده است و در حال‌حاضر هم همه این خبرها را تکذیب می‌کنم.

آقای جمیلی! یکی بحث دیگری که از ابتدای روی کار آمدن آقای نهاوندیان در اتاق ایران مطرح بود این بود که حامیان آقای خاموشی اعلام می‌کنند ایشان چون تاجر هستند درد دل تجار را بهتر می‌فهمند و گام‌های عملی برداشتند برای حل مشکل تجار در اتاق ایران. اما آقای دکتر نهاوندیان چون دستی در تجارت نداشته است، بیشتر مباحث تئوری و نظری را مطرح می‌کنند و اقدام عملی آنچنانی در اتاق صورت نداده‌اند. نظر جنابعالی چیست؟
هر کس یک نظری دارد. این هم یک نظر است و قابل احترام. همواره در هر پستی یک موافق وجود دارد و مخالفانی هم هستند. بالاترین رأی که در مجلس به یک وزیر داده می‌شود از 286 نفر 227 نفر هم رأی موافق می‌دهند و باقی مخالف‌اند. در زمان آقای خاموشی هم انتقاداتی به اقای خاموشی وارد می‌کردند. باز این دلیلی مبنی بر عملکرد ضعیف آقای خاموشی نیست. آقای نهاوندیان را اعضای اتاق بازرگانی در یک شرایط برابر و دموکراتیک با همین خصوصیاتی که دارند انتخاب کرده‌اند. هر کسی هم بگوید من ایشان را نمی‌شناخته‌ام اشتباه سخن می‌گوید، چرا که آقای نهاوندیان در جلسه‌ای که قرار بود رأی‌گیری انجام شود خودش را کامل معرفی کرد. اکثریتی رأی داده‌اند و باید رأی اکثریت را قبول داشت. رسانه‌ها هم نباید به حاشیه‌ها‌ دامن بزنند.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 19770

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 4 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 2
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • فرمانیان IR ۱۴:۴۱ - ۱۳۸۸/۰۸/۰۸
    0 0
    دم آقای جمیلی گرم که پشت دکتر نه نهاوندیان رو خالی نکرد.
  • دوست جمیلی IR ۰۵:۱۵ - ۱۳۸۸/۱۱/۰۶
    2 0
    ایشان (آقای جمیلی) منشی هیات رئیسه هستند و فاصله منشی با رئیس بیش از این است که آقای جمیلی بخواهد خود را با اقای نهاوندیان مقایسه کند. کسی که احتمالا بیشترین تحصیلاتش کارشناسی مدیریت است از تجارت و اقتصاد چه می دانند.!!!!!